Νταλάτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 30:
Κατά τη δεκαετία του 1890, εξερευνητές της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου του γνωστού βακτηριολόγου [[Αλεξάντρ Γιερσέν]], προστατευόμενου του [[Λουί Παστέρ]], ζήτησαν από το Γάλλο κυβερνήτη στρατηγό Πολ Ντουμέρ, να δημιουργήσουν ένα θέρετρο στα υψίπεδα, κάτι το οποίο ενέκρινε ο ίδιος. Το 1907 χτίστηκε το πρώτο ξενοδοχείο και η πολεοδομία ήταν έργο του [[Έρνεστ Χεμπράρ]]<ref> Crossette, Barbarạ The Great Hill Stations of Asia. Boulder, CO: Westview Press, 1998. pp 207-219.</ref>.
Οι Γάλλοι κόσμησαν την πόλη με βίλες και βουλεβάρτα. O Χεμπράρ συμπεριέλαβε το απαιτούμενο σύστημα ύδρευσης, πάρκα, σχολεία, γήπεδο του γκολφ, κατοικίες, αλλά καθόλου βιομηχανία. Οικοτροφεία φιλοξενούσαν παιδιά από ολόκληρη την [[Ινδοκίνα]] υπό τη διδασκαλία Γάλλων ιερέων και μοναχών, ενώ εκπατρισμένοι Γάλλοι διέμεναν στην περιοχή μέχρι το τέλος της γαλλικής κυριαρχίας. Η διακεκριμένη κλειστή Βιετναμέζικη Εθνική Στρατιωτική Ακαδημία έβγαλε τους πρώτους αποφοίτους της το 1950. Στο αεροδρόμιο
Κατά το [[ΒΠΠ|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]], το Νταλάτ ήταν η πρωτεύουσα της Ομοσπονδίας της Ινδοκίνας από το 1939 ως το 1945. Στα μέσα της δεκαετίας του '50, η Ένωση Προσκόπων Βιετνάμ ίδρυσε το εθνικό της πεδίο εκπαίδευσης στην πόλη.
| |||