Πρόβλημα του κακού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στη φιλοσοφία της θρησκείας το [[πρόβλημα του κακού]] είναι το λογικό πρόβλημα που προκύπτει στην προσπάθεια να εξηγηθεί η συνύπαρξη του κακού με το καλό, όπως αυτό εκφράζεται μέσα από τονέναν παντοδύναμο, παντογνώστη και πανάγαθο θεό.<br/>Η όλη επιχειρηματολογία βασίζεται στο γεγονός ότι συνύπαρξη του κακού με μια τέτοια θεότητα είναι απίθανη ή αδύνατη σε απόλυτους όρους.

<p>Ως δημιουργός της λογικής του προβλήματος του κακού έχει αναφερθεί ο Έλληνας φιλόσοφος [[Επίκουρος]], το επιχείρημα του οποίου μπορεί να σχηματοποιηθεί ως ακολούθως: <br/>Αν υπάρχει ένας παντοδύναμος, παντογνώστης και πανάγαθος θεός, τότε το κακό δεν υπάρχει.

Ως εκ τούτου, ένας παντοδύναμος, παντογνώστης και πανάγαθος ο Θεός δεν υπάρχει.</p>Αυτό το επιχείρημα είναι λογικά έγκυρο μόνο εάν οι προϋποθέσεις του είναι αληθινές. Σε αυτή την περίπτωση το συμπέρασμα προκύπτει από ανάγκη.

Για να αποδειχτεί ότι η πρώτη προϋπόθεση είναι αληθινή ηΗ πρωτότυπη εκδοχή του Επίκουρου επεκτάθηκεμπορεί στηννα σημερινή εκδοχήεπεκταθεί ως εξής:

#Η ύπαρξη του κακού όμως δεν απετράπηέχει αποτραπεί, καθώς το κακό υπάρχει.