Ελληνική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

==Γραφή==

Η πρώτη γραφή που αποδεδειγμένα χρησιμοποιήθηκε για τη γραφή της ελληνικής γλώσσας είναι η [[Γραμμική Β]] περίπου τον [[2η χιλιετία π.Χ.|15ο αιώνα π.Χ.]]. Το [[ελληνικό αλφάβητο]] άρχισε να χρησιμοποιείται από τον [[9ος αιώνας π.Χ.|9ο αιώνα π.Χ.]]. Το [[403 π.Χ.]] εισήχθηκε στην Αθήνα το λεγόμενο [[Ευκλείδειο αλφάβητο]]. Αφαιρέθηκαν τα γράμματα [[δίγαμμα|Ϝ]], [[κόππα|Ϟ]] και [[σαμπί|Ϡ]] και υιοθετήθηκαν τα γράμματα [[Ήτα|Η]] και [[Ωμέγα|Ω]]. Σε όλη την αρχαιότητα, το αλφάβητο περιλάμβανε μόνο τις μορφές των γραμμάτων που σήμερα τις λέμε κεφαλαία. Είναι η λεγόμενη [[Μεγαλογράμματη Γραφή|μεγαλογράμματη γραφή]]. Από τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, η επιθυμία των γραφέων να γράφουν πιο γρήγορα, καθώς επίσης και η ανάγκη να χωρούν περισσότερες πληροφορίες στα, μικρά σε μέγεθος αλλά και ακριβά, φύλλα [[πάπυρος|παπύρου]] ή [[περγαμηνή|περγαμηνής]], οδήγησαν σιγά σιγά στη διαμόρφωση των μορφών των γραμμάτων που σήμερα λέγονται πεζές. Αυτή είναι η [[Μικρογράμματη Γραφή|μικρογράμματη γραφή]]. Αυτή η διαδικασία μεταβολής της μορφής των κεφαλαίων γραμμάτων είχε συμπληρωθεί μέχρι τον [[9ος αιώνας|9ο αιώνα]].