Το μεγάλο μας τσίρκο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πρόχειρο χρήστη}}
«'''Το μεγάλο μας τσίρκο'''», υπήρξε μια θρυλική παράσταση, της οποίας η πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε από τοντο θίασο [[Τζένη Καρέζη|Καρέζη]] – [[Κώστας Καζάκος|Καζάκου]] στις 22 Ιουνίου 1973. στο θέατρο “Αθήναιον”. Δημιουργός του θεατρικού έργου ήταν ο [[Ιάκωβος Καμπανέλλης]] και η μουσική ήταν του [[Σταύρος Ξαρχάκος|Σταύρου Ξαρχάκου]].<ref name=":0" />
 
== ΥπόθεσηΘέμα ==
 
Το έργο, διατρέχειαν και πολιτογραφήθηκε ως κωμωδία, μεείναι κατ`ουσίαν σατιρικόαλληγορíα, αλλάσάτιρα και, δραματικόσε τρόποπολλά σημεία, τηδράμα. Η υπόθεσή του είναι η διαδρομή της νεότερηνεότερης ελληνικήελληνικής ιστορίαιστορίας από την Τουρκοκρατία και τα χρόνια του Όθωνα έως τη Μικρασιατική Καταστροφή και τη γερμανική Κατοχή.
Οι συντελεστές της παράστασης
 
Οι== συντελεστέςΗ ιδέα της παράστασης ==
Την άνοιξη του 1972, το ζεύγος Καρέζη- Καζάκου σκέφτηκε να ανεβάσει ένα έργο, που θα έβριθε από ποιότητα καλλιτεχνική και πατριωτισμό.
 
ΗΌπως ιδέαέλεγε για το ανέβασμα του έργου ανήκε στο θιασαρχικό ζεύγος, που για πρώτη φορά την άνοιξη του 1972 σκέφτηκαν ν’ ανεβάσουν ένα έργο, που σύμφωνα με τηνη Τζένη Καρέζη έπρεπε: <blockquote>''«Έπρεπε να είναι κάτι σαν λαϊκό πανηγύρι, να κλείνει μέσα του πολλή ρωμιοσύνη… και μέσα από τη σάτιρα, τον αυτοσαρκασμό, το γέλιο και το δάκρυ, να μιλήσουμε για τους καημούς και τα όνειρα της φυλής μας, για προδομένους αγώνες, για προδομένες ελπίδες… και πάνω απ’ όλα για ομορφιά. Για την ομορφιά αυτού του λαού, που δεν παύει ποτέ να αγωνίζεται, να προδίδεται, να πιστεύει και να συνεχίζει τον αγώνα του, διατηρώντας τις ρίζες του αναλλοίωτες αιώνες τώρα».Όλα αυτά όμως θά ’πρεπε να ειπωθούν ρωμέικα, ζεστά. Καθόλου φιλολογικά. Καθόλου εγκεφαλικά. Θά’ πρεπε, δηλαδή, να γραφτεί ένα έργο που να έχει μέσα του τους σπόρους της λαϊκής μας τέχνης. Εγχείρημα δύσκολο, άπιαστο σχεδόν»''</blockquote>
 
== Συντελεστές ==
«Όλα αυτά όμως θά ’πρεπε να ειπωθούν ρωμέικα, ζεστά. Καθόλου φιλολογικά. Καθόλου εγκεφαλικά. Θά’ πρεπε, δηλαδή, να γραφτεί ένα έργο που να έχει μέσα του τους σπόρους της λαϊκής μας τέχνης. Εγχείρημα δύσκολο, άπιαστο σχεδόν», συνεχίζει την αφήγησή της η Τζένη Καρέζη.
* Οι θιασάρχες απευθύνθηκανεμπιστεύθηκαν στοντο ταλέντο του σπουδαίοσπουδαίου έλληνα θεατρικόθεατρικού συγγραφέα ΙάκωβοΙάκωβου Καμπανέλλη, επειδή είχε «ταλέντο, πείρα, γνώση» και στο έργο του «χτυπάει πάντα πυρετικά, σπαρακτικά και γνήσια ο σφυγμός της ράτσας». Ο Καμπανέλληςμεγάλος συγγραφέας δέχτηκε με ενθουσιασμό την πρότασή τους κι έτσι προέκυψε, το θεατρικό «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» πήρε σάρκα και οστά.
 
* Τη '''σκηνοθεσία''' ανέλαβε ο Κώστας Καζάκος με βοηθό τον [[Άρης Δαβαράκης|Άρη Δαβαράκη]],
Οι θιασάρχες απευθύνθηκαν στον σπουδαίο έλληνα θεατρικό συγγραφέα Ιάκωβο Καμπανέλλη, επειδή είχε «ταλέντο, πείρα, γνώση» και στο έργο του «χτυπάει πάντα πυρετικά, σπαρακτικά και γνήσια ο σφυγμός της ράτσας». Ο Καμπανέλλης δέχτηκε με ενθουσιασμό την πρότασή τους κι έτσι προέκυψε το θεατρικό «Το Μεγάλο μας Τσίρκο».
Σκηνές από την παράσταση
 
* Τα '''σκηνικά''' και τα '''κοστούμια''' ήταν του [[Φαίδων Πατρικαλάκης|Φαίδωνα Πατρικαλάκη]].
Σκηνές από την παράσταση
* Τη '''μουσική''' και τα '''τραγούδια''' της παράστασης έγραψε ο [[Σταύρος Ξαρχάκος]] και τα ερμήνευε επί σκηνής ο [[Νίκος Ξυλούρης]].
* Ο διάκοσμος του χώρου της εισόδου, καθώς και η θεατρική απόδοση της σκηνής του Καραγκιόζη διδάχτηκε από τον [[Ευγένιος Σπαθάρης|Ευγένιο Σπαθάρη]]
* Συμμετείχαν οι ηθοποιοί:
[[Κώστας Καζάκος]], [[Τζένη Καρέζη]], [[Διονύσης Παπαγιαννόπουλος]], [[Νίκος Κούρος]], [[Τίμος Περλέγκας]] και [[Χρήστος Καλαβρούζος]].
 
