Φιλίππη του Αινώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 20:
| υπογραφή =
}}
[[Αρχείο:Philippa-of-Hainault sm.jpg|μικρογραφία|αριστερά|200px|Η Φιλίππη του Αινώ]]
Η Φιλίππη του Αινώ ([[24 Ιουνίου]]/[[1314]] <ref>David Williamson, Debrett's Kings and Queens of Britain, p.81, Webb and Bower Publishers, Ltd., London, 1986</ref> - [[15 Αυγούστου]]/[[1369]]) ήταν βασίλισσα της Αγγλίας και σύζυγος του κορυφαίου Άγγλου βασιλιά [[Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Γ' Πλανταγενέτη]] και δούκισσα της Γκιέννης, <ref>Strickland, Agnes, Lives of the queens of England from the Norman conquest, Vol.2, (George Barrie and Sons, 1902), 222.</ref> είχε πάρει υπόσχεση από τον μελλοντικό σύζυγο της να την παντρευτεί από το 1326 όταν η ίδια ήταν 12 ετών. Ο πρώτος γάμος έγινε μέσω απεσταλμένου όταν ο Εδουάρδος έστειλε τον επίσκοπο του Κόβεντρι να την παντρέψει στο όνομα του στην δεύτερη πόλη της κομητείας του Αινώ στις Βαλενσιάννες τον Οκτώβριο του 1327. <ref>Sury Geoffroy G., Guillaume Ier (d'Avesnes) comte de Hainaut et sa fille Philippe, in, « Bayern Straubing Hennegau : la Maison de Bavière en Hainaut, XIVe – XVe s. », Edit. Geoffroy G. Sury, Bruxelles, 2010 (2e éd.), p. 55 : – Un parchemin daté du 30 August 1327 à Avignon, à un sceau, énonce que le pape Jean (XXII) accorde les dispenses nécessaires pour le mariage du roi Edouard (III) d'Angleterre et de Philippa, fille du comte Guillaume (Ier) de Hainaut, etc., sa parente au troisième degré. In, G. Wymans, « Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut », aux A.E. Mons, n° d'ordre (cote) 583, Editions A.G.R., Bruxelles, 1985, p. 130. ; – Un parchemin daté du 8/10/1327 à Nottingham, au sceau disparu, énonce qu'Edouard (III), roi d'Angleterre, donne procuration à R., évêque de Coventry, pour épouser en son nom, Philippa, fille du comte Guillaume (Ier) de Hainaut, etc., et régler la constitution de son douaire. In, G. Wymans, « Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut », aux A.E. Mons, n° d'ordre (cote) 587, Editions A.G.R., Bruxelles, 1985, p. 131.</ref>
Ο επίσημος γάμος τους έγινε στο αβαείο του Υόρκ Μίνστερ στις 24 Ιανουαρίου/1328 λίγους μήνες μετά την άνοδο του Εδουάρδου Γ' στον θρόνο της Αγγλίας, τον Αύγουστο του 1328 καθορίστηκε και η προίκα της, η Φιλίππα ήταν αντιβασίλισσα της Αγγλίας (1346) την εποχή που ο σύζυγος της απουσίαζε από την χώρα πολεμώντας στις εκστρατείες του στην [[Γαλλία]], την [[Σκωτία]] και την [[Φλάνδρα]]. <ref>Strickland, Agnes. Lives of the Queens of England: From the Norman Conquest</ref> Η Φιλίππη είχε κερδίσει τόσο μεγάλη δημοτικότητα στον λαό για την ευγένεια και την καλοσύνη της που ακόμα και ο σύζυγος της ήταν υποχρεωμένος να ακούσει την γνώμη της γι'αυτό ύστερα από αίτημα της Φιλίππης ο Εδουάρδος Γ' χάρισε την ζωή στους αστούς του Καλαί ενώ ήταν έτοιμος να τους εκτελέσει. <ref>Encyclopædia Britannica, retrieved 10 March 2010</ref> Η μεγάλη συζυγική πίστη και η δημοτικότητα της Φιλίππης κράτησε σε όλη την διάρκεια της ζωής της μέχρι τον θάνατο της σε ηλικία 55 ετών από οίδημα, ο μεγαλύτερος γιος της Εδουάρδος, ο μαύρος πρίγκιπας έγινε κορυφαίος στρατιωτικός ηγέτης όπως ο πατέρας του, το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης δημιούργησε ξεχωριστή βασιλική πτέρυγα προς τιμή της.
