Ανζού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το '''δουκάτο του Ανζού''', ή '''Ανδεγαυία''', αντιστοιχεί στον σημερινό γεωγραφικό νομό της Γαλλίας [[Μαιν ε Λουάρ]] της Δυτικής Γαλλίας με πρωτεύουσα την [[Ανζέ]] (Angers). Συμπεριλαμβανόταν σε ένα από τα 83 γεωγραφικά διαμερίσματα της Γαλλίας που δημιουργήθηκαν μετά την [[Γαλλική επανάσταση]] ([[1790]]). Σήμερα κατατάσσεται σε μια από τις 100 Γαλλικές περιφέρειες και σχηματίστηκε στην περιοχή που βρισκόταν τα [[μεσαίωνας|μεσαιωνικά χρόνια]] το δουκάτο του Ανζού: οι κάτοικοι του αποκλήθηκαν Ανδεγαυοί. Έχει έκταση με πολυπλοκότητα στην μορφή του εδάφους: δασώδεις λόφοι στον νότο και πεδιάδες στον βορρά, όπου βρίσκεται η κοιλάδα του [[Λίγηρας|Λίγηρα]] και διασχίζεται από τους παραποτάμους του Σαρτ, Μαγιέν και Λουάρ.

Η κατοικήσιμη έκταση του νομού είναι 7166 km² και ο πληθυσμός του, κατά την απογραφή του [[1999]], ήταν 732.942 κάτοικοι.

 

== Ιστορία ==

 

===Πρώιμη μεσαιωνική ιστορία===

===Η δυναστεία του Ινζέλζερ===

 

Ο Εύδης έγινε βασιλιάς της Γαλλίας (888) και η διοίκηση της περιοχής μεταξύ του Μαιν και του Μαγιέν ανατέθηκε σε κάποιον [[Ινζέλζερ]] ευνοούμενο του Ούγου του Αμπό παίρνοντας τελικά τον τίτλο του υποκόμη λόγω των υψηλών συνδέσεων που είχε η σύζυγος του [[Αδελαΐδα του Αμπουάζ]]. <ref>Collins, p. 33.</ref>. Ο γιος του [[Φούλκων Α΄ του Ανζού|Φούλκων ο ερυθρός]] διαδέχθηκε τον Ινζέλζερ (898) και σφετερίστηκε τον τίτλο του κόμη, τον οποίο διατήρησαν όλοι οι απόγονοι του για τρεις περίπου αιώνες. O [[Φούλκων Β΄ του Ανζού|Φούλκων ο καλός]] διαδέχθηκε τον πατέρα του Φούλκωνα Α' (905), ο Φούλκων Β' προσπάθησε με ισχυρές επιγαμίες να επεκτείνει τα εδάφη του, τον διαδέχθηκε με την σειρά του ο γιος του [[Γοδεφρείδος Α΄ του Ανζού|Γοδεφρείδος με τον γκρι μανδύα]] (960). <ref>Baynes 1878.</ref>

Ο Γοδεφρείδος Α' ξεκίνησε την πολιτική επέκτασης της κομητείας του με τα όπλα με σκοπό να αποκαταστήσει την κομητεία στα όρια της αρχαίας αντίστοιχης περιοχής αφού τα δυτικά εδάφη βρίσκονταν στις αρχές του 10ου αιώνα στο δουκάτο της Βρετάνης, και τα ανατολικά στις κομητείες του [[Μπλουά]] και του [[Τουρ]]. Ο Γοδεφρείδος κατάφερε να κάνει τον κόμη της Νάντης υποτελή του και απέκτησε την περιοχή του Λουντάν από το δουκάτο της Ακουιτανίας. Διακρίθηκε στους πολέμους του βασιλιά [[Λοθάριος της Γαλλίας|Λοθαρίου]] κατά των Νορμανδών και του αυτοκράτορα [[Όθων Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθωνα Β΄]] κερδίζοντας διακρίσεις. <ref>Halphen 1911.</ref>. Ο γιος του κόμης [[Φούλκων Γ΄ του Ανζού|Φούλκων ο μελανός]] ήταν πολύ βίαιος και πολεμοχαρής, ταυτόχρονα ήταν και πιστός χριστιανός γι'αυτό προσπάθησε να διαγράψει τις αμαρτίες του από τους πολλούς φόνους που έκανε στις μάχες με τέσσερα προσκυνήματα στους Αγίους Τόπους. <ref>Baynes 1878.</ref> Εξουδετέρωσε την απειλή του γαμπρού του [[Κόναν Α΄ της Βρετάνης]] που βρήκε τον θάνατο στην μάχη του Κονκερέ (27 Ιουνίου/992) και πήρε υπό την εξουσία του την Νάντη, με τον θάνατο του Όντο Α' του Μπλουά (996) κατέλαβε την Τουρ αλλά ο βασιλιάς της Γαλλίας [[Ροβέρτος Β΄ της Γαλλίας|Ροβέρτος ο ευσεβής]] ανακατέλαβε την πόλη. Συνέτριψε στην μάχη του Πόντλεβοι (Ιούλιος 1016) με δόλο τον γιο του Όντο Α' [[Όντο Β΄ του Μπλουά]] αν και ο στρατός του ήταν αριθμητικά πολύ μικρότερος, λίγα χρόνια αργότερα ο Όντο πολιόρκησε ξανά το Μοντμπογιώ αλλά ο Φούλκων τον νίκησε ξανά καταλαμβάνοντας το Σαουμούρ (1026). <ref>Halphen 1911.</ref>

