Βασίλειο της Βουλγαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 43:
Η Βουλγαρική κυβέρνηση είχε το ίδιο μειονέκτημα με τις περισσότερες συνταγματικές μοναρχίες, που ήταν η ασαφής διαχωριστική γραμμή μεταξύ των εξουσιών του βασιλιά και εκείνων του Κοινοβουλίου. Το σύνταγμα του 1879 είχε ως στόχο να μεταφέρει την εξουσία στα χέρια του δεύτερου, αλλά επέτρεπε ακόμη σε ένα αρκετά έξυπνο μονάρχη να αποκτήσει τον έλεγχο της κυβέρνησης. Τέτοια ήταν η περίπτωση του πανούργου Τσάρου Φερδινάνδου, που όμως είχε αναγκαστεί να παραιτηθεί μετά τις διαδοχικές απώλειες των Βαλκανικών και του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Τότε ο γιος του Μπόρις τον διαδέχθηκε στο θρόνο, αλλά ο νεαρός βασιλιάς δεν μπορούσε να αντικαταστήσει την πατρική εξουσία που είχε διαμορφωθεί μέσα από δεκαετίες ίντριγκας. Ως εκ τούτου το Κοινοβούλιο επικράτησε όταν ο Μπόρις διόρισε πρωθυπουργό τον Αλέξανδρο Σταμπολίσκι. Το Αγροτικό Κόμμα του Σταμπολίσκι κυριάρχισε σύντομα στο Κοινοβούλιο με πάνω από τις μισές έδρες. Τις υπόλοιπες έδρες πήρε το Βουλγαρικό Κομμουνιστικό Κόμμα, που ήταν το δεύτερο μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα της χώρας και το μόνο άλλο σημασίας (υπήρχαν μια ντουζίνα ή έτσι μικρών κομμάτων, αλλά δεν είχαν καμία εκπροσώπηση στο Κοινοβούλιο ή οποιαδήποτε πραγματική σημαντικό). Το Αγροτικό Κόμμα εκπροσωπούσε κυρίως τους αγρότες, και ιδιαίτερα εκείνους που ήταν δυσαρεστημένοι από την κυβέρνηση στη Σόφια, καθώς επί της βασιλείας του Φερδινάνδου υπήρξε εκτεταμένη διαφθορά και την κλοπή χρημάτων από τους αγρότες. Επίσης, ενώ οι περισσότερες από τις κατώτερες τάξεις στη Βουλγαρία υποστήριζαν την προσάρτηση της Μακεδονίας, ήταν δυσαρεστημένοι από το βαρύ φόρο αίματος που κατέβαλαν σε δύο ανεπιτυχείς πολέμους για να την ξαναπάρουν. Πράγματι, ο Σταμπολίσκι πέρασε τα χρόνια του πολέμου στη φυλακή λόγω της σφοδρής κριτικής του για αυτό. Όσο για την BΚΚ, είχε στελεχωθεί κυρίως από διανοούμενους και αστούς επαγγελματίες, αλλά κυρίως ψηφοφόροι του ήταν οι φτωχότεροι αγρότες και άλλες μειονότητες, ενώ το AΚ εκπροσωπούσε τους πλουσιότερους αγρότες. Υπό αυτό το κλίμα ο Σταμπολίσκι θέσπισε βιαστικά μια αγροτική μεταρρύθμιση το 1920, που σχεδιάστηκε για να διανείμει μερικά κρατικά κτήματα, γαίες της εκκλησίας καθώς και των πλουσιότερων αγροτών. Όπως ήταν αναμενόμενο αυτό του έδωσε ευρεία υποστήριξη και ανάγκασε το ΒΚΚ σε μια συμμαχία μαζί του, κυρίως για να αποκτήσει φωνή στο Κοινοβούλιο.
Ωστόσο ο Σταμπολίσκι ήταν πεπεισμένος αντικομμουνιστής και προσπάθησε να δημιουργήσει ένα διεθνές κίνημα για την καταπολέμηση του Μαρξισμού. Αυτή ήταν η λεγόμενη "Πράσινη Διεθνής" του, σε αντίθεση με την "[[Κομμουνιστική Διεθνής|Κόκκινη Διεθνη]]".
[[Κατηγορία:Ιστορία της Βουλγαρίας]]
|