Ευάγριος Σχολαστικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
 
==Βιογραφικό==
Γεννήθηκε στην [[Χάμα|Επιφάνεια]], μια μεσαίου μεγέθους πόλη της [[Συρία]]ς στην καρδιά της Βυζαντινής αυτοκρατορίας. Η ακριβής χρονολογία γέννησής του είναι αμφίβολη, καθώς κάποιοι επιστήμονες την υπολογίζουν στα 536/7 και άλλοι στα 535<ref>Chesnut, p. 215</ref>. Το πρώτο σύγγραμμά του μας μιλά για την τότε επιδημία [[πανώλη]]ς που επηρέασε μεγάλο μέρος του πληθυσμού της αυτοκρατορίας και που προσέβαλε και τον ίδιο, αλλά κατάφερε να σωθεί ως εκ θαύματος. Ο συγγραφέας περιγράφει πως αρκετά μέλη της οικογένειάς του πέθαναν περιλαμβανομένης της γυναίκας του<ref>Ecclesiastical History Preface, pgs. vii-viii</ref>.
<br>Ο Ευάγριος φαίνεται πως μεγάλωσε σε πλούσια και αριστοκρατική οικογένεια με πολλούς και στενούς πολιτικούς δεσμούς. Είχε αξιόλογη εκπαίδευση από τα παιδικά του χρόνια ξεκινώντας με τη Γραμματική και αργότερα μεταπηδώντας στην Ελληνική λογοτεχνία. Κατέληξε τελικά να σπουδάσει [[Νομική επιστήμη|νομικά]] και απέκτησε το περίβλεπτο προσωνύμιο «Σχολαστικός» πριν τα 30 του χρόνια<ref>Whitby, p. xiv</ref>. Το πρώτο σημαντικό ταξίδι του ήταν όταν συνόδεψε το Γρηγόριο Αντιοχείας στην [[Κωνσταντινούπολη]] προκειμένου να τον υπερασπιστεί ενάντια στην κατηγορία της ανάρμοστης σεξουαλικής συμπεριφοράς<ref>Ecclesiastical History Preface, p. viii</ref>. Ο Ευάγριος παντρεύτηκε ξανά στην [[Αντιόχεια]] και, όπως διηγείται, στην μεγαλοπρεπή τελετή του γάμου του παρευρέθηκαν αρκετά υψηλά ιστάμενα πρόσωπα, κάτι που αποδεικνύει το κοινωνικό κύρος του<ref>Whitby p. xv</ref>.
<br>Ο Ευάγριος ήταν [[Χριστιανισμός|Χριστιανός]] της Χαλκηδονιακής παράδοσης και άσκησε κριτική στο [[Ζαχαρίας Σχολαστικός|Ζαχαρία]] και το [[Ζώσιμος|Ζώσιμο]] (σημαντικές ιστορικές προσωπικότητες της εποχής του) πάνω σε θρησκευτικά θέματα. Αναγνώριζε τη συμβολή του Ζαχαρία στη θρησκευτική ιστοριογραφία του 5ου και 6ου αιώνα αλλά τον μάλωνε για τη θέση του υπέρ του [[Μονοφυσιτισμός|Μονοφυσιτισμού]]. Ήταν, όμως, περισσότερο κριτικός με τον «Εθνικό» και αντι-Χριστιανό ιστορικό Ζώσιμο<ref>Chesnut, pgs 224-225</ref>.