Αλέξανδρος Σβώλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το 1929, διαδέχθηκε τον Ν. Ν. Σαρίπολο στην έδρα του [[Συνταγματικό Δίκαιο (Ελλάδα)|Συνταγματικού Δικαίου]] στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στην έδρα αυτή παρέμεινε μέχρι το 1946, οπότε και αποπέμφθηκε οριστικά κατηγορούμενος ως «ελληνόφων καθηγητής και αποστάτης της εθνικής ιδέας». Εξαιτίας των [[Αριστερά (πολιτική)|αριστερών]] πεποιθήσεών του, είχε ήδη παυθεί από την έδρα του Συνταγματικού Δικαίου άλλες τρεις φορές: το 1935, το 1936 και το 1944. Για τους ίδιους λόγους, ο [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννης Μεταξάς]] τον εξόρισε στην [[Ανάφη]], τη [[Μήλος|Μήλο]], τη [[Νάξος|Νάξο]] και την [[Χαλκίδα]] καθ' όλη την περίοδο 1936–1940.

 

 

Τον Απρίλιο του 1944, ύστερα από πολλούς δισταγμούς, δέχθηκε να γίνει πρόεδρος της [[Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης|Πολιτικής Επιτροπής Εθνικής Απελευθέρωσης]] (ΠΕΕΑ). Με την ιδιότητα αυτή, αμέσως μετά, ο Σβώλος έλαβε μέρος στο [[Συνέδριο του Λιβάνου]] για την ανασυγκρότηση της ελληνικής κυβέρνησης στο [[Κάιρο]] και την μετατροπή της σε [[Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου Εθνικής Ενότητος 1944|Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας]] υπό τον [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεώργιο Παπανδρέου]], στην οποία θα συμμετείχαν και εκπρόσωποι της ΠΕΕΑ. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1944, ο Σβώλος ανέλαβε υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Παπανδρέου.<ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1044|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (Μάιος 1944)|last=|first=|date=|website=www.ggk.gov.gr|publisher=|accessdate=2016-07-31}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.ggk.gov.gr/?p=1047|title=Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης {{!}} Κυβέρνηση de facto ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ (Οκτώβριος 1944)|last=|first=|date=|website=www.ggk.gov.gr|publisher=|accessdate=2016-07-31}}</ref> Όμως τα μέτρα τα οποία έλαβε για να ανορθώσει την ελληνική οικονομία έδωσαν λαβή σε έντονη αμφισβήτηση και κριτική εναντίον του. Τελικά παραιτήθηκε από υπουργός, μαζί με όλους τους υπουργούς του [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο|Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου]] (ΕΑΜ), αρνούμενος να συνυπογράψει την διάλυση του [[Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός|Ελληνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού]] (ΕΛΑΣ), όπως απαιτούσε ο Γεώργιος Παπανδρέου.<ref>{{Cite book|url=https://books.google.com/books?id=72tf56aT5fMC|title=Αναλύσεις Κειμένων: Γ. Ιωάννου "Η μόνη κληρονομιά" Κ. Καβάφης "Ποιήματα"|last=Μάντης|first=Κωνσταντίνος|publisher=|year=|isbn=|location=|page=37}}</ref> Λίγο καιρό αργότερα, αποπέμφθηκε και από το Πανεπιστήμιο Αθηνών.