Αλφόνσος Α΄ των Έστε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μικροδιορθώσεις
Γραμμή 16:
|πατέρας = [[Έρκολε Α΄ των Έστε|Έρκολε Α΄]]
|μητέρα = Ελεονόρα Ιβρέας-Τρασταμάρα
|ημ_γέννησης = 21 Ιουλίου {{ηγ|1476|7|21}}
|τόπος_γέννησης = Σουμπιάκο, Λάτσιο
|ημ_θανάτου = 31 Οκτωβρίου {{ηθηλ|1534 (58 ετών)|10|31|1476|7|21}}
|τόπος_θανάτου = Φερράρα
|τόπος_ταφής =
Γραμμή 28:
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Έρκολε Α΄ των Έστε|Έρκολε Α΄]] δούκα της Φερράρα και της Ελεονόρα της Ιβρέας-Τρασταμάρα, κόρης του [[Φερδινάνδος Α΄ της Νάπολης|Φερδινάνδου Α΄]] της Νάπολης. Αδέλφια του ήταν η Ισαβέλλα, η Βεατρίκη, ο [[Φερδινάνδος των Έστε|Φερδινάνδος]], ο νόθος [[Ιούλιος των Έστε|Ιούλιος]], ο καρδινάλιος [[Ιππόλυτος Α΄ των Έστε|Ιππόλυτος Α΄]] και ο [[Σιγισμούνδος των Έστε|Σιγισμούνδος]].
 
Το 1505 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε. Κατά το πρώτο έτος της εξουσίας του ανακάλυψε μία συνωμοσία των αδελφών του Φερδινάνδου και Ιουλίου εναντίον αυτού και του Ιππόλυτου. Το 1506 έγινε η δίκη τους με τις κατηγορίες προσβολής του ηγεμόνα (''lèse majesté'') και εσχάτης προδοσίας, βρέθηκαν ένοχοι και καταδικάσθηκαν σε θάνατο. Λίγο πριν ο Φερδινάνδος και ο Ιούλιος τοποθετηθούν στην αγχόνη, πληροφορήθηκαν ότι ο αδελφός τους μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια κάθειρξη. Φυλακίστηκαν στον Τόρρε ντέι Λεόνι· ο Φερδινάνδος απεβίωσε εκεί έπειτα από 34 έτη ειρκτής, ενώ ο Ιούλιος ελευθερώθηκε έπειτα από 53 έτη από τον [[Αλφόνσος Β΄ των Έστε|Αλφόνσο Β΄]].
 
Κατά τους Ιταλικούς πολέμους υποστήριξε πότε τον έναν αντίπαλο και πότε τον άλλον, ανάλογα με το συμφέρον του. Εισήλθε στην Ένωση του Καμπραί εναντίον της Βενετίας· παρέμεινε σύμμαχος του [[Λουδοβίκος ΙΒ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΒ΄]] της Γαλλίας ακόμη και όταν ο [[Πάπας Ιούλιος Β΄|πάπας Ιούλιος Β΄ ντελλα Ρόβερε]] ειρήνευσε με τη Βενετία. Όταν οι κάτοικοι της Μπολόνια εξεγέρθηκαν εναντίον του πάπα Ιουλίου Β΄ και ανέτρεψαν το χάλκινο άγαλμά του επάνω από την πύλη, έργο του [[Μιχαήλ Άγγελος|Μιχαήλ Αγγέλου]], ο Αλφόνσος Α΄ έλαβε τα τεμάχια, τα έλιωσε χυτεύοντας το κανόνι ''Λα Τζούλια'' και το τοποθέτησε στις επάλξεις του. Ο πάπας τον αφόρισε το 1510 και δήλωσε τα φέουδά του προσαρτημένα στο Παπικό κράτος.
Γραμμή 34:
Έπειτα ο Αλφόνσος Α΄ πολέμησε επιτυχώς εναντίον της Βενετίας και του Παπικού κράτους· κέρδισε τη μάχη της Πολεζέλλα, προσάρτησε τη Μπολόνια και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη νίκη των Γάλλων στη Ραβέννα το 1512. Οι νίκες του βασιζόταν στο πυροβολικό του: το χυτήριό του ήταν το καλύτερο της εποχής του. Μάλιστα στις δύο προσωπογραφίες του από τον [[Τισιανός|Τισιανό]] ποζάρει με το χέρι του επάνω από το στόμιο ενός κανονιού.
 
Συμμετείχε στην εκστρατεία του [[Κάρολος Κουίντος|Καρόλου Ε΄]] ωντων Αψβούργων εναντίον του [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|πάπα Κλήμη Ζ΄ των Μεδίκων]]. Το 1530 ο πάπας τον αναγνώρισε ως ιδιοκτήτη των κατασχεμένων δουκάτων Μόντενα και Ρέτζο. Απεβίωσε το 1534 και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Έρκολε Β΄.
 
==Οικογένεια==
Το 1491 νυμφεύτηκε την Άννα Σφόρτσα, κόρη του [[Γκαλεάτσο Μαρία Σφόρτσα|Γκαλεάτσο-Μαρία]] δούκα του Μιλάνου· δεν απέκτησαν τέκνα. Η Άννα απεβίωσε το 1497.
Γραμμή 43 ⟶ 44 :
* [[Φραγκίσκος των Έστε|Φραγκίσκος]] 1516-1578, μαρκήσιος της Μάσα Λομπάρντα.
 
Η Λουκρητία έκανε και άλλα 4 τέκνα που απεβίωσαν σύντομασε μικρή ηλικία, μάλιστα στη γέννα του τελευταίου από αυτά έπαθε επιπλοκές και απεβίωσε το 1519.
 
Από την ερωμένη του Λάουρα Ντιάντι είχε ένα φυσικό τέκνο:
Γραμμή 52 ⟶ 53 :
 
==Εξωτερικοί Σύνδεσμοι==
{{Commons category|Alfonso I d'Este|Alfonso I d'Este, Duke of Ferrara}}
*[http://libmma.contentdm.oclc.org/cdm/compoundobject/collection/p15324coll10/id/66839 ''Dosso Dossi: Court Painter in Renaissance Ferrara''], a full text exhibition catalog from The Metropolitan Museum of Art
*[http://webexhibits.org/feast/context/alfonso.html "Alfonso d'Este, Duke of Ferrara"]