Κρητικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 36:
 
==Οι συνέπειες==
Με την κατάκτηση της Κρήτης η [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] έφτασε την μεγαλύτερη έκταση της<ref>Faroqhi, σελ. 22</ref>, η οποία, ωστόσο, δεν διατηρήθηκε για καιρό. Συγκεκριμένα, οι παρατεταμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις εξασθένισαν αριθμητικά τα οθωμανικά στρατεύματα, ενώ, ταυτόχρονα, άδειασαν και τα ταμεία της Αυτοκρατορίας. Ο Κρητικός πόλεμος ήταν, σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς, η βασική αιτία της παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία ξεκίνησε στα τέλη του 17ου αιώνα από την οποία δεν ανέκαμψε ουσιαστικά ποτέ<ref>Holt, Lambton & Lewis, σελ. 631</ref>. Tα οφέλη των Οθωμανών από την κατάκτηση της Κρήτης ήταν ανύπαρκτα, καθώς λόγολόγω ιδιοσυγκρασίας δεν εκμεταλλεύονταν τους θαλάσσιους δρόμους, ενώ οι πόροι του νησιού δεν απέδιδαν, καθώς η ύπαιθρος αποτελούσε εστία συνεχών αναταραχών.
 
Το 1692, η Γαληνότατη βρέθηκε έξω από τα τείχη του Χάνδακα σε μια ύστατη προσπάθεια ανακατάληψης, η οποία, ωστόσο, δεν ήταν επιτυχής. Τα ταμεία δεν μπορούσαν, πλέον, να υποστηρίξουν μεγάλης έκτασης στρατιωτικές επιχειρήσεις. Τα 4.253.000 δουκάτα{{παραπομπή}} που στοίχισε μόνο η άμυνα του κάστρου κατά το μεγάλο πόλεμο, δεν αναπληρώθηκαν ποτέ. Τα τελευταία Ενετικά φρούρια στη Κρήτη, η [[Σπιναλόγκα]] και η [[Γραμβούσα]], έπεσαν στα χέρια των Οθωμανών το 1715<ref name="Miller page 196"/>. Η Γαληνότατη είχε χάσει οριστικά την εξέχουσα θέση της στην Μεσόγειο<ref>Cooper, σελ. 232</ref>.