Γοδεφρείδος Ε΄ του Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου|πλάτος_εικόνας=200px}}
Ο '''Γοδεφρείδος Ε΄ του Ανζού''' (''Geoffroy V d'Anjou'', [[24 Αυγούστου]] [[1113]] - [[7 Σεπτεμβρίου]] [[1151]]), ή '''Γοδεφρείδος Πλανταγενέτης''', ήταν κόμης του Ανζού, της Τουραίνης, Μαιν
==Γάμος του Γοδεφρείδου με την κόρη του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Α', Ματθίλδη==
Ο Γοδεφρείδος περιγράφεται ωραίος, κοκκινομάλλης, καλόκαρδος και πολύ θαρραλέος. Ήταν μεγαλύτερος γιος του [[Φούλκων των Ιεροσολύμων|Φούλκωνα]] κόμη του [[Ανζού]] και μετέπειτα [[βασίλειο της Ιερουσαλήμ|βασιλιά των Ιεροσολύμων]] και της πρώτης συζύγου του [[Ερμενγάρδη του Μαιν|Ερμενγάρδης του Μαιν]]. Ο βασιλιάς της Αγγλίας [[Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας|Ερρίκος Α΄]], έχοντας ακούσει πολλά καλά λόγια για το ταλέντο και τα προσόντα του, έστειλε απεσταλμένους στην κομητεία του Ανζού προκειμένου να του ζητήσουν να παντρευτεί την κόρη του [[Αυτοκράτειρα Ματθίλδη|Ματθίλδη]]. Σε προετοιμασία για την τελετή στέφθηκε [[ιππότης]] από τον Ερρίκο στην [[Ρουέν]]. Αν και ο γάμος μπορούσε να ακυρωθεί από την εκκλησία γιατί η αδελφή του Γοδεφρείδου ήταν χήρα του αδελφού της Ματθίλδης και γιου του Ερρίκου Α΄, ωστόσο δεν εκφράστηκαν σημαντικές αντιρρήσεις. ▼
▲Ο
Ο γάμος έφερε ειρήνη 11 ετών μεταξύ Αγγλίας και Ανζού, ενώ οι δύο σύζυγοι η σχέση του ζεύγους ήταν έντονη με πολλές συγκρούσεις, επιπλέον αναγκάζονταν να ζουν για μεγάλα διαστήματα χώρια
==Σφετερισμός του Αγγλικού θρόνου από τον Στέφανο του Μπλουά==
Όταν πέθανε ο βασιλιάς της Αγγλίας Ερρίκος Α' (1135) η Ματθίλδη μπήκε στην Νορμανδία και διεκδίκησε την διαδοχή οι Άγγλοι προτίμησαν όμως να δώσουν τον θρόνο στον ξάδελφο της [[Στέφανος της Αγγλίας|Στέφανο των Μπλουά,]] ο Γοδεφρείδος την επόμενη χρονιά έδωσε την Aμβριέννη, το Γκόρρον και το Σατιλόν - συρ - Κόλμοντ στον Ιουχέλ του Μαγέν προκειμένου να βοηθήσει την σύζυγο του να ανακτήσει την κληρονομιά της. <ref>Bradbury, Jim. 1990. "Geoffrey V of Anjou, Count and Knight", in The Ideals and Practice of Medieval Knighthood III, ed. Christopher Harper-Bill and Ruth Harvey. Rochester: Boydell Press.</ref> Η Ματθίλδη μπήκε με 140 ιππότες στην Αγγλία (1139) και άρχισε να πολιορκεί το κάστρο του Αραντέλ από τον Στέφανο, στην αναρχία που ακολούθησε ο Στέφανος συνελήφθη στο Λίνκολν τον Φεβρουάριο του 1141 και φυλακίστηκε στο Μπρίστολ. Ένα συμβούλιο που συνεδρίασε στο Ουέντσεστερ τον Απρίλιο του 1141 κήρυξε έκπτωτο τον Στέφανο παραδίδοντας τον Αγγλικό θρόνο στην Ματθίλδη, ο Στέφανος παρόλα αυτά κατάφερε να δραπετεύσει από την φυλακή και να πάρει πίσω τον θρόνο του, στέφθηκε ξανά στην επέτειο της πρώτης του στέψης.