== Πρεμιέρα - παραστάσεις ==
Την παράσταση ανέλαβε να σκηνοθετήσει ο Κώστας Καζάκος με βοηθό τον Άρη Δαβαράκη, τα σκηνικά και τα κοστούμια έφτιαξε ο Φαίδων Πατρικαλάκης. Τα τραγούδια της παράστασης έγραψε ο Σταύρος Ξαρχάκος και τα ερμήνευε επί σκηνής ο Νίκος Ξυλούρης. Η κίνηση και η θεατρική απόδοση της σκηνής του Καραγκιόζη διδάχτηκε από τον Ευγένιο Σπαθάρη, ο οποίος διακόσμησε το χώρο της εισόδου. Τους βασικούς ρόλους ερμήνευσαν ο Κώστας Καζάκος, η Τζένη Καρέζη, ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, ο Νίκος Κούρος, ο Τίμος Περλέγκας και ο Χρήστος Καλαβρούζος.
Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 22 Ιουνίου 1973 στο θέατρο «Αθήναιον» της οδού Πατησίων., Αμέσωςπου αγαπήθηκεβρισκόταν απέναντι από το κοινόΠολυτεχνείο. κιΟ κόσμος αμέσως το αγκάλιασε και το αγάπησε. Το έργο έγινε σύμβολο του αγώνα κατά της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας]]. ΑλληγορικάΗ γραμμένο,αλληγορία κατάφερετου νακατόρθωσε περάσειέξυπνα τιςνα συμπληγάδεςδιαφύγει της λογοκρισίας, κρύβονταςδίνοντας δεκάδεςαποφασιστικά μηνύματαχτυπήματα κατά της [[Δικτατορία|δικτατορίας]]. Κάθε βράδυΑνάμεσα γινόταν κοσμοσυρροή στο «Αθήναιον», που βρισκόταν σχεδόν απέναντι από το Πολυτεχνείο.στον Ανάμεσάκόσμο τουςυπήρχαν και «εκπρόσωποι» του στρατιωτικού καθεστώτος, που σημείωνανκατέγραφαν και ενημέρωναν τους προϊσταμένους τους για τις αντιδράσεις των θεατών.
 
Οκτώβριος 1973 : Λίγο πριν από το Πολυτεχνείο, το έργο διακόπηκε βίαια από τη Χούντα. Η Καρέζη και ο Καζάκος συνελήφθησαν και κρατήθηκαν στο [[ΕΑΤ-ΕΣΑ]], ενώ συνελήφθησαν εκ νέου κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Η πρεμιέρα του έργου δόθηκε στις 22 Ιουνίου 1973 στο θέατρο «Αθήναιον» της οδού Πατησίων. Αμέσως αγαπήθηκε από το κοινό κι έγινε σύμβολο του αγώνα κατά της Χούντας. Αλληγορικά γραμμένο, κατάφερε να περάσει τις συμπληγάδες της λογοκρισίας, κρύβοντας δεκάδες μηνύματα κατά της δικτατορίας. Κάθε βράδυ γινόταν κοσμοσυρροή στο «Αθήναιον», που βρισκόταν σχεδόν απέναντι από το Πολυτεχνείο. Ανάμεσά τους και «εκπρόσωποι» του στρατιωτικού καθεστώτος, που σημείωναν και ενημέρωναν τους προϊσταμένους τους για τις αντιδράσεις των θεατών.
 
22 Δεκεμβρίου 1973 : Το ζεύγος δεν κάμφθηκε από τη σύλληψή του και ανέβασε το έργο εκ νέου μετά την αποφυλάκισή τους με μεγαλύτερη επιτυχία.
gcxlfjkviu4ffad646b1579
 
Οι3 παραστάσειςΑυγούστου του1974 διακόπηκαν βίαια από τη Χούντα, τον Οκτώβριο, λίγο πριν από το Πολυτεχνείο. Η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος συνελήφθησαν και κρατήθηκαν στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, ενώ συνελήφθησαν εκ νέου κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι παραστάσεις του έργου συνεχίστηκαν μετά την αποφυλάκισή τους με μεγαλύτερη επιτυχία από τις 22 Δεκεμβρίου 1973.: Αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση, στις 3 Αυγούστου 1974, το έργο ξανανέβηκε με την προσθήκη των λογοκριμένων σκηνών που εíχαν λογοκριθεí κι ενός τραγουδιού («Το ΠρόσκύνημαΠροσκύνημα») στο φινάλε της παράστασης για να τιμήσει τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.<ref name=":0">{{Cite news|url=http://www.imerodromos.gr/megalo-mas-tsirko/|title=«Το μεγάλο μας τσίρκο», μια θρυλική παράσταση|date=2016-06-22|newspaper=Ημεροδρόμος|language=el|accessdate=2017-03-19}}</ref>
== Τίτλος α' ενότητας ==