Μέρες οργής, ένα ρέκβιεμ για την Ευρώπη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
JohannesAugustin (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
JohannesAugustin (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 25:
 
==Πλοκή==
Αφού ο Δαίδαλος εγκαταλείψει τον λαβύρινθο, φτάνει στην Ευρώπη για να χτίσει την ιδανική πολιτεία. Όμως στα σχέδια του μπαίνουν εμπόδιο μυθολογικές δυνάμεις του Σκότους. Ο πόλεμος μαζί τους είναι αναπόφευκτος. Στην ταινία, το ταξίδι του Δαίδαλου μέσα στο Μύθο και την Ιστορία ταυτίζεται με τη γέννηση, την ακμή και την παρακμή του δυτικού πολιτισμού. Γράφει ο Antonio Reis στον κατάλογο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Πόρτο:
{{απόσπασμα|Οι Μέρες Οργής στόχευσαν να συνδυάσουν ένα μύθο του Ελληνικού Κλασικισμού, την τραγική ιστορία του Δαιδάλου, με ένα θέμα που πάντα ενδιέφερε τα φιλμς επιστημονικής φαντασίας : την Ουτοπία της Ιδανικής Πολιτείας. Ανάμεσα σε αυτούς τους δυο πόλους, όλη η γέννηση, η ακμή και η παρακμή του αστικού πολιτισμού αναθεωρείται… Ο Μαζωμένος στο πρώτο μεγάλου μήκους φιλμ του φέρνει ένα εξαιρετικό στιλ για την έννοια του κινηματογραφικού raccord. Όλα αυτά χωρίς ποτέ να υποτάσσεται το ποιητικό όραμα στην τεχνολογία που χρησιμοποιεί. Το αντίθετο, κατορθώνει να υποτάξει την κιν/φική αφήγηση στην ποιητική του πρόθεση.}} Τέλος, γράφει ο Βρασίδας Καραλής, στην ''Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου'':<ref>
 
== Κριτικές ==
Ο Μπάμπης Ατσόγλου γράφει στο Αθηνόραμα:
 
{{απόσπασμα|''Η καλύτερη ελληνική ταινία του φετινού φεστιβάλ. Η πιο ολοκληρωμένη, αν και ανήκει στην κατηγορία του πειραματικού κιν/φου. Οι πειραματισμοί όμως του Μαζωμένου δεν είναι από αυτούς που προκαλούν αμηχανία στο θεατή. Ίσα – ίσα ο τελευταίος καλείται να συμμετάσχει σε ένα γοητευτικότατο κιν/φικό ταξίδι, όπου η μουσική, η λογοτεχνία και η ζωγραφική συνυπάρχουν αρμονικά, σε μια προσωπική ερμηνεία του μύθου του Δαιδάλου, ιδωμένου κάτω από την γέννηση, την ακμή και την παρακμή του δυτικού πολιτισμού''.<br>-17/11/1995}}
[[File:Days of Rage, by Vassilis Mazomenos.JPG|thumb|Σκηνή της ταινίας, που δείχνει το Ελληνικό μέλλον.]]
Η Ε. Μαχαίρα γράφει στον [[Επενδυτής (εφημερίδα)|Επενδυτή]]:
{{απόσπασμα|Εσχατολογικό βλέμμα για την Ημέρα της Κρίσεως αυτής της γερασμένης πια Ηπείρου. Ένα κινηματογραφικό ρέκβιεμ στο δυτικό πολιτισμό και στο βαρβαρισμό του, μέσα από αλληγορίες και σύμβολα και μια πολεμική ματιά απέναντι στο νέο Μεσαίωνα. Ο Μαζωμένος συμπυκνώνει την τραγωδία των ανθρώπων της Ευρώπης και καταγγέλλει το σήμερα.<br>-18/11/1995 }}
 
Γράφει ο Antonio Reis στον κατάλογο του Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Πόρτο:
{{απόσπασμα|Οι Μέρες Οργής στόχευσαν να συνδυάσουν ένα μύθο του Ελληνικού Κλασικισμού, την τραγική ιστορία του Δαιδάλου, με ένα θέμα που πάντα ενδιέφερε τα φιλμς επιστημονικής φαντασίας : την Ουτοπία της Ιδανικής Πολιτείας. Ανάμεσα σε αυτούς τους δυο πόλους, όλη η γέννηση, η ακμή και η παρακμή του αστικού πολιτισμού αναθεωρείται… Ο Μαζωμένος στο πρώτο μεγάλου μήκους φιλμ του φέρνει ένα εξαιρετικό στιλ για την έννοια του κινηματογραφικού raccord. Όλα αυτά χωρίς ποτέ να υποτάσσεται το ποιητικό όραμα στην τεχνολογία που χρησιμοποιεί. Το αντίθετο, κατορθώνει να υποτάξει την κιν/φική αφήγηση στην ποιητική του πρόθεση.}}
 
Τέλος, γράφει ο Βρασίδας Καραλής, στην ''Ιστορία του Ελληνικού Κινηματογράφου'':<ref>
{{cite book
|author = Βρασίδας Καραλής