Την περίοδο (1142 - 1143) ο Γοδεφρείδος είχε εξασφαλίσει στο δουκάτου του όλες τις περιοχές νότια και δυτικά του Σηκουάνα, στις 14 Ιανουαρίου/1144 διέσχισε τον Σηκουάνα, μπήκε στο Ρουέν και κηρύχθηκε δούκας της Νορμανδίας το καλοκαίρι του 1144. Το ίδια χρονιά ίδρυσε Αυγουστινιανή μονή στο Ανζού, κράτησε το δουκάτο της Νορμανδίας μαζί με την σύζυγο του για μια πενταετία και στην συνέχεια το μεταβίβασε στον μεγαλύτερο γιο τους Ερρίκο (1449), η συνθήκη επικυρώθηκε και από τον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο Ζ' την επόμενη χρονιά.
==Πόλεμοι με τους βαρόνους του Ανζού και αιφνίδιος θάνατος του Γοδεφρείδου==
Ο Γοδεφρείδος κατάφερε να πατάξει τρεις επαναστάσεις βαρόνων στο Ανζού (1129, 1135, 1145 - 1151), βρέθηκε σε διαμάχη με τον μικρότερο αδελφό του Ηλία τον οποίο φυλάκισε μέχρι το 1151, οι ασχολίες του με τις επαναστάσεις στο Ανζού ήταν ο βασικός λόγος που δεν ασχολήθηκε έντονα με τα δικαιώματα της συζύγου του στην Αγγλία. Με την Συνθήκη του Βάλλινγκφορντ (1153) συμφωνήθηκε να παραμείνει ο Στέφανος βασιλιάς της Αγγλίας αλλά διάδοχος του θα ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Γοδεφρείδου και της Ματθίλδης Ερρίκος. <ref>Haskins, Charles H. 1912. "Normandy Under Geoffrey Plantagenet", The English Historical Review, volume 27 (July): 417–444.</ref>
Ο Γοδεφρείδος πέθανε αιφνίδια στις 7 Σεπτεμβρίου/1151, σύμφωνα με τον Ιωάννη του Μαρμουτιέ επιστρέφοντας από ένα βασιλικό συμβούλιο χτυπήθηκε απότομα από πυρετό, όταν έφτασε στο Σατώ - ντι - Λουάρ κατέρρευσε σε μια πολυθρόνα και πέθανε, τάφηκε στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιουλιανού στο [[Λε Μαν]]. <ref>Haskins, Charles H. 1912. "Normandy Under Geoffrey Plantagenet", The English Historical Review, volume 27 (July): 417–444.</ref>
== Κληρονόμοι ==
Με την σύζυγο του [[Αυτοκράτειρα Ματθίλδη|Ματθίλδη]] παιδιά του ήταν:
Γραμμή 23 ⟶ 25 :
* [[Γουλιέλμος Ι΄ του Πουατιέ]]
Ο Γοδεφρείδος είχε πολλά άλλα νόθα παιδιά με ερωμένες του όπως η Έμμυ που παντρεύτηκε τον Ντάφυ Άμπ Όουεν Γουενέντ, πρίγκηπα της βόρειας Ουαλίας, Μαρία που έγινε μοναχή στο αβαείο του Σάφτεσμπουρι και είναι πιθανώς η ποιήτρια Μαρία της Γαλλίας, η Αδελαίδα του Ανγκέρ που μερικές φορές αναφέρεται σαν η μητέρα της Έμμυς. <ref>Haskins, Charles H. 1912. "Normandy Under Geoffrey Plantagenet", The English Historical Review, volume 27 (July): 417–444.</ref>
==Θρύλοι σχετικά με το οικόσημο των απογόνων του==
== Παραπομπές ==▼
Υπάρχουν πολλοί προβληματισμοί σε νεώτερα κείμενα σχετικά με το οικόσημο του Γοδεφρείδου Πλανταγενέτη, ο Ιωάννης του Μαρμεντιέ αναφέρει ότι την χρονιά που έχρισε ο πεθερός του βασιλιάς της Αγγλίας Ερρίκος Α' ιππότης του παρέδωσε και το οικόσημο με τα χρυσά λιοντάρια. <ref>Woodcock, Thomas and John Martin Robinson (1988), The Oxford Guide to Heraldry, Oxford University Press, pg 10.