Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 65:
Στην περίοδο του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφυλίου πολέμου]] θα γίνει μέλος της [[Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση|Προσωρινής Δημοκρατικής κυβέρνησης]] με πρόεδρο τον [[Μάρκος Βαφειάδης|Μάρκο Βαφειάδη]]. Ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός εσωτερικών.
 
Ο Ιωαννίδης ήταν μαζί με τον Πέτρο Ρούσο επικεφαλής του κλιμακίου της ΚΕ του ΚΚΕ στο Βελιγράδι την περίοδο 1945-1948. Μετέβαινε τακτικά στο στρατόπεδο [[Μπούλκες]] <ref>[http://panosz.wordpress.com/2010/04/22/civil_war-53/ Μπούλκες]</ref> στην Γιουγκοσλαβία για την κομματική καθοδήγηση της ελληνικής κοινότητας. Ο κομματικός καθοδηγητής και πρόεδρος της εκεί κοινότητας ήταν ο Μιχάλης Πεχτασίδης ανηψιός της γυναίκας του Ιωαννίδη, Δόμνας Παπάζογλου και ο [[Περικλής Καλοδίκης]] (αδερφός του [[Σπύρος Καλοδίκης|Σπύρου Καλοδίκη]]). Για τις δολοφονίες πολλών "διαφωνούντων" και ενάντιων στην ειρηνευτική πορεία του κόμματος (1945-1947) στο Μπούλκες που εκτελέστηκαν με εντολή του Πεχτασίδη, όπως τελικά και του ίδιου του Πεχτασίδη, έχει κατηγορηθεί από πολλές πλευρές ο Ιωαννίδης.<ref>http://www.marxists.org/ellinika/odmaaa/apokatastasi_170588.htm.</ref><ref>D. Eudes, (1976), σελ.322-324</ref><ref>Δρίτσιος, (1983), σελ.45-47</ref>
 
Στην 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ<ref>Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ, Α' τόμος, (2012), σελ.603-607</ref> στις 30-31 Γενάρη του 1949 στο Γράμμο, που διέγραψε τον Μ. Βαφειάδη, θα γίνει μέλος του Πολεμικού Συμβουλίου του [[ΔΣΕ]] με πρόεδρο τον Ζαχαριάδη. Στην τελευταία φάση του εμφυλίου πολέμου ήταν και πάλι στον πολύ στενό κύκλο του Ζαχαριάδη. Μετά την ήττα του [[ΔΣΕ]], τον Αύγουστο του 1949, θα καταφύγει μαζί με την ηγεσία του ΚΚΕ στις ανατολικές χώρες.