Κλέφτικο τραγούδι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

▲Τα '''κλέφτικα τραγούδια''' ως διακριτό είδος των επικών [[δημοτικό τραγούδι|δημοτικών τραγουδιών]] πήρε το όνομά του από το περιεχόμενο των στίχων του. Σε ό,τι αφορά στον [[Ελλάδα|ελλαδικό χώρο]] τα κλέφτικα τραγούδια είναι δημιουργήματα μιας συγκεκριμένης περιόδου της [[Τουρκοκρατία]]ς μετά τον 16ο αιώνα και στα θέματά τους διαφαίνεται η επαναστατική δράση των κλεφτών και των αρματολών<ref>Οι Fauriel, Σ. Αδραχτάς, Ν. Σβορώνος και ο Γ. Κοντογιώργης κ.ά υποστηρίζουν την άποψη ότι τα κλέφτικα τραγούδια εκφράζουν το πνεύμα ανταρσίας κοινωνικών στρωμάτων ενάντια στην οθωμανική αρχή. Από την άλλη ο Ν. Πολίτης θεωρεί το κλέφτικο τραγούδι αρματολικό. Βλ. Καψωμένος Ε., 1996, ''Δημοτικό τραγούδι. Μια διαφορετική προσέγγιση'', Αθήνα: Πατάκης, 279-280.</ref>. Στους στίχους εγκωμιάζεται η ζωή, τα κατορθώματα, η νικηφόρα μάχη ή ο ένδοξος θάνατός τους. Μολονότι αναφέρονται σε [[Ιστορία|ιστορικά]] γεγο­νότα, δεν περιλαμβάνουν ακριβή διήγηση, ούτε προσήλωση σε συγκε­κριμένα πρόσωπα .Εδώ οι ήρωες, σε αντίθεση από τα ακριτικά, δεν έχουν υπερφυσικές ικανότητες και είναι απλοί θνητοί. Στα ολιγόστιχα λιτά, χωρίς εξηγήσεις και περιγραφές περιστατικών, κλέφτικα τραγούδια η μετάβαση από την μια εικόνα στην άλλη γίνεται γρήγορα. Σε όλα σχεδόν απαντάται ζωντανός διάλογος μεταξύ προ­σώπων, ενώ ενίοτε, όταν δεν υπάρχει δεύτερο πρόσωπο, ο δημιουργός εισάγει μια συμβατική εικόνα, ένα πουλί με ανθρώπινη λαλιά, μια κόρη, προκειμένου να παραχθεί ο διάλογος.