Φερδινάνδος Κάρολος της Αυστρίας-Έστε (1754-1806): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 23:
|θρησκεία =
}}
O '''Φερδινάνδος''', γερμ. ''Ferdinand'', ([[1 Ιουνίου]] [[1754]] - [[24 Δεκεμβρίου]] [[1806]]) από τον [[Οίκος της Λωρραίνης|Οίκο της Λωρραίνης-Μοδένας]]<ref>για δυναστικούς λόγους προτιμούσε το ''Αψβούργων-Έστε'', οίκοι από τους οποίους είναι απόγονος εκ θηλυγονίας</ref> ήταν κυβερνήτης του δουκάτου του Μιλάνου. Η Συμφωνία του 1763 τον όριζε διάδοχο του δούκα της Μοδένας, αλλά η Ναπολεόντιοι Πόλεμοι δεν το επέτρεψαν, έτσι τον διαδέχθηκε ως τιτουλάριος δούκας της Μοδένας και του Ρέτζιο και δούκας του Μπραϊσγκάου. Ταυτόχρονα η σύζυγός του ήταν κόρη και μόνη κληρονόμος του δούκα της Μοδένας. Ήταν κυβερνήτης στο δουκάτο του Μιλάνου (1771-96) και μετά στη Λομβαρδία.
 
==Βιογραφία==
Ο Φερδινάνδος-Κάρολος γεννήθηκε στο ανάκτορο Σένμπρουν της Βιέννης και ήταν ο τρίτος γιος (<ref>από όσους επέζησαν της ενηλικίωσης) </ref>του [[Φραγκίσκος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φραγκίσκου Α΄]] δούκα της Λωρραίνης και της συζύγου του [[Μαρία Θηρεσία|Μαρίας-Θηρεσίας]] αρχιδούκισσας της Αυστρίας, βασίλισσας της Ουγγαρίας, της Βοημίας και της Γερμανίας, κόρης του [[Κάρολος ΣΤ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Καρόλου ΣΤ΄]] των Αψβούργων.
 
Το 1753 η Μαρία-Θηρεσία είχε συμφωνήσει να γίνει διάδοχος στο δουκάτο της Μοδένας ο δεύτερος γιος της [[Λεοπόλδος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Λεοπόλδος Β΄]]. Όταν όμως το 1761 αυτός έγινε μέγας δούκας της Τοσκάνης, έγινε άλλη συμφωνία το 1763, τώρα με τον [[Έρκολε Γ΄ της Μοδένας|Έρκολε Γ΄]] των Έστε, δούκα της Μοδένας, όπου διάδοχός του γινόταν ο Φερδινάνδος, ο οποίος θα νυμφευόταν την Μαρία-Βεατρίκη, κόρη του Έρκολε Γ΄. Το 1771 η Διαρκής Σύνοδος της αυτοκρατορίας επικύρωσε τη συμφωνία. Το ίδιο έτος έγινε και ο γάμος. Για την περίσταση η Μαρία-Θηρεσία παρήγγειλε μία όπερα στον [[Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ]], έτσι παίχθηκε το έργο ''Ο Ασκάνιο στην Άλμπα'' στο Βασιλικό Δουκικό Θέατρο του Μιλάνου. Επίσης η όπερα ''Ιλ Ρουτζιέρο'' του [[Γιόχαν Άντολφ Χάσε]].
 
Ο Φερδινάνδος ορίστηκε κυβερνήτης του δουκάτου του Μιλάνου και ζούσε εκεί με την οικογένειά του, καθώς ο πεθερός του Έρκολε Γ΄ ήταν ακόμη δούκας της Μόντενα. Το 1780 ο πρωτότοκος [[Ιωσήφ Β΄ των Αψβούργων|Ιωσήφ Β΄]] διαδέχθηκε τη μητέρα του Μαρία-Θηρεσία και έκανε τον Φερδινάνδο κυβερνήτη της Λομβαρδίας. Με την εισβολή το 1796 του [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα Α΄]] στο Μιλάνο, ο Φερδινάνδος αναγκάστηκε να διαφύγει, καθώς και ο πεθερός του από τη Μοδένα.<ref>Ο Έρκολε Γ΄ έγινε τιτουλάριος δούκας της Μοδένας το διάστημα 1796-1803.</ref> Ο Ναπολέων Α΄ δημιούργησε στη θέση του Μιλάνου την Πέραν (Βόρεια) του Πάδου Δημοκρατία και στη θέση της Μοδένας την Εντός (Νότια) του Πάδου Δημοκρατία.
 
Τον Ιωσήφ Β΄ διαδέχθηκε ο Λεοπόλδος Β΄, που με τη συνθήκη του Καμποφόρμιο (1797) οέκανε τον Έρκολε Γ΄ έγινε δούκαςδούκα του Μπραϊσγκάου στη νότια Γερμανία. Το 1803 απεβίωσε ο Έρκολε Γ΄ και τον διαδέχθηκε ο Φερδινάνδος ως δούκας του Μπραϊσγκάου και τιτουλάριος δούκας της Μοδένας και του Ρέτζο. Το 1805 με τη συνθήκη του Πρέσμπουργκ ο Φερδινάνδος παραχώρησε το δουκάτο του Μπραϊσγκάου στο Μεγάλο Δουκάτο της Βάδης.
 
Απεβίωσε το επόμενο έτος στη Βιέννη και τάφηκε στην αυτοκρατορική κρύπτη της πόλης. Το 1814 ο γιος του Φραγκίσκος Δ΄ αναγνωρίστηκε ως δούκας της Μοδένας από το Συνέδριο της Βιέννης.<ref>Ο Φραγκίσκος Δ΄ ήταν τιτουλάριος δούκας της Μοδένας το διάστημα 1806-1814.</ref>
 
==Οικογένεια==
Γραμμή 60:
 
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Ferdinand, Duke of Breisgau}}
==Υποσημειώσεις==
 
[[Κατηγορία:Οίκος της Λωρραίνης]]