Λουδοβίκος Γ΄ του Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αποσαφήνιση συνδέσμων προς Καμπανία (σύνδεσμος άλλαξε σε Καμπανία (Ιταλία)) |
||
Γραμμή 8:
Η διαδοχή στην Αραγωνία ήταν αμφίβολη διότι οι εκλέκτορες προτιμούσαν ο νέος βασιλιάς να ανήκει στην αρσενική βασιλική γραμμή και όχι στους γιους μιας ινφάντα. Το 1412 εξελέγη ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας]], δεύτερος γιος της [[Ελεονώρα της Αραγωνίας|Ελεονώρας της Αραγωνίας]] και του [[Ιωάννης Α΄ της Καστίλης|Ιωάννη Α΄ της Καστίλης]]. Εκείνη την χρονιά ο οκτάχρονος Λουδοβίκος έχασε ένα από τα τέσσερα βασίλεια. Τα άλλα τρία βασίλεια ήταν η [[Σικελία]], η [[Κύπρος]] και τα [[Ιεροσόλυμα]], όπου η Γιολάνδη εξακολουθούσε να αναζητά δικαιώματα για λογαριασμό των γιων της. Κατόρθωνε παροδικά να αναλαμβάνει την διοίκηση σε ορισμένα τμήματα αλλά ποτέ δεν κατόρθωσε να εξασκήσει ολοκληρωτική εξουσία.
Το 1419 ο [[πάπας Μαρτίνος Ε΄]] έστεψε τον Λουδοβίκο βασιλέα της Σικελίας, αντίθετα με τις επιθυμίες της ηλικιωμένης και άτεκνης [[Ιωάννα Β΄ της Νάπολης|Ιωάννας Β΄]] που ήθελε ως διάδοχό της τον [[Αλφόνσος Ε΄ της Αραγωνίας|Αλφόνσο Ε΄]] της Αραγωνίας. Το 1420 ο Λουδοβίκος αναχώρησε από την [[Καμπανία (Ιταλία)|Καμπανία]] και πολιόρκησε την [[Νάπολη]], αλλά είχε να αντιμετωπίσει τον Αραγωνέζικο στρατό που ερχόταν αποφασισμένος. Ο Αλφόνσος μπήκε στην πόλη το 1421 και ο Λουδοβίκος έχασε την υποστήριξη του πάπα, που κουράστηκε από τις προσπάθειες.
Όταν ξαφνικά οι σχέσεις του Αλφόνσου και της βασίλισσας χειροτέρευσαν και μετά την καταστολή του κυριότερου υπουργού της, Τζοβάνι Καράτσιολο, η βασίλισσα μετακινήθηκε προς την [[Αμβέρσα]], όπου ο Λουδοβίκος έτρεξε να την συναντήσει. Τον λάτρεψε και τον όρισε διάδοχό της στην θέση του Αλφόνσου χρίζοντάς τον δούκα της Καλαβρίας. Εκεί έζησε με την σύζυγό του Μαργαρίτα της Σαβοΐας (1416 – 1479) κόρη του [[Αμεδαίος Η΄ της Σαβοΐας|Αμεδαίου Η΄ της Σαβοίας]] με την οποία δεν έκανε κανένα παιδί.
| |||