==Οικογένεια της Φιλίππης==
Η Φιλίππη γεννήθηκε στις Βαλενσιάννες την δεύτερη πόλη της κομητείας του Αινώ στις Κάτω Χώρες, ήταν ένα απο τα 8 παιδιά και η δεύτερη κόρη του [[Γουλιέλμος Α΄ του Αινώ|Γουλιέλμου Α', κόμητος του Αινώ]] και και της Ιωάννας του Βαλουά, κόμισσας του Αινώ εγγονής του βασιλιά της Γαλλίας [[Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας|Φιλίππου Γ' του Τολμηρού]]. <ref>Leese, Thelma Anna, Blood royal: issue of the kings and queens of medieval England, 1066–1399, (Heritage Books Inc., 2007), 140.</ref> Η μεγαλύτερη αδελφή της Μαργαρίτα παντρεύτηκε (1324) τον Γερμανό βασιλιά Λουδοβίκο Δ' και το 1345 διαδέχθηκε τον αδελφό τους Γουλιέμο Β', κόμη του Αινώ όταν εκείνος πέθανε στην μάχη τις κομητείες της Ζηλάνδης και της Ολλανδίας στο όνομα του ανήλικου γιου του. Ο βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος Γ' ζήτησε να γίνει ο ίδιος κληρονόμος των επαρχιών στο όνομα της συζύγου του αλλά αυτό του το απαγορεύτηκε επειδή δεν επιτρεπόταν από τον νόμο να κληρονομήσουν τις κομητείες κόρες. <ref>Geoffroy G. Sury, « Bayern Straubing Hennegau, XIV – XVe s.: la Maison de Bavière en Hainaut », Edit. Geoffroy G. Sury, Bruxelles, © 2010 (2e éd.), p. 128: – Les 12–18 mai 1364, Albert de Bavière, bail et gouverneur des comtés de Hainaut, etc., sollicita les Etats généraux de Hainaut, de Hollande, de Zélande et de Frise, de donner leurs avis sur les prétentions du roi Edouard (III) d’Angleterre, du chef de son épouse Philippa de Hainaut, à la succession des dits pays de Hainaut, de Hollande, de Zélande et de Frise. Ces quatre Etats déclarèrent que la coutume de ceux-ci réservait cette succession aux hoirs mâles, par primogéniture, et s’opposait au dénombrement desdits pays. In, G. Wymans, « Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut », aux A.E. Mons, n° d’ordre (cote) 1052, Editions A.G.R., Bruxelles, 1985, p. 223. (Or. sur pch. ; 8 sc. ébréchés et brisés, 16 sc. disp.); – Réponse opposée, (en 1364) après consultation des Etats des pays concernés, par le duc de Bavière (Albert Ier), bail et gouverneur des comtés de Hainaut, etc., aux prétentions du roi Edouard III d’Angleterre évoquées précédemment. In, G. Wymans, « Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut », aux A.E. Mons, n° d’ordre (cote) 1053, Editions A.G.R., Bruxelles, 1985, p. 224. (Minute sur parchemin, (Sans date (mai 1364.); – A Westminster, le 6 décembre 1365, le roi Edouard (III) d’Angleterre accorde un sauf-conduit au duc Albert de Bavière et à 120 suivants pour venir traiter à la Cour d’Angleterre du différend relatif au douaire de la reine Philippa (de Hainaut), son épouse, à la condition qu’il soit accompagné de membres des Etats de Hainaut, de Hollande, de Zélande, et de Frise, et muni de lettres de pleins pouvoirs délivrés par ces mêmes Etats pour parvenir à un accord définitif. In, G. Wymans, « Inventaire analytique du chartrier de la Trésorerie des comtes de Hainaut », aux A.E. Mons, n° d’ordre (cote) 1061, Editions A.G.R., Bruxelles, 1985, p. 225. (Or. sur pch.; sc. disp.)</ref>
