Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά την διάρκεια που ήταν βασιλιάς της Αγγλίας ο [[Στέφανος της Αγγλίας|Στέφανος]] ο Ερρίκος ορίστηκε με την Συνθήκη του Βάλλινγκφορντ (19 Δεκεμβρίου/1154) διάδοχος του στον θρόνο της Αγγλίας, αλλά ο μικρότερος αδελφός του [[Γοδεφρείδος της Νάντης]] αντέδρασε έντονα με τον ισχυρισμό ότι επιθυμία του πατέρα του ήταν να γίνει ο ίδιος διάδοχος του στην περίπτωση που ο μεγαλύτερος Ερρίκος θα κληρονομούσε τον Αγγλικό θρόνο. Ο Γοδεφρείδος, κόμης της Νάντης επαναστάτησε καταλαμβάνοντας τα κάστρα του Σίνον, του Λουντάν και του Μιραμπό, ο Ερρίκος αντέδρασε αστραπιαία παίρνοντας πίσω τον όρκο που πήρε στον πάπα, βάδισε εναντίον του αδελφού του ξεκινώντας την πολιορκία του (1156), στον Γοδεφρείδο έμεινε μόνο το κάστρο του Λουντάν, για τα υπόλοιπα δυο ο Ερρίκος του παραχώρησε χρηματική αποζημίωση 1500 φράγκων. Ο Ερρίκος Β' κράτησε το Ανζού σαν κόμης καθ'όλη την διάρκεια της ζωής του, το παραχώρησε τυπικά στον μεγαλύτερο γιο του [[Ερρίκος ο Νεότερος|Ερρίκο τον Νεώτερο]] (1168) αλλά χωρίς να έχει καμιά πραγματική εξουσία.

To 1202 o Αρθούρος αρνήθηκε να δώσει φόρο υποτέλειας στον Φίλιππο με αποτέλεσμα ο Γάλλος βασιλιάς να προχωρήσει σε κατάσχεση των εδαφών του και ο Αρθούρος μεταφέρθηκε αιχμάλωτος στο [[Μιραμπό]] στις 1 Αυγούστου/1202. Ο θείος του βασιλιάς της Αγγλίας Ιωάννης εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να καταλάβει το Ανζού για τον εαυτό του αλλά τον εγκατέλειψε ο αρχιστράτηγος του Γουλιέλμος του Ρος στον οποίο ο [[Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας|Φίλιππος Αύγουστος]] είχε αναθέσει την τελική κατάληψη του Ανζού, με την τελική ήττα του Ιωάννη στην μάχη του Λα Ρος - ο - Μουάν (2 Ιουλίου/1203) το Ανζού προσαρτήθηκε στο Γαλλικό στέμμα.