Βασιλική Κονταξή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
→Βιογραφικά στοιχεία: Τυπογραφικο-αριθμητικο λαθος Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 18:
Γεννήθηκε στο χωριό [[Πλαίσιο Θεσπρωτίας|Πλισιβίτσα]] (το σημερινό Πλαίσιο) των [[Δήμος Φιλιατών|Φιλιατών]] το [[1789]] και πέθανε στο [[Αιτωλικό]] το [[1834]]. Ήταν κόρη του προκρίτου της κωμόπολης Πλισιβίτσας Κίτσου Κονταξή και αδελφή του οπλαρχηγού [[Γεώργιος Κίτσος|Γεωργίου Κίτσου]] και των Νικολάου και Ιωάννη Κονταξή.
Γύρω στα [[1805]] συνελήφθη από άντρες του Αλή πασά, που είχε διατάξει λεηλασία της περιοχής Πλισιβίτσας και σφαγή των κατοίκων με την κατηγορία πως υπέθαλψαν κάποιους κιβδηλοποιούς, και του παραδόθηκε στα [[Ιωάννινα]], όπου η Βασιλική (σε ηλικία περίπου
Συμπαραστάθηκε στον Αλή κατά την πολιορκία του από τα σουλτανικά στρατεύματα και κατέφυγε μαζί του ([[Δεκέμβριος]] [[1821]]) στο νησάκι της [[Λίμνη Παμβώτιδα|Παμβώτιδας]], στη μονή του Αγίου Παντελεήμονα. Τον [[Ιανουάριος|Ιανουάριο]] του [[1822]], μετά τη δολοφονία του Αλή, συνελήφθη<ref>«''O Αλής βλέποντας το τέλος του, καταδιωκόμενος από τους άνδρες τού [[Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς|Χουρσίτ Πασά]] και ετοιμοθάνατος από τις πληγές στην ιερά μονή του Αγίου Παντελεήμονος της Λίμνης των Ιωαννίνων, ζήτησε από τον Θανάση Βάγια, μόλις θα πέθαινε, να σκοτώσει την Κυρά Βασιλική, για να μην περιέλθει στα χέρια των εχθρών του. Ο [[Θανάσης Βάγιας]], όμως, παρότι ήταν ίσως ο πιο έμπιστος του Αλή, δεν τον άκουσε και η Κυρά Βασιλική μαζί μ' αυτόν, αλλά και άλλα πρόσωπα της αυλής του Αλή, οδηγήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη''». Σαρδελής Κώστας, ό.π.</ref> και μεταφέρθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου απελευθερώθηκε με τη μεσολάβηση του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως|Πατριάρχη]] [[Άνθιμος Γ΄|Άνθιμου του Γ΄]] και παρέμεινε στο Πατριαρχείο για έξι χρόνια.
Γραμμή 26:
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της έζησε στο χωριό [[Κατοχή Αιτωλοακαρνανίας]], έχοντας στην κατοχή της λίγα κτήματα που της παραχωρήθηκαν από τον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] κι έναν πύργο (''Γουλάς της Κυρα-Βασιλικής''). Διατηρώντας ακόμα την αρχοντική ομορφιά της και την αξιοπρέπεια της γυναίκας του Αλή Πασά, πέθανε από δυσεντερία στο [[Αιτωλικό]] όπου και τάφηκε. Ο τάφος της βρίσκεται στον περίβολο του ναού των Μεγίστων Ταξιαρχών του Αιτωλικού. Δίπλα στον τάφο αναγράφονται τα εξής: «''Τάφος Κυρα-Βασιλικής 1789-1834''». Και από κάτω: «''Απέθανεν η κυρα-Βασιλική Κίτζου από δυσεντερία, ετών 45, μετασχών (sic) των αχράντων μυστηρίων της Θείας Μεταλήψεως και κατ' άδειαν του επιτρόπου του Αγίου Ακαρνανίας και από του εφημερίου των Ταξιαρχών ετάφη κατά την συνήθη εκκλησιαστική τάξιν εν τη εκκλησία των Ταξιαρχών. Εν Ανατολικόν (sic) τη 11 Δεκεμβρίου 1834. Μελέτιος ιερεύς Δ.Κ.''»<ref name="Σαρδελής Κώστας, ό.π"/>.
==Η απήχησή της στη λογοτεχνία και στην τέχνη==
Η περιπετειώδης ζωή της έχει περιβληθεί με πολλούς θρύλους και το όνομά της σώθηκε σε παραδόσεις και σε δημοτικά τραγούδια.
| |||