==Γάμος της Φιλίππης με τον διάδοχο του Αγγλικού θρόνου Εδουάρδο==
== Κληρονόμοι ==▼
Ο πεθερός της βασιλιάς της Αγγλίας [[Εδουάρδος Β΄ της Αγγλίας|Εδουάρδος Β']] επειδή ήθελε να συνάψει συμμαχία με την [[Φλάνδρα]] αποφάσισε να παντρέψει τον διάδοχο του Εδουάρδο με μια πριγκίπισσα από την κομητεία του Αινώ πολύ πριν την συναντήσει ο ίδιος ο Εδουάρδος Γ' με την μητέρα του Ισαβέλλα (1324). Ο Εδουάρδος Β' έστειλε ως απεσταλμένο του τον επίσκοπο Στάμπλετον του Έξετερ προκειμένου να του περιγράψει αναλυτικά την εμφάνιση και τον χαρακτήρα των θυγατέρων του κόμη Γουλιέλμου, μια έκθεση περιγράφει την Φιλίππη σαν παιδί αλλά ο ιστορικός Ίαν Μόρτιμερ αναφέρει ότι η περιγραφή δεν αφορούσε την Φιλίππη αλλά την μεγαλύτερη αδελφή της Μαργαρίτα. <ref>Mortimer, Ian, The Perfect King: The Life of Edward III, Father of the English Nation, Vintage 2008, p.34.</ref>
* [[Εδουάρδος του Γούντστοκ]]▼
Τέσσερα χρόνια αργότερα το καλοκαίρι του 1326 η Φιλίππη θα αρραβωνιαστεί τον ίδιο τον διάδοχο Εδουάρδο όταν η ίδια η μητέρα του Ισαβέλλα είχε φτάσει στην αυλή του πατέρα της Γουλιέλμου αναζητώντας αγωνιωδώς συμμάχους προκειμένου να ανατρέψει τον σύζυγο της Εδουάρδο Β'. Το ζεύγος ήταν δεύτερα ξαδέλφια γι'αυτό ήταν απαραίτητη μια παπική απαλλαγή προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο γάμος, <ref>David Williamson, Debrett's Kings and Queens of Britain, p.81</ref> o πάπας Ιωάννης ΚΒ' τελικά δέχθηκε να την προσφέρει στην Αβιιόν τον Σεπτέμβριο του 1327. Η Φιλίππη με τον σύζυγο της έφτασαν στην Αγγλία τον Δεκέμβριο του 1327 υπό την συνοδεία του θείου της Ιωάννη του Αινώ, στο Λονδίνο τους έγινε στις 23 Δεκεμβρίου θριαμβευτική υποδοχή. <ref>Thomas B. Costain, The Three Edwards, p.249, Doubleday and Company, Garden City, New York, 1958</ref>
* [[Ισαβέλλα του Κουσί]]▼
* [[Ιωάννα της Αγγλίας (1335 - 1348)]]▼
==Βασίλισσα της Αγγλίας==
* [[Λάιονελ της Αμβέρσας]]▼
* [[Ιωάννης της Γάνδης]]▼
Η Φιλίππη παντρεύτηκε τον Εδουάρδο στο αβαείο του Υόρκ Μίνστερ στις 24 Ιανουαρίου/1328, 11 μήνες μετά απο την άνοδο του στον Αγγλικό θρόνο αλλά οι πραγματικοί κυβερνήτες της Αγγλίας εκείνη την εποχή ήταν η πεθερά της [[Ισαβέλλα της Γαλλίας]] μαζί με τον ερωμένο της Ρογήρο Μόρτιμερ, το νεαρό ζευγάρι πήγε να ζήσει στα ανάκτορα του Γούντστοκ στην ακτή της Οξφόρδης. Σε αντίθεση με τις προηγούμενες βασίλισσες η Φιλίππη δεν προκάλεσε καθόλου τον Αγγλικό λαό, δεν έφερε συγγενείς από την πατρίδα της προκειμένου να τους παραδώσει την εξουσία γι'αυτό έγινε αγαπητή όσο καμιά άλλη βασίλισσα της Αγγλίας. Η πεθερά της Ισαβέλλα αρνήθηκε επίμονα για δυο χρόνια να της παραδώσει τον τίτλο της βασίλισσας επειδή ήθελε να τον κρατήσει μόνιμα για τον εαυτό της, αναγκάστηκε να το κάνει μόνο όταν η Φιλίππη ήταν 6 μηνών έγκυος και οι προβλέψεις έδειχναν ότι θα γεννήσει γιο, <ref>Cawley, Charles, Kings of England, Edward III, Medieval Lands database, Foundation for Medieval Genealogy</ref> σε τρεις μήνες γεννήθηκε πραγματικά ο μεγαλύτερος γιος του ζεύγους και διάδοχος του θρόνου [[Εδουάρδος, ο μαύρος πρίγκηπας]].
