Ιρίδιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ιρίδιο έχει βρεθεί και σε [[μετεωρίτης|μετεωρίτες]] και μάλιστα σε περιεκτικότητα πολύ υψηλότερη από τον μέσο όρο της λιθόσφαιρας. Υπάρχει η σκέψη ότι το ποσό του ιριδίου σ' ολόκληρο τον πλανήτη είναι πολύ υψηλότερο από αυτό που παρατηρείται στη [[λιθόσφαιρα]], αλλά λόγω της υψηλής πυκνότητας και του σιδηρόφιλου<ref group="Σημ.">Σιδηρόφιλα στοιχεία είναι τα μεταβατικά μέταλλα μεγάλης πυκνότητα τα οποία δεσμεύουν το μεταλλικό σίδηρο σε στερεή ή τηγμένη κατάσταση. Σιδηρόφιλα μέταλλα είναι ο χρυσός, το κοβάλτιο, ο σίδηρος, το ιρίδιο, το μαγγάνιο, το μολυβδαίνιο, το νικέλιο, το όσμιο, το παλλάδιο, ο λευκόχρυσος, το ρήνιο, το ρόδιο και το ρουθήνιο</ref> χαρακτήρα του, το περισσότερο ιρίδιο κατέβηκε κάτω από το φλοιό και μέσα στον πυρήνα της Γης, όταν ο πλανήτης ήταν ακόμαακόμη νεαρής ηλικίας και δεν είχε στερεοποιηθεί πλήρως.

Το ιρίδιο είναι από τα σπανιότερα χημικά στοιχεία στο φλοιό της Γης. Ο [[χρυσός]] είναι 4 φορές πιο άφθονος, ο [[λευκόχρυσος]] 10 φορές και ο [[άργυρος]] και ο [[υδράργυρος]] 80 φορές.<ref name="Green">Greenwood N. N., Earnshaw, A. "Chemistry of the Elements (2nd ed.)", Oxford 1997</ref> Το [[τελλούριο]] είναι περίπου όσο και το ιρίδιο, ενώ μόνο τρία φυσικά στοιχεία είναι πιo σπάνια: το [[ρήνιο]], το [[ρουθήνιο]] και το [[ρόδιο]]. Το ιρίδιο βρίσκεται στους μετεωρίτες σε συγκεντρώσεις μέχρι και 1400 φορές μεγαλύτερες από τη λιθόσφαιρα.<ref name="webel">[http://www.webelements.com/iridium/ webelements : iridium]</ref> Εκτιμάται ότι η συνολική συγκέντρωση του ιριδίου στη [[Γη]] είναι πολύ υψηλότερη από αυτή που παρατηρείται στους επιφανειακούς βράχους, αλλά λόγω της [[πυκνότητα]]ς και του σιδηρόφιλου χαρακτήρα του, κατέβηκε κάτω από τη [[λιθόσφαιρα]] προς τον πυρήνα της Γης, όταν ο πλανήτης ακόμαακόμη δεν είχε στερεοποιηθεί.

Το ιρίδιο είναι μέταλλο αργυρόλευκο και το μοναδικό που διατηρεί τις καλές μηχανικές ιδιότητές του στον αέρα ακόμαακόμη και σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 1600&nbsp;°C. Το Ir έχει πολύ μεγάλη θερμοκρασία βρασμού (12ο στη σειρά του σημείου βρασμού των χημικών στοιχείων).

Το ιρίδιο είναι το πιο σκληρό μέταλλο (1ο στην κατάταξη του μέτρου Young). Σε δοκιμές ολκιμότητας, η ελάχιστη ακτίνα καμπυλότητας<ref group="Σημ.">Η ελάχιστη ακτίνα καμπυλότητας είναι η ακτίνα κάτω από την οποία ένα αντικείμενο δεν πρέπει να λυγίσει.</ref> του ιριδίου, που ήταν πολύ μεγαλύτερη από των Pt,Pd,Rh, μειώθηκε εντυπωσιακά μεταξύ 200&nbsp;°C και 600&nbsp;°C καθιστώντας το Ir ακόμαακόμη πιο δύσκολο στην κατεργασία. Το μέτρο ελαστικότητας του ιριδίου ελαττώνεται ανεπαίσθητα από τους 0&nbsp;°C στους 1000&nbsp;°C και είναι το υψηλότερο όλων των μετάλλων μαζί με αυτό του οσμίου. Η πολύ μεγάλη του ακαμψία (5ο στη σειρά σκληρότητας μεταξύ όλων των χημικών στοιχείων) και ο πολύ μικρός λόγος Poisson,<ref group="Σημ.">Σχέση διατμητικής και πλευρικής πίεσης</ref> καθιστούν το ιρίδιο πολύ ανθεκτικό στη μορφοποίηση με αποτέλεσμα μεγάλες τεχνικές δυσκολίες στις διάφορες βιομηχανίες που κατεργάζονται υλικά.