Ιοβιανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 45:
Με την ιδιότητα του διοικητή της αυτοκρατορικής φρουράς ακολούθησε τον Ιουλιανό το [[363]] στην εκστρατεία του εναντίον του Πέρση Σαπώρ Β' στη [[Μεσοποταμία]]. Μετά το θάνατο του Ιουλιανού, ο Σαλούστιος αρνήθηκε την πρόταση να τον διαδεχτεί κι έτσι ανέβηκε στο θρόνο ο Ιοβιανός.
 
Το χαρακτηριστικότερο σημείο της παρουσίας του ως αυτοκράτορα είναι ότι ότι αναίρεσε άμεσα όλα τα αντιχριστιανικά διατάγματα του προκατόχου του και επέτρεψε να επιστρέψουν από την εξορία οι επιφανείς επίσκοποι [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμης]] [[Πάπας Λιβέριος|Λιβέριος]], [[Αρχαία Αλεξάνδρεια|Αλεξανδρείας]] [[Αθανάσιος Αλεξανδρείας|Αθανάσιος]] και [[Αντιόχεια|Αντιοχείας]] [[Μελέτιος Α΄ Αντιοχείας|Μελέτιος]].
 
Πέθανε κατά την επιστροφή του από την [[Συρία]] προς την [[Κωνσταντινούπολη]] στις [[17 Φεβρουαρίου]] [[364]], στα Δαδάστανα της [[Βιθυνία|Βιθυνίας]], χωρίς να προλάβει να ασκήσει ουσιαστική διοίκηση. Σύμφωνα με τον ιστορικό Αμμιανό Μαρκελλίνο, πιθανότερες αιτίες του θανάτου του ήταν δηλητηρίαση από [[μανιτάρια]], αναθυμιάσεις [[ξυλάνθρακας|ξυλάνθρακα]] ή δηλητηρίαση από εχθρούς του. Σε διάφορα βιβλία αναφέρεται ότι τον σκότωσε ο πεθερός του Λουκιλλιανός με την κόρη του{{πηγή}}.