* [[Εδμόνδος του Λάνκλεϋ]]▼
Με την γέννεση του διαδόχου ο Εδουάρδος Γ' αποφάσισε να αποτινάξει την εξουσία της μητέρας του και του εραστή της, διέταξε την σύλληψη του Ρογήρου Μόρτιμερ ο οποίος εκτελέστηκε με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, στην Ισαβέλλα χάρισε την ζωή επειδή ήταν μητέρα του αλλά έζησε σε αιχμαλωσία το υπόλοιπο της ζωής της. Οι χρονικογράφοι και οι ιστορικοί εκφράζονται με τα καλύτερα λόγια για την Φιλίππη τόσο στο θέμα της εξωτερικής της εμφάνισης όσο και στο θέμα του χαρακτήρα της, όταν ο σύζυγος της Εδουάρδος Γ' ήθελε για παραδειγματισμό να εκτελέσει τους κατοίκους του [[Καλαί]] μετά την κατάληψη της πόλης (1347) η ίδια τον παρακάλεσει και κατάφερε τελικά να τον πείσει να τους χαρίσει την ζωή.
Η Φιλίππη ήταν αντιβασίλισσα της Γαλλίας την περίοδο που ο σύζυγος της απουσίαζε σε μάχες (1346), κατάφερε να εμψυχώσει τους Άγγλους στον αγώνα εναντίον των Σκωτσέζους όπου κατάφεραν να τους νικήσουν συλλαμβάνοντας τον βασιλιά της Σκωτίας αιχμάλωτο, <ref>Strickland, Agnes. Lives of the Queens of England: From the Norman Conquest</ref> έδειξε επιπλέον έντονο ενδιαφέρον για την εμπορική επέκταση του έθνους. <ref>Costain, p.242</ref>
Στην Φιλίππη χρεώνεται η συγγραφή πολλών εγγράφων τα οποία βρίσκονται σήμερα στην Εθνική Βιβλιοθήκη των Παρισίων.
Η Φιλίππη και ο Εδουάρδος Γ' απέκτησαν 13 παιδιά απο τα οποία επέζησαν μετά την βρεφική ηλικία τα 9, τα 3 απο τα υπόλοιπα πέθαναν στην μεγάλη επιδημία του μαύρου θανάτου (1348 - 1350), τα παιδιά τους ήταν :
*[[Εδουάρδος του Γούντστοκ|Εδουάρδος, ο μαύρος πρίγκηπας]]
*Μαρία (1344 - 1361)
*Μαργαριτα (1346 - 1361)
==Θάνατος==
Η Φιλίππη του Αινώ πέθανε στις 15 Αυγούστου/1369 από οίδημα στο κάστρο του Ουίνδσορ σε ηλικία 55 ετών, η κηδεία της έγινε 6 μήνες αργότερα στις 29 Ιανουαρίου/1370 στο [[Αββαείο του Ουέστμινστερ]]. Ο τάφος της τοποθετήθηκε στην βόρεια πλευρά του παρεκκλησίου του [[Εδουάρδος ο Εξομολογητής|Εδουάρδου του εξομολογητή]] απέναντι από τους τάφους του [[Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Α']], της [[Ελεονώρα της Καστίλης|Ελεονόρας της Καστίλης]] και του [[Ερρίκος Γ΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Γ']], 8 χρόνια αργότερα δίπλα από την ίδια θα ταφεί και ο σύζυγος της βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος Γ'.
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
==Πηγές==
*Salmonson, Jessica Amanda. (1991) The Encyclopedia of Amazons. Paragon House. page 212. ISBN 1-55778-420-5
*Weir, Alison (1999). Britain's Royal Family: A Complete Genealogy. The Bodley Head London, UK. ISBN 0-7126-7448-9. page 92.
*Ashley, Mike (2002). British Kings & Queens. Carroll & Graf. ISBN 0-7867-1104-3. pages 185 & 186.
*Sury, Geoffroy G., « Bayern Straubing Hennegau : la Maison de Bavière en Hainaut, XIVe – XVe s. », (2nd Ed.), Geoffroy G. Sury, Edit., Brussels, 2010. pp. 55, 66 & 128.
*Arnold, Margot. Queen Consorts of England: The Power Behind the Throne. New York: Facts On File, 1993.
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Philippa of Hainault}}
| |||