Αλέξανδρος Β΄ Ζαβίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Αλέξανδρος Β΄ Ζαβίνας υπήρξε πιόνι του φαραώ της [[Πτολεμαίοι|πτολεμαϊκής]] [[Αρχαία Αίγυπτος|Αιγύπτου]], [[Πτολεμαίος Η' Φύσκων|Πτολεμαίου Η' ΦύσκονοςΦύσκωνος]], ο οποίος και τον προώθησε για να αποσπάσει το θρόνο της [[Συρία|Συρίας]] από το [[Δημήτριος Β' Νικάτωρ|Δημήτριο Β' Νικάτορα]], με τον οποίο είχε πολιτικές και στρατιωτικές διαμάχες. Συγκεκριμένα ο τελευταίος υποστήριξε την επανάσταση που υποκίνησε στην Αίγυπτο η πεθερά του Δημητρίου Β΄ και αδερφή του Πτολεμαίου Η΄, [[Κλεοπάτρα Β' της Αιγύπτου|Κλεοπάτρα Β']], στα πλαίσια των πολύπλοκων δυναστικών ταραχών των ύστερων χρόνων της ελληνιστικής περιόδου.

Ο Αλέξανδρος Β΄ Ζαβίνας κατάφερε να νικήσει τελικά το Δημήτριο Β' και έκτοτε κυβέρνησε περιοχές της Συρίας, κατά την περίοδο [[128 π.Χ.]] – [[123 π.Χ.]] Σύντομα όμως η υποστήριξη της Αιγύπτου έπαψε να υφίσταται και με τη σειρά του, ο Αλέξανδρος Β΄ ηττήθηκε από το γιο του Δημητρίου Β΄, τον [[Αντίοχος Η' Γρυπός|Αντίοχο Η' Γρυπό]]. Απελπισμένος ο Αλέξανδρος σύλησε του ναούς της πρωτεύουσας των Σελευκιδών, της [[Αντιόχεια|Αντιόχειας]]. Μια αφήγηση αναφέρει πως καθώς έλιωνε ένα άγαλμα της θεότητας [[Νίκη (μυθολογία)|Νίκης]] που κρατούσε στο χέρι του ένα μεγαλύτερο άγαλμα του [[Δίας (μυθολογία)|Δία]], ο Αλέξανδρος είπε: '' “Ο Δίας μου έδωσε τη Νίκη”''. Εξαγριωμένοι από την ιεροσυλία οι κάτοικοι της Αντιόχειας εξεδίωξαν το Ζαβίνα από την πόλη, ο οποίος τελικά αιχμαλωτίστηκε και εκτελέστηκε το [[123 π.Χ.]]