Μάχη του Αναλάτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 44:
Οι [[Οθωμανοί|Τούρκοι]] είδαν τους [[Έλληνες]] από το λόφο του Φιλοπάππου και έτρεξαν να ειδοποιήσουν τον [[Κιουταχής|Κιουταχή]], ο οποίος είχε στρατοπεδεύσει στα Πατήσια και είχε στη διάθεσή του 4.000 πεζούς και 2.000 ιππείς. Ο Κιουταχής έδρασε άμεσα, απορημένος με την κινητοποίηση, τόσο μικρού σώματος, στέλνοντας 2.000 πεζικό, 600 ιππείς και το πυροβολικό, για να απωθήσει τυχόν προσπάθειες των Ελλήνων να φέρουν ενισχύσεις.<ref>{{Cite book|title = Φωτιάδης, Δ., 1979, 474|last = |first = |publisher = |year = |isbn = |location = |pages = }}</ref>
Οι πολιορκημένοι δεν έφυγαν από την [[Ακρόπολη]], καθώς τους είχε αποκλείσει ο [[Κιουταχής]], θέλοντας να καλύψει τα νώτα του. Έτσι, δε στάθηκε δυνατό να εφαρμοσθεί το αρχικό ελληνικό σχέδιο για ταυτόχρονη προσβολή των Τούρκων από δυο κατευθύνσεις. Το μεσημέρι, λοιπόν, αφού το πυροβολικό του Κιουταχή είχε κανονιοβολίσει καταιγιστικώς τις ελληνικές θέσεις στον Ανάλατο, διέταξε το πεζικό και το ιππικό να καταλάβει το πρώτο ελληνικό οχύρωμα. Το οχύρωμα αυτό ήταν πρόχειρο, χαμηλό και σε μειονεκτική θέση, καθώς μπροστά του είχε λόφο πίσω από τον οποίο βρίσκονταν 2.000 Τούρκοι.
Έτσι, με την έναρξη της μάχης, οι [[Έλληνες]] απώθησαν το πεζικό αλλά μετά από λίγο σαρώθηκαν από το ιππικό του Κιουταχή. Οι Τούρκοι αιχμαλώτισαν Σουλιώτες και [[Ρουμελιώτες]] (μεταξύ των οποίων το [[Δράκος|Δράκο]] και τον [[Καλλέργης|Καλλέργη]]). Μόνο 28 σώθηκαν από τους 280. Μετά από αυτό, ο [[Κιουταχής]] μάζεψε το σύνολο του στρατού και έτσι σύντομα και οι άλλες τρεις θέσεις των Ελλήνων καταλήφθηκαν μετά από άνιση μάχη.<ref>{{Cite book|title = Παπαρηγόπουλος, Κ., 1971, 235|last = |first = |publisher = |year = |isbn = |location = |pages = }}</ref>
| |||