Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 14:
Ο Εύδης έγινε βασιλιάς της Γαλλίας (888) και η διοίκηση της περιοχής μεταξύ του Μαιν και του Μαγιέν ανατέθηκε σε κάποιον [[Ινζέλζερ]] ευνοούμενο του Ούγου του Αμπό παίρνοντας τελικά τον τίτλο του υποκόμη λόγω των υψηλών συνδέσεων που είχε η σύζυγος του [[Αδελαΐδα του Αμπουάζ]]. <ref>Collins, p. 33.</ref>. Ο γιος του [[Φούλκων Α΄ του Ανζού|Φούλκων ο ερυθρός]] διαδέχθηκε τον Ινζέλζερ (898) και σφετερίστηκε τον τίτλο του κόμη, τον οποίο διατήρησαν όλοι οι απόγονοι του για τρεις περίπου αιώνες. O [[Φούλκων Β΄ του Ανζού|Φούλκων ο καλός]] διαδέχθηκε τον πατέρα του Φούλκωνα Α' (905), ο Φούλκων Β' προσπάθησε με ισχυρές επιγαμίες να επεκτείνει τα εδάφη του, τον διαδέχθηκε με την σειρά του ο γιος του [[Γοδεφρείδος Α΄ του Ανζού|Γοδεφρείδος με τον γκρι μανδύα]] (960). <ref>Baynes 1878.</ref>
Ο Γοδεφρείδος Α' ξεκίνησε την πολιτική επέκτασης της κομητείας του με τα όπλα με σκοπό να αποκαταστήσει την κομητεία στα όρια της αρχαίας αντίστοιχης περιοχής αφού τα δυτικά εδάφη βρίσκονταν στις αρχές του 10ου αιώνα στο δουκάτο της Βρετάνης, και τα ανατολικά στις κομητείες του [[Μπλουά]] και του [[Τουρ]]. Ο Γοδεφρείδος κατάφερε να κάνει τον κόμη της Νάντης υποτελή του και απέκτησε την περιοχή του Λουντάν από το δουκάτο της Ακουιτανίας. Διακρίθηκε στους πολέμους του βασιλιά [[Λοθάριος της Γαλλίας|Λοθαρίου]] κατά των Νορμανδών και του αυτοκράτορα [[Όθων Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθωνα Β΄]] κερδίζοντας διακρίσεις. <ref>Halphen 1911.</ref>. Ο γιος του κόμης [[Φούλκων Γ΄ του Ανζού|Φούλκων ο μελανός]] ήταν πολύ βίαιος και πολεμοχαρής, ταυτόχρονα ήταν και πιστός χριστιανός γι'αυτό προσπάθησε να διαγράψει τις αμαρτίες του από τους πολλούς φόνους που έκανε στις μάχες με τέσσερα προσκυνήματα στους Αγίους Τόπους. <ref>Baynes 1878.</ref> Εξουδετέρωσε την απειλή του γαμπρού του [[Κόναν Α΄ της Βρετάνης]] που βρήκε τον θάνατο στην μάχη του Κονκερέ (27 Ιουνίου/992) και πήρε
Τον Φούλκωνα τον διαδέχθηκε (1040) ο γιος του ο οποίος την εποχή που ήταν ακόμα διάδοχος είχε ξυλοφορτωθεί από τον επίσκοπο του [[Λε Μαν]] (1038), για να τον εκδικηθεί τον φυλάκισε γι'αυτό αφορίστηκε από τον πάπα [[Πάπας Λέων Θ΄|Λέων Θ']] στο Συμβούλιο της Ρεμς (Οκτώμβριος 1049). Αρχικά ήταν σύμμαχος του δούκα της Νορμανδίας [[Γουλιέλμος Α΄ της Αγγλίας|Γουλιέλμου]] αλλά όταν είδε την δύναμη του να αυξάνεται φοβήθηκε και ξεκίνησε επιθέσεις εναντίον του σε συμμαχία με τον βασιλιά της Γαλλίας [[Ερρίκος Α΄ της Γαλλίας|Ερρίκο Α']] αλλά αποκρούστηκε δυο φορές (1054, 1057). <ref>Halphen 1911.</ref>
Ο Γοδεφρείδος Μαρτέλος πέθανε χωρίς απογόνους και η κομητεία πέρασε στον μεγαλύτερο γιο της αδελφής του [[Ερμενγάρδη του Ανζού (αποβιώσασα το 1076)|Ερμενγάρδης]], [[Γοδεφρείδος Γ΄ του Ανζού|Γοδεφρείδο Γ΄ τον γενειοφόρο]] ο οποίος λόγω μεγάλης ανικανότητας ανατράπηκε από τον μικρότερο αδελφό του [[Φούλκων Δ΄ του Ανζού|Φούλκων Δ΄]] και φυλακίστηκε για 28 χρόνια (1068). Ο Φούλκων κατάφερε να σώσει την κομητεία του Ανζού από την φθορά που προκάλεσε ο ανίκανος αδελφός του και οι εμφύλιοι πόλεμοι μαζί του, τον διαδέχθηκε ο μικρότερος γιος του από τον τελευταίο γάμο του με την [[Βερτράδη του Μονφόρ]] [[Φούλκων των Ιεροσολύμων|Φούλκων Ε΄]] για τον οποίο τα γεγονότα της βασιλείας του ήταν
===Πλανταγενέτες===
| |||