Ιάμβλιχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αποσαφήνιση συνδέσμων προς Αλεξάνδρεια (σύνδεσμος άλλαξε σε Αρχαία Αλεξάνδρεια) |
||
Γραμμή 22:
Ο '''Ιάμβλιχος''' (''Iamblichus Chalcidensis'', [[245]] - [[325]])<ref> John F. Finamore, John M. Dillon, ''[https://books.google.gr/books?id=qbXTAwAAQBAJ&dq=isbn:9780271023229&hl=el&source=gbs_book_similarbooks Iamblichus De Anima]'', Brill (2002)</ref> ήταν [[Συρία|Σύρος]]<ref>Gregory Shaw, George Shaw ''[https://books.google.gr/books?id=D1EsmQEACAAJ&dq=isbn:9780271023229&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwjE_auxtL3MAhWBlhQKHf6jCSMQ6AEIGzAA Theurgy and the Soul: The Neoplatonism of Iamblichus]'', Penn State Press (1971), ISBN 978-0-271-02322-9</ref> [[Νεοπλατωνισμός|νεοπλατωνικός]] φιλόσοφος, αραβικής καταγωγής<ref>Irfan Shahid, ''Rome and the Arabs: A Prolegomenon to the Study of Byzantium and the Arabs'', σελ. 154, Dumbarton Oaks, Washington (1984) ISBN 0-88402-115-7</ref>, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην κατεύθυνση που ακολούθησε στη συνέχεια η νεοπλατωνική φιλοσοφία, και πιθανώς ακόμη και ο δυτικός [[παγανισμός]]. Είναι ευρύτερα γνωστός λόγω του έργου του αναφορικά με την πυθαγόρεια φιλοσοφία.
Ο Ιάμβλιχος έζησε σε μια ταραγμένη εποχή, μια περίοδο μεγάλων ζυμώσεων, κατά την οποία ένας πολιτισμικός κύκλος πλησιάζει στο τέλος του κι ένας καινούργιος ανοίγει. Τη μεταβατική αυτή περίοδο εμφανίζεται το φιλοσοφικό ρεύμα των νεοπλατωνικών. Με επίκεντρο αρχικά την [[Αρχαία Αλεξάνδρεια|Αλεξάνδρεια]], οι νεοπλατωνιστές εργάστηκαν με στόχο να συνθέσουν τις διδασκαλίες του [[Πυθαγόρας|Πυθαγόρα]], του [[Πλάτων|Πλάτωνα]], του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] και των [[Μυστήρια|Μυστηρίων]] σε ένα ενιαίο σύστημα, αναζωογονώντας την ψυχή του [[ελληνορωμαϊκός πολιτισμός|ελληνορωμαϊκού κόσμου]] που έβλεπαν να βυθίζεται γοργά στην πνευματική και την ηθική παρακμή. Η ανταπόκριση ήταν εντυπωσιακή. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η διδασκαλία τους διαδόθηκε στη Ρώμη και άλλες ρωμαϊκές μητροπόλεις, διαμορφώνοντας τρεις ιδιαίτερες σχολές: την Αλεξανδρινή, όπου διακρίνονται κυρίως ο [[Πλωτίνος]] και ο [[Πορφύριος]], την Αθηναϊκή, με κύριο εκπρόσωπο τον [[Πρόκλος|Πρόκλο]] και τη Συριακή, με κορυφαίο τον Ιάμβλιχο.
== Βίος ==
| |||