Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 62:
==Μετά τον εμφύλιο==
Το Νοέμβριο του 1952 η 3η Ευρεία Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ θα καθαιρέσει τον Ιωαννίδη από το ΠΓ του κόμματος και θα τον στείλουν στην Τασκένδη «για δουλειά στη βάση». Μετά το 8ο Συνέδριο του 1961 δεν επανεξελέγη στην ΚΕ στην οποία είχε παραμείνει αδιαλείπτως επί 33 χρόνια (1928-1961).<ref>Φαράκος (1996), σελ.139</ref>
Σε απολογητικό του κείμενο που γράφτηκε στις ανατολικές χώρες, τον Ιούλιο του 1951, ο Γιάννης Ιωαννίδης κάνοντας την αυτοκριτική του γράφει<ref>Ιωαννίδης (1979)</ref>:
 
''«Βασικά κύρια και πρωταρχική αιτία όλων των αδυναμιών, ελλείψεων και λαθών που παρουσίασα στη δουλειά μου σ' όλη την περίοδο της πρώτης κατοχής είναι η σοβαρή ανεπάρκεια μου στην θεωρητική μαρξιστική - λενινιστική κατάρτιση. Ένας απαράδεκτος πρακτικισμός κυριαρχούσε στη δουλειά μου. Δεν μπόρεσα να επιβληθώ στον εαυτό μου πάνω στο ζήτημα αυτό. Δεν μπόρεσα να καταλάβω πόσο τρομερές συνέπειες θα είχε στην έκβαση της επανάστασης η ανεπάρκεια μου αυτή.''