Αμμόχωστος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Αμμόχωστος είναι μια από τις πιο παλιές πόλεις της Κύπρου. Η πόλη πρωτοχτίστηκε κατά τον 3ο π.Χ. αιώνα από τους [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίους]], και είχε ονομαστεί [[Αρσινόη Β΄ της Αιγύπτου|Αρσινόη]], προς τιμή της βασίλισσας [[Αρσινόη Β΄ της Αιγύπτου|Αρσινόης Β']] Φιλαδέλφου, της διάσημης αυτής [[Ελλάδα|Ελληνίδας]] βασίλισσας της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] των Ελληνιστικών χρόνων. Στην ουσία όμως, η Αμμόχωστος υπήρξε η διάδοχος της πιο φημισμένης και πιο σημαντικής αρχαίας πόλης της Κύπρου, της [[Σαλαμίνα (Κύπρος)|Σαλαμίνας]]. Κατά την ελληνική μυθολογία, η Σαλαμίνα είχε ιδρυθεί μετά το τέλος του [[Τρωικός πόλεμος|Τρωικού πολέμου]] από τον [[Τεύκρος|Τεύκρο]], το γιο του [[Τελαμώνας|Τελαμώνα]] και αδελφό του [[ΑίανταςΑίας ο Τελαμώνιος|Αίαντα]], από το ελληνικό νησί της [[Σαλαμίνα]]ς.

Η πόλη γνώρισε μεγάλη ακμή πολύ αργότερα, στην εποχή του βυζαντινού αυτοκράτορα [[Ιουστινιανός Α΄Α´|Ιουστινιανού]]. Για να τιμήσει την πόλη, από την οποία καταγόταν η γυναίκα του [[Θεοδώρα (6ος αιώνας)|Θεοδώρα]], ο Ιουστινιανός την πλούτισε με πολλά κτίρια, ενώ οι κάτοικοι, για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους, την ονόμασαν Νέα ΙουστινιάνιαΙουστινιανία. Το [[647 μ.Χ.]], όταν καταστράφηκαν οι γειτονικές πόλεις από τις επιδρομές των Σαρακηνών, οι κάτοικοι των πόλεων αυτών μετοίκησαν στην Αμμόχωστο, με αποτέλεσμα ο πληθυσμός της πόλης να αυξηθεί σημαντικά και να γνωρίσει η ίδια η πόλη νέα άνθηση.

Ωστόσο η Αμμόχωστος καταλήφθηκε από τους Γενουάτες το [[1373]], που διέθεταν ισχυρό στόλο, και κρατήθηκε από αυτούς για ένα σχεδόν αιώνα, μετά την κατάληψή της, το [[1489]], από τους Ενετούς η πόλη οχυρώνεται και μετατρέπεται σε διοικητικό κέντρο και γενικό στρατηγείο για την Ανατολική Μεσόγειο. Στον γνωστό πύργο της πόλης η παράδοση τοποθετεί την εξέλιξη και το τέλος της τραγωδίας του Σαίξπηρ «Οθέλλος»{{παραπομπή}}, αν και ο ίδιος ο μεγάλος συγγραφέας δεν αναφέρει την Αμμόχωστο αλλά ομιλεί απλώς για «ένα λιμάνι στην Κύπρο» Όμως, ο [[ΟθέλλοςΟθέλος]], ο ήρωας της ομώνυμης τραγωδίας του [[Σαίξπηρ]], θεωρείται ότι είχε πηγή έμπνευσης τον Κριστόφορο Μόρο, Βενετό αξιωματούχο που είχε διατελέσει διοικητής της Αμμοχώστου και της Κύπρου κατά το [[1505]] - [[1507]].

Η Αμμόχωστος αντιστάθηκε με ηρωισμό κατά τη διάρκεια της εισβολής των [[Οθωμανοί|Οθωμανών Τούρκων]], που κατέλαβαν την Κύπρο το [[1570]], αντέχοντας μια ιδιαίτερα σκληρή πολιορκία που κράτησε έντεκα μήνες, μέχρι τον Αύγουστο του [[1571]]. Παρά το ότι οι επιθέσεις των Τούρκων ήταν λυσσώδεις, η πόλη τις είχε αποκρούσει όλες. Αναφέρεται ότι μπροστά στα τείχη της Αμμοχώστου οι Τούρκοι είχαν 80.000 νεκρούς. Ωστόσο, ύστερα από έντεκα μήνες, και όταν οι υπερασπιστές της σχεδόν πέθαιναν από την πείνα και είχαν εξαντλήσει πλήρως τα πολεμοφόδιάπολεμοφόδια τους, πολεμώντας πλέον μόνο με πέτρες και ξύλα, η πόλη συνθηκολόγησε και αποφάσισε να παραδοθεί. Οι Τούρκοι δεν τήρησαν τελικά τη συμφωνία διέπραξαν άγρια σφαγή των κατοίκων και υπερασπιστών της πόλης και πλήρη λεηλασία της. Η ωμότητα των Οθωμανών ήταν τέτοια ώστε έγδαραν ζωντανό τον Βενετό κυβερνήτη Μάρκο Αντώνιο Μπραγκαντίν (Μπραγκαντίνο) και θεωρήθηκε πράγματι τυχερός όποιος εκτελέστηκε γρήγορα όπως ο Αστόρε κ.ά. Δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί πως λόγω των Οθωμανικών αγριοτήτων στην Κύπρο, η Χριστιανική Δύση επί Πάπα Ρώμης Πίου Ε΄οργάνωσε την "Ιερά Συμμαχία" (Sacra Lingua Antiturca) που με αποκορύφωμα την Ναυμαχία της Ναυπάκτου και την καταστροφή του Τουρκικού Στόλου (1571) σταμάτησε ουσιαστικά η Οθωμανική κυριαρχία στη Μεσόγειο.

Η πόλη της Αμμοχώστου είχε πλούσια αθλητική δράση. Στην πόλη υπήρχε ο [[Γυμναστικός Σύλλογος «Ευαγόρας»|Γυμναστικός Σύλλογος Ευαγόρας]] (ΓΣΕ) και δύο μεγάλα σωματεία τα οποία δραστηριοποιούνται με επιτυχία ακόμα και σήμερα, παρ' όλες τις δυσκολίες που δημιούργησε η κατοχή. Τα σωματεία αυτά είναι η [[Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου]] και η [[Ανόρθωση Αμμοχώστου]].