Κλέφτικο τραγούδι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 6295225 από τον 2A02:582:C9F:5D00:898E:55B:68A2:4E02 (Συζήτηση)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 31:
Τα '''κλέφτικα τραγούδια''' ως διακριτό είδος των επικών [[δημοτικό τραγούδι|δημοτικών τραγουδιών]] πήρε το όνομά του από το περιεχόμενο των στίχων του. Σε ό,τι αφορά στον [[Ελλάδα|ελλαδικό χώρο]] τα κλέφτικα τραγούδια είναι δημιουργήματα μιας συγκεκριμένης περιόδου της [[Τουρκοκρατία]]ς μετά τον 16ο αιώνα και στα θέματά τους διαφαίνεται η επαναστατική δράση των κλεφτών και των αρματολών<ref>Οι Fauriel, Σ. Αδραχτάς, Ν. Σβορώνος και ο Γ. Κοντογιώργης κ.ά υποστηρίζουν την άποψη ότι τα κλέφτικα τραγούδια εκφράζουν το πνεύμα ανταρσίας κοινωνικών στρωμάτων ενάντια στην οθωμανική αρχή. Από την άλλη ο Ν. Πολίτης θεωρεί το κλέφτικο τραγούδι αρματολικό. Βλ. Καψωμένος Ε., 1996, ''Δημοτικό τραγούδι. Μια διαφορετική προσέγγιση'', Αθήνα: Πατάκης, 279-280.</ref>. Στους στίχους εγκωμιάζεται η ζωή, τα κατορθώματα, η νικηφόρα μάχη ή ο ένδοξος θάνατός τους. Μολονότι αναφέρονται σε [[Ιστορία|ιστορικά]] γεγο­νότα, δεν περιλαμβάνουν ακριβή διήγηση, ούτε προσήλωση σε συγκε­κριμένα πρόσωπα .Εδώ οι ήρωες, σε αντίθεση από τα ακριτικά, δεν έχουν υπερφυσικές ικανότητες και είναι απλοί θνητοί. Στα ολιγόστιχα λιτά, χωρίς εξηγήσεις και περιγραφές περιστατικών, κλέφτικα τραγούδια η μετάβαση από την μια εικόνα στην άλλη γίνεται γρήγορα. Σε όλα σχεδόν απαντάται ζωντανός διάλογος μεταξύ προ­σώπων, ενώ ενίοτε, όταν δεν υπάρχει δεύτερο πρόσωπο, ο δημιουργός εισάγει μια συμβατική εικόνα, ένα πουλί με ανθρώπινη λαλιά, μια κόρη, προκειμένου να παραχθεί ο διάλογος.
 
Fd@
==Γεωγραφική κατανομή==
Αποτελεί γεγονός ότι σε επαρχίες της [[Στερεά Ελλάδα|Στερεάς Ελλάδας]], της [[Ήπειρος|Ηπείρου]], της [[Θεσσαλία]]ς, της [[Δυτική Μακεδονία|δυτικής Μακεδονίας]] και της [[Κεντρική Μακεδονία|κεντρικής Μακεδονίας]] και ιδίως στις ορεινές και δυσπρόσιτες περι­οχές διαμορφώθηκε τους τελευταίους αιώνες της [[οθωμανική αυτοκρατορία|οθωμανικής αυτοκρατορίας]] ένα ιδιαίτερο σύστημα δημόσιας ασφάλειας, οργανωμένο σε τοπικό επίπεδο. Έτσι, η προστασία ενός αριθμού γειτονικών [[κοινότητα|κοινοτήτων]] παραχωρείτο από τις οθωμανικές αρχές σε μιαν ομάδα τοπικών ενόπλων, των αρματολών. Αυτοί επιφορτίζονταν με το έργο αντιμετώπισης άλλων ομάδων τοπικών ενόπλων των κλεφτών, που με την παράνομη ένοπλη δράση τους, στοιχειοθετημένη από λεηλασίες, καταστροφές σοδειάς, ζωοκλοπές κ.ά., έθεταν σε κίνδυνο τη ζωή και την περιουσία των κατοίκων<ref>[http://wwk.kathimerini.gr/kath/7days/1999/03/21031999.pdf Κωστής Γιούργος (επιμ.), «Κλεφταρματολοί, 'ένα χρονικό' των Ορέων από την τουρκοκρατία στην Αντίσταση», εφ. ''Η Καθημερινή'', 21/3/1999], Επτά Ημέρες ανάκτηση 29/10/2013.</ref>.
 
==Αφηγήσεις==