Φραγκίσκος Μαρία των Μεδίκων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{Πληροφορίες μονάρχη |όνομα = Φραγκίσκος-Μαρία |τίτλος_ευγένειας = |εικόνα = File:Cardina... |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 18:
|ημ_γέννησης = {{ηγ|1660|11|12}}
|τόπος_γέννησης =
|ημ_θανάτου = {{ηθηλ|1711|
|τόπος_θανάτου =
|τόπος_ταφής =
Γραμμή 28:
Ήταν ο δευτερότοκος γιος του [[Φερδινάνδος Β΄ των Μεδίκων|Φερδινάνδου Β΄]] μεγάλου δούκα της Τοσκάνης και της Βιτόρια ντελα Ρόβερε, δούκισσας του Ρόβερε και του Μοντεφέλτρο, κόρης του [[Φεντερίκο Ουμπάλντο του Ουρπίνο|Φεντερίκο-Ουμπάλντο]] δούκα του Ουρμπίνο<ref>Acton, p 46</ref>.
Μετά τη γέννηση του αδελφού του [[Κόζιμο Γ΄ των Μεδίκων|Κόζιμο Γ΄]] η Βιτόρια έπιασε τον Φερδινάνδο Β΄ στο κρεβάτι με τον κόμη Μπρούτο ντελλα Μολέρα και αποξενώθηκαν. Συμφιλιώθηκαν και έκαναν τον Φραγκίσκο-Μαρία<ref>Acton, p 30</ref>. Το 1683 τοποθετήθηκε ισόβιος κυβερνήτης της Σιένα. Τρία έτη μετά έγινε καρδινάλιος από τον [[Πάπας Ιννοκέντιος ΙΑ΄|πάπα Ιννοκέντιο ΙΑ΄]]<ref name="Moroni, p 93">Moroni, p 93</ref>. Έλαβε μέρος στο
Το 1694 απεβίωσε η μητέρα του και του κληροδότησε το δουκάτο του Ρόβερε και του Μοντεφέλτρο. Καθοδήγησε τον ανιψιό του [[Φερδινάνδος των Μεδίκων, πρίγκιπας|Φερδινάνδο]], διάδοχο του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης, στις Τέχνες. Ο Φερδινάνδος δεν απέκτησε άρρενες απογόνους και το ίδιο ο νεότερος αδελφός του [[Τζαν Γκαστόνε των Μεδίκων|Τζαν-Γκαστόνε]], έτσι η διαδοχή έμενε μετέωρη. Το 1709 η υγεία του επιδεινώθηκε και ζήτησε απαλλαγή από καρδινάλιος, πράγμα που ενέκρινε ο πάπας. Νυμφεύτηκε την Ελεονόρα-Λουίζα των Γκοντζάγκα, 26 έτη μικρότερή του<ref name="Medici" />. Είχε ωραία χαρακτηριστικά: δέρμα, μέση, μάτια και στόμα<ref>Acton, p 246</ref>. Η σύζυγός του όμως φοβόταν ότι θα κολλήσει αφροδίσια νοσήματα από την ερωτική πράξη και απέφευγε να συνευρεθεί μαζί του. Κάλεσαν τον εξομολόγο της από την Γκουαστάλα. Αργότερα η σύζυγός του πείσθηκε και ο γάμος ολοκληρώθηκε· ωστόσο δεν απέκτησαν απογόνους, διαδόχους του μεγάλου δουκάτου της Τοσκάνης, όπως επιθυμούσε ο Φραγκίσκος-Μαρία.<ref>Acton, p 250</ref>.
Γραμμή 43:
* Acton, Harold: ''The Last Medici'', Macmillan, London, 1980, ISBN 0-333-29315-0
* Moroni, Gaetano: ''Dizionario di Erudizione Storico Ecclesiastica da San Pietro'', Tipografia Emiliana, 1847
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Francesco Maria de' Medici, Duke of Rovere and Montefeltro}}
| |||