Ζίγκμουντ Φουκς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 46:
Την ίδια περίοδο δέχεται και την επιρροή της [[Ψυχολογία Gestalt|Gestalt Ψυχολογίας]] αφού παρακολουθεί σεμινάρια του στενού συνεργάτη του Goldstein του Adhémar Gelb αλλά συνεργάζεται και ο ίδιος με τον [[:en:Fritz_Perls|Fritz Perls]] κεντρική μορφή της Gestalt Ψυχολογίας.
 
=== Βιέννη (1928-30) - Ανάλυση ===
Έχοντας αποφασίσει να λάβει ψυχαναλυτική εκπαίδευση και έπειτα από συζήτηση με τον μοναδικό ψυχαναλυτή στην Φρανκφούρτη εκείνη την εποχή τον [[:de:Karl_Landauer|Karl Landauer]] μεταβαίνει στην Βιέννη. Η [[:en:Helene_Deutsch#cite_note-Appignanesi.2FForrester323-42|Helene Deutsch]] γίνεται η αναλύτρια του Φούκς και της γυναίκας του. Η εκπαιδευτική του αυτή ανάλυση θα κρατήσει δύο χρόνια. Όσο είναι στην Βιέννη έχει επόπτες τον [http://www.freudarchives.org/hitschmannintro.htm Edward Hitschmann] και τον [[:en:Hermann_Nunberg|Herman Nunberg]].
 
Γραμμή 57:
 
== Εξορία ==
Τον Απρίλιο του 1933 ο Φούκς μαζί με την γυναίκα του και τα τρία τους παιδιά εγκαταλέιπουν την Γερμανία πριν τους κατασχέσουν τα διαβατήρια. Πηγαίνουν πρώτα στην Ελβετία όπου συναντούν τον Χορκχάιμερ και τους συνεργάτες του. Στη συνέχεια πήγανε στο Παρίσι και στο τέλος κατέληξαν στο Λονδίνο μετά απο πρόσκληση του [[:en:Ernest_Jones|Ernest Jones]]. Στο Λονδίνο έφτασε τον Μάιο του 1933. Ο Φούκς ακολούθησε τις συμβουλές του Jones και ξεκίνησε σπουδές στο Westminster Hospital προκειμένου να πάρει την άδεια ασκήσεως ιατρικού επαγγέλματος στην Αγγλία. Παράλληλα συμμετείχε σε συνεδρίες του Jones και είχε την ευκαιρία να συζητάει τα περιστατικά.<!-- Το 1937 με την εργασία του με θέμα την "Ενδοβολή" γίνεται δεκτός ως πλήρες μέλος στην Βρετανική Ψυχαναλυτική Εταιρία.
 
== Ομαδική Ανάλυση ==
 
=== Έξετερ - Πρώτες "ομάδες" ===
Το 1939 ο Φούκς έπιασε δουλειά ως ψυχοθεραπευτής στο Έξετερ . Για πρώτη φορά εξασκεί εκτός απο ατομικές ψυχοθεραπείες και ομαδικές ψυχοθεραπείες. Η εμπειρία του αυτή τον οδήγεί και σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε το 1944 και το συνέγραψε με την Eve Lewis, ψυχολ΄λογο η οποία ήταν συν-θεραπέυτρια σε καποιες απο τις ομάδες. Το άρθρο βασίστηκε σε κλινικό υλικό δύο χ΄ρονων (1940-42) με 50 ασθενείς.
 
Στο α΄ρθρο αυτο καταλήγει σε τέσσερις θεραπευτικούς<!--
== Ανάλυση ==
Το Σεπτέμβριο του 1885 διορίστηκε με τον τίτλο του '