Περδίκκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τις εκστρατείες του Αλεξάνδρου, συμμετείχε ως ταξίαρχος (επικεφαλής τάξης πεζεταίρων της μακεδονικής φάλαγγας), προήχθη σε σωματοφύλακα του ΑλεξλανδρουΑλεξάνδρου (αξίωμα μεγάλου κύρους στον μακεδονικό στρατό) το 330 π.Χ., και σε χιλίαρχο το 324, μετά τον θάνατο του [[Ηφαιστίωνας|Ηφαιστίωνα]]. Σ’Σε αυτόν παρέδωσε ο Αλέξανδρος το δακτυλίδι του πεθαίνοντας και, με βάση αυτή την ένδειξη προτίμησης του βασιλιά, αλλά και με την ουσιαστική δύναμη που είχε, ο Περδίκκας αναδείχτηκε σε πρωταγωνιστή της πρώτης φάσης του ανταγωνισμού των [[Διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου|Διαδόχων]].

Ο Περδίκκας κατόρθωσε να επιβληθεί στους πεζούς της μακεδονικής φάλαγγας που είχαν εκδηλώσει στασιαστικές προθέσεις κατά των στρατηγών και του ιππικού των εταίρων, θανάτωσε τους πρωταίτιους της στάσης, με κύριο ηγέτη αυτών τον [[Μελέαγρος (στρατηγός)|Μελέαγρο]], και πήρε με το μέρος του τον μειωμένης αντιλήψεως τον [[Φίλιππος Γ' της Μακεδονίας|Φίλιππο τον Αρριδαίο]], νόθο γιο του [[Φίλιππος Β' ο Μακεδών|Φιλίππου Β']].

Στην πρώτη διανομή του κράτους του Αλεξάνδρου (Βαβυλώνα 323 π.Χ.), βασιλιάς έγινε ο Αρριδαίος με το όνομα Φίλιππος Γ΄ και με τον όρο να συμβασιλεύσει με τον γιο του Αλεξάνδρου από τη [[Ρωξάνη]], αν τελικώς η έγκυος Ρωξάνη γεννούσε γιο - όπως και έγινε. Ο Περδίκκας έγινε Επιμελητής της βασιλείας, επίτροπος δηλαδή του ολιγόνοοςολιγόνοου ΑρριδαίουΦιλίππου Γ΄ και του βρέφους, κικαι η δύναμή του συνεπώς ήταν μεγαλύτερη των υπόλοιπων Διαδόχων, που μοιράστηκαν το κράτος ως σατράπες.

Για να στερεώσει τη θέση του ο Περδίκκας, συνήργησε στη δολοφονία της κόρης του Δαρείου, Στάτειρας (μίαμίας από τις συζύγους του Μεγάλου Αλεξάνδρου), από τη Ρωξάνη, και κατέστειλε ανταρσία των Ελλήνων συμμάχων που είχαν εγκατασταθεί στις ανατολικότατες σατραπείες, εξουδετερώνοντας ταυτόχρονα τις κινήσεις του φιλόδοξου σατράπη της Μηδίας, [[Πείθων (σατράπης)|Πείθωνα]], που ήθελε να τους προσεταιριστεί. Ύστερα, βοήθησε τον [[Ευμένης ο Καρδιανός|Ευμένη τον Καρδιανό]], που στη διανομή της Βαβυλώνας είχε ονομαστεί σατράπης της [[Παφλαγονία]]ς και [[Καππαδοκία]]ς, να κατακτήσει τις χώρες αυτές (στις οποίες βασίλευε ο [[Αριαράθης Α' της Καππαδοκίας|Αριαράθης ο Α']]). Μετά την ήττα και τη θανάτωση του Αριαράθη Α΄, ο Ευμένης έγινε πιστός σύμμαχος του Περδίκκα.

Κατόπιν ο Περδίκκας κάλεσε τον σατράπη της Μεγάλης Φρυγίας, [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονο Α΄ τον Μονόφθαλμο]], ν’να απολογηθεί γιατί δεν βοήθησε τον Ευμένη, όπως τον είχε διατάξει. Αυτός κατέφυγε στη Μακεδονία και ο Περδίκκας, που έκανε το σφάλμα να φανερώσει πολύ νωρίς τις προθέσεις του για απόλυτη κυριαρχία, βρέθηκε μπροστά στον ισχυρότατο συνασπισμό Αντίγονου, [[Κρατερός (στρατηγός)|Κρατερού]], [[Αντίπατρος|Αντίπατρου]] και [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίου]].

Μοναδικοί του σύμμαχοι, εκτός από το τεκμήριο νομιμότητος που είχε ως Επιμελητής και τους αδύναμους βασιλείς, ήταν ο σατράπης της Αρμενίας, ο Νεοπτόλεμος, και ο Ευμένης.

Η ρήξη είχε επέλθει και ο Περδίκκας εξεστράτευσε εναντίον του Πτολεμαίου για να υποτάξει την Αίγυπτο ώστε να αντλήσει άντρες από τις εφεδρείες των Αιγυπτίων, εφόδια από την πλούσια αυτή χώρα και να έχει τα νώτα του καλυμμένα στην επίθεση που θα επιχειρούσε κατόπιν εναντίον της Μακεδονίας, όπου είχαν συγκεντρωθεί οι αντίπαλοί του. Στην Μικρά Ασία έμειναν ο [[Ευμένης ο Καρδιανός|Ευμένης]] και ο [[Νεοπτόλεμος (στρατηγός)|Νεοπτόλεμος]] καθώς και ο αδερφόςαδελφός του Περδίκκα, ο [[Αλκέτας του Ορόντου|Αλκέτας]], για ν’να αντιμετωπίσουν τον Αντίπατρο και τον Κρατερό που κατέφτανανκατέφθαναν. Ο Αντίπατρος συνέχισε την πορεία του εναντίον του Περδίκκα, που βάδιζε εναντίον του Πτολεμαίου, ενώ ο Κρατερός κινήθηκε εναντίον του Ευμένη και του Νεοπτόλεμου. Ο τελευταίος ήρθε σε συνεννόηση με τον Κρατερό και αυτομόλησε, αλλά στη μάχη που έγινε ο Κρατερός τραυματίστηκε θανάσιμα και ο Ευμένης θριάμβευσε, σκοτώνοντας με τα χέρια του το Νεοπτόλεμο που τον πρόδωσε, σε μονομαχία αρχηγών (321).

Η εκστρατεία του Περδίκκα κατέληξε σε καταστροφή. Δεν πέτυχεεπέτυχε την καταδίκη του Πτολεμαίου από τον στρατό, σε δίκη που τον εισήγαγε σύμφωνα με τα μακεδονικά έθιμα, και κατά την πορεία προς την Αίγυπτο πολλοί αυτομόλησαν στον Πτολεμαίο, ο οποίος αντιστεκόταν σθεναρά. Οι ελέφαντές του καταπατούσαν τους στρατιώτες του Περδίκκα και πολλοί κατασπαράχθηκαν από τους κροκόδειλους κατά τη διάβαση του Νείλου. Τέλος, ο στρατός στασίασε και ο Περδίκκας δολοφονήθηκε μέσα στη σκηνή του από τους [[Πείθων (σατράπης)|Πείθωνα]], [[Σέλευκος Α' Νικάτωρ|Σέλευκο]] και [[Αντιγένης|Αντιγένη]].