Ο όρος '''φούγκα''' (από τη [[λατινική γλώσσα|λατ.]] ''fuga'', που σημαίνει ''διαφυγήφυγή, τροπή, απόδραση'', η οποία με τη σειρά προέρχεται τόσο από το ρήμα ''fugare'' (κυνηγώ) και ''fugere'' (διαφεύγω, δραπετεύω), ενώ στα γερμανικά, απ' όπου και κατάγεται, σημαίνει ''αρμός-Fuge'') χρησιμοποιήθηκε ήδη από τον ύστερο [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] (14ος αι.) για να χαρακτηρίσει είδη [[αντίστιξη|αντιστικτικής]] σύνθεσης που βασίζονταν στη μίμηση (όπως την γαλλική ''chace'' και την ιταλική ''caccia''), και ειδικότερα το είδος που ονομάζουμε σήμερα [[Κανόνας (μουσική)|κανόνα]]<ref>