</ref> Το χρυσό λιοντάρι ήταν το σύμβολο του γιου του Ερρίκου Β' και όλοι οι απόγονοι του Πλανταγενέτης βασιλείς της Αγγλίας χρησιμοποιούσαν τα λιοντάρια σε διαφορετικούς συνδυασμούς, στο ταφικό μνημείο του Γοδεφρείδου εμφανίζεται ο ίδιος να κρατάει μια ασπίδα μαζί με χρυσά λιοντάρια σε γαλάζιο φόντο. <ref>Ailes, Adrian (1982). The Origins of The Royal Arms of England. Reading: Graduate Center for Medieval Studies, University of Reading. pp. 52–53.</ref> Ο Βρετανός ιστορικός Τζίμ Μπράντμπουρι παρουσιάζει ενδείξεις ότι ήταν οικόσημο του Αγγλικού βασιλείου από τα αρχαία χρόνια, <ref>Bradbury, Jim (2004), The Routledge Companion to Medieval Warfare, p. 273</ref> σύμφωνα με τον Γάλλο μεσαιωνιστή Μισέλ Παστουρώ για πολύ καιρό όλοι πίστευαν ότι ήταν το οικόσημο του ίδιου του Γοδεφρείδου αλλά νεώτερες έρευνες λένε ότι τυπώθηκε μετά τον θάνατο του (1155 - 1160) από την χήρα του Ματθίλδη ενώ ο ίδιος δεν είχε οικόσημο, <ref>Pastoureau, Michel (1997), Heraldry: Its Origins and Meaning, London: Thames and Hudson/New Horizons; trans., Francisca Garvie, pg 18.</ref> άλλοι ιστορικοί αντίθετα υποστήριζαν ότι τα χρησιμοποιούσε και ο ίδιος. <ref>Adrian Ailes (1982), The Origins of The Royal Arms of England, Reading: Graduate Center for Medieval Studies, University of Reading, pp. 52-53.</ref>
==Συμμετοχή του Γοδεφρείδου στην λογοτεχνία==
Ο Γοδεφρείδος ήταν κεντρικός χαρακτήρας στο μυθιστόρημα του Σάρον Πένμαν "Όταν ο Χριστός και οι άγιοι του κοιμούνται" που δραματοποιεί την βασιλεία του γιου του Ερρίκου Β' και των εγγονών του στην Γαλλία. Ο Γοδεφρείδος εμφανίζεται επίσης στο μυθιστόρημα της Ελισάβετ Τσάντγουικ "Βασίλισσα της Αγγλίας" στο οποίο περιγράφει την ιστορία της αυτοκράτειρας Ματθίλδης την περίοδο (1125 - 1148), φαίνεται επίσης στον πρώτο τόμο της τριλογίας της Ελισάβετ Τσάντγουικ "Η καλοκαιρινή βασίλισσα" που αναφέρεται στην Ελεονόρα της Ακουιτανίας.
{{παραπομπές}}
* Jim Bradbury, "Geoffrey V of Anjou, Count and Knight", in The Ideals and Practice of Medieval Knighthood III ▼
*Costain, Thomas B (1962). The Conquering Family. New York: Popular Library.
*Jones, Dan (2013). The Plantagenets: The Warrior Kings and Queens Who Made England.
▲*Bradbury, Jim.
*Woodcock, Thomas and John Martin Robinson (1988), The Oxford Guide to Heraldry, Oxford University Press, pg 10.
*Ailes, Adrian (1982). The Origins of The Royal Arms of England. Reading: Graduate Center for Medieval Studies, University of Reading. pp. 52–53.
*Gage, John (1999), Color and Culture: Practice and Meaning from Antiquity to Abstraction, pg ??.
*Bradbury, Jim (2004), The Routledge Companion to Medieval Warfare, p. 273
*Pastoureau, Michel (1997), Heraldry: Its Origins and Meaning, London: Thames and Hudson/New Horizons; trans., Francisca Garvie, pg 18.
*Adrian Ailes (1982), The Origins of The Royal Arms of England, Reading: Graduate Center for Medieval Studies, University of Reading, pp. 52-53.
*https://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=8143822
▲== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{DEFAULTSORT:Γοδεφρειδος 05 Ανζου}}
| |||