Φίλιππος Γ΄ της Γαλλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Φίλιππος ο Γ΄ ο Τολμηρός''' (''Philippe III le Hardi'', <ref>Elizabeth M. Hallam, Capetian France: 987-1328, (Longman House, 1980), 275.</ref> Πουασί [[1 Μαΐου]] [[1245]] - [[5 Οκτωβρίου]] [[1285]]) ήταν βασιλιάς της [[Γαλλία]]ς ([[1270]] - [[1285]]), μέλος του βασιλικού οίκου των [[Οίκος των Καπέτων|Καπετιδών,]] δεύτερος γιος και διάδοχος του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου Θ' του Αγίου]] <ref>Jim Bradbury, The Capetians: The History of a Dynasty, (Continuum, 2007), 237.</ref> και της [[Μαργαρίτα της Προβηγκίας|Μαργαρίτας της Προβηγκίας.]] Το προσωνύμιο Τολμηρός το πήρε μάλλον ειρωνικά αφού ο ίδιος ήταν στην πραγματικότητα δειλός, άτολμος και αναποφάσιστος σαν χαρακτήρας, επηρεαζόταν εύκολα από τις αποφάσεις των συγγενικών του προσώπων, ιδιαίτερα του θείου του [[Κάρολος ο Ανδεγαυός|Καρόλου του Ανζού]] και του συμβούλου του [[Πέτρος του Μπρος|Πέτρου του Μπρος]]. Ο πατέρας του βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ο Άγιος πέθανε στην [[Η΄ Σταυροφορία]] από μεγάλη επιδημία που θέρισε τον στρατό του, ο ίδιος σαν πρωτότοκος γιος και διάδοχος στέφθηκε στην συνέχεια βασιλιάς στο [[Ρενς]] (1271). Ο Φίλιππος Γ' έκανε πολλές προσαρτήσεις κατά την διάρκεια της βασιλείας του η πιο σημαντική ήταν αυτή της κομητείας της Τουλούζης στο Γαλλικό στέμμα (1271). Κατά την διάρκεια του Σικελικού Εσπερινού (1282) οργάνωσε Σταυροφορια εναντίον του βασιλιά της Αραγωνίας [[Πέτρος Γ΄ της Αραγωνίας|Πέτρου Γ']] για να υποστηρίξει τον θείο του Κάρολο τον Ανδεγαυό, απέτυχε ο στρατός του θερίστηκε από επιδημία δυσεντερίας και ο ίδιος πέθανε από αυτήν, τον διαδέχθηκε ο γιος του [[Φίλιππος Δ΄ της Γαλλίας|Φίλιππος Δ' ο ισχυρός.]]