===Γοδεφρείδος Πλανταγενέτης, ο ισχυρός άνδρας του Ανζού===

 

Ο Φούλκων κληροδότησε το δουκάτο στον γιο του [[Γοδεφρείδος Ε΄ του Ανζού|Γοδεφρείδο Πλανταγενέτη]] προκειμένου να αναχωρήσει στους [[Άγιοι Τόποι|Αγίους Τόπους]] και να στεφθεί βασιλιάς της [[Ιερουσαλήμ]], ο Γοδεφρείδος Πλανταγενέτης είχε παντρευτεί την [[Αυτοκράτειρα Ματθίλδη|Ματθίλδη]] κόρη του βασιλιά της Αγγλίας [[Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Α']] και διάδοχο του Αγγλικού θρόνου, γι'αυτό απέκτησε μεγάλες φιλοδοξίες. Δεν ασχολήθηκε έντονα με την κληρονομιά της συζύγου του στο Αγγλικό στέμμα αλλά κατάφερε με συνεχείς σκληρούς πολέμους να διπλασιάσει σχεδόν τις εκτάσεις του Ανζού στο Γαλλικό έδαφος κληροδοτώντας στον γιο του Ερρίκο ένα βασίλειο το οποίο θα περιελάμβανε σχεδόν τα μισά Γαλλικά εδάφη. Από τις 1 Δεκεμβρίου/1135 έβαλε στόχο την κατάκτηση της Νορμανδίας όπου βρήκε την σύζυγο του Ματίλντα κατακτώντας στις αρχές του 1136 μια σειρά από πόλεις όπως Αργεντάν, Ντόμφροντ, Έξτ, γύρισε γρήγορα στο Ανζού να αντιμετωπίσει μια εξέγερση βαρόνων αλλά επέστρεψε τον Σεπτέμβριο του 1136 στην Νορμανδία με έναν ισχυρότερο στρατό μαζί με τους [[Γουλιέλμος Ι΄ της Ακουιτανίας|Γουλιέλμο Ι' της Ακουιτανίας]] και τον Γοδεφρείδο, κόμη του Βαντόμ ο στρατός νίκησε αλλά ο ίδιος έφυγε επειδή τραυματίστηκε στο πόδι. Ξεκίνησε μια νέα πιο δυναμική εκστρατεία (1137), υπέταξε (Ιούνιος 1138) με την βοήθεια του Ροβέρτου του Γλούκεστερ την [[Μπαγιέ]] και την [[Καέν]], λεηλάτησε την Φαλαίζ και τον Μάρτιο του 1141 με προτροπή της συζύγου του εισέβαλε στην [[Νορμανδία]] λεηλατώντας διαδοχικά όλες τις πόλεις. Στις 19 Ιανουαρίου/1444 ο Γοδεφρείδος μπήκε θριαμβευτικά στην πρωτεύουσα της Νορμανδίας [[Ρουέν]] όπου πήρε το δουκικό στέμμα στον καθεδρικό ναό της πόλης, το 1149 αφού πρώτα συνέτριψε μια εξέγερση βαρόνων στο δουκάτο παραχώρησε το στέμμα της Νορμανδίας στον γιο του Ερρίκο Πλανταγενέτη <ref>Halphen 1911.</ref>

 

===Το Ανζού ως τμήμα του Γαλλικού στέμματος===

 

To 1202 o Αρθούρος αρνήθηκε να δώσει φόρο υποτέλειας στον Φίλιππο με αποτέλεσμα ο Γάλλος βασιλιάς να προχωρήσει σε κατάσχεση των εδαφών του και ο Αρθούρος μεταφέρθηκε αιχμάλωτος στο Μιραμπό στις 1 Αυγούστου/1202. Ο θείος του βασιλιάς της Αγγλίας Ιωάννης εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να καταλάβει το Ανζού για τον εαυτό του αλλά τον εγκατέλειψε ο αρχιστράτηγος του Γουλιέλμος του Ρος στον οποίο ο [[Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας|Φίλιππος Αύγουστος]] είχε αναθέσει την τελική κατάληψη του Ανζού, με την τελική ήττα του Ιωάννη στην μάχη του Λα Ρος - ο - Μουάν (2 Ιουλίου/1203) το Ανζού προσαρτήθηκε στο Γαλλικό στέμμα. <ref>Halphen 1911.</ref>

Το Ανζού παρέμεινε αρχικά τμήμα του Γαλλικού στέμματος αλλά σύντομα έγινε ξανά ανεξάρτητο όταν ο βασιλιάς της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος Θ']] το παραχώρησε ως δώρο στον μικρότερο αδελφό του [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Κάρολο τον Ανδεγαυό,]] ο Κάρολος ο οποίος είχε μεγαλομανή σχέδια δεν έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το Ανζού, το ίδιο και ο γιος και διάδοχος του [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Κάρολος Β' ο Χωλός]] ο οποίος τον διαδέχθηκε στις 7 Ιανουαρίου/1285. Στις 16 Αυγούστου/1290 ο Κάρολος Β' πάντρεψε την κόρη του [[Μαργαρίτα, κόμισσα του Ανζού]] με τον [[Κάρολος του Βαλουά|Κάρολο των Βαλουά]] γιο του [[Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας|Φιλίππου Γ' του Τολμηρού]] δίνοντας του σαν προίκα τις κομητείες του Ανζου και του Μαιν σε αντάλλαγμα την παραχώρηση των δικαιωμάτων του Καρόλου των Βαλουά στα βασίλεια της Αραγωνίας, της Βαλένθιας και στην κομητεία της Βαρκελόνης. <ref>Halphen 1911.</ref>