Νίκος Σβορώνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Νίκος Σβορώνος γεννήθηκε το [[1911]] στη [[Λευκάδα]].Προερχόταν από Βενιζελική οικογένεια <ref>Πανταζής Κοντομίχης,«Τα γυμνασιακά χρόνια του Ν.Σβορώνου στη Λευκάδα», Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών Αφιέρωμα στη μνήμη του Νίκου Σβορώνου, (επίμ.Στέφανος Παπαγεωργίου),Αθήνα,1992,σελ.23</ref> Στα μαθητικά του χρόνια είναι συνεκδότης του μαθητικού χειρόγραφου περιοδικού ''Νέος δρόμος'' (1926-1927)<ref>Πανταζής Κοντομίχης,«Τα γυμνασιακά χρόνια του Ν.Σβορώνου στη Λευκάδα», Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών Αφιέρωμα στη μνήμη του Νίκου Σβορώνου, (επίμ.Στέφανος Παπαγεωργίου),Αθήνα,1992,σελ.24</ref> . Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.Από το 1935 έως το 1936 εργάστηκε στο ''Μέγα λεξικόν της Ελληνικής γλώσσης'' του εκδοτικού οίκου Δ.Δημητράκος<ref>Κώστας Τσικνάκης, «Η πρώτη περίοδος της επιστημονικής δραστηριότητας του Νίκου Σβορώνου», Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών ΕπιστημώνΑφιέρωμα στη μνήμη του Νίκου Σβορώνου, (επίμ.Στέφανος Παπαγεωργίου),Αθήνα,1992,σελ.39-40</ref>. Εργάσθηκε στο Μεσαιωνικό Αρχείο της Ακαδημίας Αθηνών, στο οποίο προσλήφθηκε το 1936. Παράλληλα δίδασκε στο ''Πρότυπον Λύκειον Αθηνών'' (Σχολή Μπερζάν). Μετά την επιστροφή του από το μέτωπο της Αλβανίας συμμετείχε στην [[Εθνική Αντίσταση (Ελλάδα)|Εθνική Αντίσταση]]. Το 1942 υπέβαλε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ως διδακτορική διατριβή το ''Περί των εν Ελλάδι νομισμάτων κατά την Τουρκοκρατίαν''<ref>Κώστας Τσικνάκης, «Η πρώτη περίοδος της επιστημονικής δραστηριότητας του Νίκου Σβορώνου», Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών ΕπιστημώνΑφιέρωμα στη μνήμη του Νίκου Σβορώνου, (επίμ.Στέφανος Παπαγεωργίου),Αθήνα,1992,σελ.42</ref>. Το 1943 εντάσσεται στις τάξεις του [[ΕΑΜ]] και συνεργάζεται στην έκδοση του παράνομου περιοδικού ''Πρωτοπόροι''.Μετά τη διακοπή της έκδοσής του στα τέλη του 1943 εντάσσεται στον ΕΛΑΣ και ως στρατιωτικός διοικητής Βύρωνα-Καισαριανής συμμετείχε στην ένοπλη εμφύλια σύγκρουση της Αθήνας τον Δεκέμβρη του 1944 με επίκεντρο δράσης του την περιοχή του Μετς. Στη συνέχεια οπισθοχώρησε με το τάγμα του στο Τείχιον της Ναυπάκτου. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας επέστρεψε στην Αθήνα.<ref>Κώστας Τσικνάκης, «Το περιοδικό του Πειραιά ''Πορεία'' (1945-1946) και μια συνεργασία του Νίκου Σβορώνου», Τα Ιστορικά, τομ.30, τχ.58, (Ιούνιος 2013), σελ.189</ref> Τον Δεκέμβριο του 1945, χάρις τις ενέργειες του διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου Οκτάβ Μερλιέ και με υποτροφία της Γαλλικής Δημοκρατίας, με το πλοίο «Ματαρόα» κατέφυγε στη Γαλλία<ref name="ReferenceA">Κώστας Τσικνάκης, «Το περιοδικό του Πειραιά ''Πορεία'' (1945-1946) και μια συνεργασία του Νίκου Σβορώνου», Τα Ιστορικά, τομ.30, τχ.58, (Ιούνιος 2013), σελ.190</ref>. Στο [[Παρίσι]] γράφτηκε στην EcoleÉcole Pratique des Hautes EtudesÉtudes και στην EcolesÉcoles des LangesLangues OrienatalesOrientales.<ref name="ReferenceA"/> Το 1955 του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια και το 1961 απέκτησε τη γαλλική. Το 1962 απέκτησε το doctorat τρίτου κύκλου και το 1975 ανακυρήχθηκε Docteur des Lettres της Σορβόννης. Εργάσθηκε στο CNRS και δίδαξε ως διευθυντής σπουδών στην EcoleÉcole Pratique des Hautes EtudesÉtudes (IV Section) ιστορία των θεσμών της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Μετά την πτώση της δικτατορίας δίδαξε στα πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Κρήτης, διετέλεσε μέλος της διοικούσας επιτροπής του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, και ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Αθηνών(1976) και Θεσσαλονίκης(1977).<ref>Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών''Αφιέρωμα στη μνήμη του Νίκου Σβορώνου'', (επίμ.Στέφανος Παπαγεωργίου),Αθήνα,1992, σελ.11-12</ref> Πέθανε το [[1989]] στην [[Αθήνα]].