Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1877-1878): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 103:
Στις 15 Ιανουαρίου 1877 η Ρωσία και η Αυστροουγγαρία υπέγραψαν μια συμφωνία που επικύρωνε τα αποτελέσματα της προηγούμενης Συμφωνίας του Ράιχσταντ του Ιουλίου του 1876. Αυτή διαβεβαίωνε τη Ρωσία για την ευμενή ουδετερότητα της Αυστροουγγαρίας στον επικείμενο πόλεμο. Αυτοί οι όροι σήμαιναν ότι σε περίπτωση πολέμου η Ρωσία θα διεξήγε τον πόλεμο και η Αυστρία θα αντλούσε το μεγαλύτερο μέρος των ωφελημάτων. Ως εκ τούτου η Ρωσία έκανε μια τελευταία προσπάθεια για μια ειρηνική διευθέτηση. Μετά την επίτευξη συμφωνίας με τον κύριο ανταγωνιστή της στα Βαλκάνια και με τα αντιοθωμανικά αισθήματα να διατρέχουν όλη την Ευρώπη, λόγω των θηριωδιών στη Βουλγαρία και την απόρριψη των συμφωνιών της Κωνσταντινούπολης, η Ρωσία αισθάνθηκε τελικά ελεύθερη να κηρύξει τον πόλεμο.
==Η Πορεία του Πολέμου==
===Αρχικοί χειρισμοί===
[[File:Нижегородские драгуны, преследующие турок по дороге к Карсу во время Аладжинского сражения 3 октября 1877 года.jpg|thumb|[[Δραγώνοι]] του [[Νίζνι Νόβγκοροντ]] καταδιώκοντας τους Τούρκους κοντά στο [[Καρς]], 1877.<br />Πίνακας του Αλεξέι Κιβσένκο.]]
Στις 12 Απριλίου 1877 η Ρουμανία έδωσε την άδεια στα ρωσικά στρατεύματα να περάσουν μέσα από το έδαφός της για να επιτεθούν στους Τούρκους, με αποτέλεσμα τους τουρκικούς βομβαρδισμούς των ρουμανικών πόλεων στο Δούναβη.Η Ρωσία κήρυξε τον πόλεμο κατά των Οθωμανών στις 24 Απριλίου 1877 και τα στρατεύματά της εισήλθαν στη Ρουμανία μέσω της νεόκτιστης γέφυρας Άιφελ κοντά στο Ουγκένι, στον ποταμό [[Προύθος|Προύθο]]. Ο Πρώσος βασιλιάς [[Φρειδερίκος Β΄ της Πρωσίας|Φρειδερίκος Β΄]] είχε παρατηρήσει ειρωνικά έναν αιώνα νωρίτερα ότι ένας πόλεμος μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Ρωσίας θα ήταν "ένας πόλεμος μεταξύ του μονόφθαλμου και του τυφλού". Στις 10 Μαΐου 1877 το Πριγκιπάτο της Ρουμανίας, που ήταν υπό την επίσημη τουρκική κυριαρχία, κήρυξε την ανεξαρτησία του.
Κατά την έναρξη του πολέμου η έκβασή του δεν ήταν καθόλου προφανής. Οι Ρώσοι μπορούσαν να στείλουν μεγαλύτερο στρατό στα Βαλκάνια: περίπου 300.000 στρατιώτες ήταν εφικτό. Οι Οθωμανοί είχαν περίπου 200.000 στρατιώτες στη Βαλκανική χερσόνησο, από τους οποίους περίπου 100.000 σε οχυρωμένες φρουρές, αφήνοντας περίπου 100.000 στρατό για επιχειρήσεις. Οι Οθωμανοί είχαν το πλεονέκτημα να είναι οχυρωμένοι, πλήρη έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας, και σκάφη περιπολίας κατά μήκος του ποταμού [[Δούναβης|Δούναβη]]. Διέθεταν επίσης ανώτερα όπλα, συμπεριλαμβανομένων νέων βρετανικής και αμερικανικής κατασκευής τουφεκιών και γερμανικής κατασκευής πυροβόλων.
[[File:Pereprava cherez Dunaj.jpg|thumb|right|Η Ρωσική διέλευση του Δούναβη, Ιούνιος 1877. (Πίνακας του Νικολάι Ντμίτριεφ-Ορενμπούργκσκι, 1883.)]]
== Παραπομπές ==
| |||