Άγιος Νικόλαος Λασιθίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις αρχές του 13ου αιώνα, ίσως το 1206,<ref name=crebfmirabello/> κατασκευάστηκε στο ύψωμα όπου σήμερα είναι η νομαρχία ένα φρούριο, πιθανών από το [[Δημοκρατία της Γένοβας|Γενοβέζο]] Ενρίκο Πεσκατόρε. Το φρούριο ονομάστηκε Μιραμπέλλο και έδωσε το όνομά του στην επαρχία Μιραμπέλου και στον [[Κόλπος Μιραμπέλου|κόλπο]]. Το φρούριο καταστράφηκε από ισχυρό σεισμό το 1303, αλλά οι Βενετοί το ανακατασκεύασαν. Το 1374 αναφέρεται ως Castro Mirabelli και διέθετε αποθήκη αλατιού από τις αλυκές της [[Ελούντα]]ς, το οποίο στη συνέχεια εξαγόταν στην Ευρώπη. Το φρούριο εγκαταλείφθηκε και έγινε αποθήκη όταν σταμάτησαν οι επαναστάσεις εναντίον των Βενετών.<ref name=Spanakis>{{cite book|title = Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Α| first = Στέργιος |last= Σπανάκης| publisher = Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης|year = 1993| location = Ηράκλειο |pages = 73-76}}</ref><ref name=crebfmirabello/>

Το φρούριο Μιραμπέλου καταστράφηκε το 1537 από Τούρκους πειρατές, αλλά ανακατασκευάστηκε σε σχέδιο του [[Μικέλε Σαμιτσέλι]]. Γύρω από το φρούριο αναπτύχθηκε οικισμός (βούργος). Στην απογραφή του Καστροφύλακα (Κ97) ο οικισμός αναφέρεται ως Mirabello proprio με 753 κατοίκους, κυρίως ψαράδες. Το 1630 αναφέρεται από τοτον [[Φραντσέσκο Βασιλικάτα|Βασιλικάτα]] ως Μιράμπελο Καστέλο και ότι στα ελληνικά ο οικισμός λεγόταν Βουλισμένη, από τη λίμνη.<ref name=Spanakis/>