Ντολόρες Ιμπάρρουρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ θάνατος γιου |
||
Γραμμή 3:
| όνομα = {{PAGENAME}}
| τιμητικό επίθημα =
| ιθαγενές όνομα = Isidora Dolores Ibárruri Gómez
| εικόνα = Dolores002.jpg
| μέγεθος_εικόνας = 200px
Γραμμή 37:
| βαθμός =
}}
Η '''Ντολόρες Ιμπάρρουρι''' ([[ισπανικά]]: ''
Το κάποτε [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικό]] κορίτσι έγινε επαναστάτρια και προσχώρησε στο [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας]] (ΚΚΙ) κατά την ίδρυσή του το 1921. Τη δεκαετία του '30 έγινε συγγραφέας στην εφημερίδα του ΚΚΙ ''[[Mundo Obrero]]'' (Κόσμος της εργασίας) και εκλέχθηκε στο Κοινοβούλιο ως βουλευτής του ΚΚΙ από την περιοχή της [[Αστούριες|Αστούριας]] το 1936. Μετά την εξορία της από την Ισπανία στο τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, διορίστηκε Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΙ, θέση που κράτησε από το 1942 ως το 1960. Έπειτα ονομάστηκε επίτιμη πρόεδρος του ΚΚΙ ως το τέλος της ζωής της. Με την επιστροφή της στην Ισπανία το 1977 επανεκλέχθηκε βουλευτής της ίδιας περιοχής (Αστούριας). Θεωρείται ως μία από τους ικανότερους ομιλητές του 20ου αιώνα.
Καταγόταν από φτωχή οικογένεια και δούλεψε στην αρχή ως υπηρέτρια, ράφτρα, μαγείρισσα και αργότερα δημοσιογράφος. Ο γιος της Ρουμπέν,{{efn|[[:en:Rubén Ruiz Ibárruri|Rubén Ruiz Ibárruri]] {{en}}}} υπηρετώντας με το βαθμό του υπολοχαγού στο [[Κόκκινος Στρατός|σοβιετικό στρατό]] το Σεπτέμβριο του 1942, φονεύθηκε κατά τη [[μάχη του Στάλινγκραντ]] σε ηλικία 22 ετών.<ref>Έλεν Γκράχαμ (μετάφρ. Μιχάλης Λαλιώτης), ''Ο ισπανικός εμφύλιος πόλεμος : Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε'', Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2007, ISBN 978-960-442-880-9, σελ. 146</ref>
Το [[1962]] δημοσίευσε τα απομνημονεύματά της με τίτλο ''El unico camino''.
Ο [[αστεροειδής]] '''[[1277 Ντολόρες]]''', που ανακαλύφθηκε το 1933, πήρε το όνομα της.
== Σημειώσεις ==
{{παραπομπές|group=lower-greek}}
== Παραπομπές ==
{{παραπομπές|30em}}
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
| |||