Κωστής Μητσοτάκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
34kor34 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
34kor34 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ ISBN
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
{{άλλεςχρήσεις4|τον γενάρχη της πολιτικής οικογένειας των Μητσοτάκηδων|τον πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας|Κωνσταντίνος Μητσοτάκης}}
Ο '''Κωνσταντίνος (Κωστής) Μητσοτάκης''' ([[1845]] - [[1898]]),<ref name="IKM">Βλ. {{cite web|title=Βιογραφία Κ. Μητσοτάκη. Ρίζες|website=Ίδρυμα Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης|url=http://www.ikm.gr/17;jsessionid=F4687015B8BB3B26C01BC8650C97C2A9|accessdate=2127.1103.20162017}}</ref> γνωστός και ως ''γερο-Κωστής Μητσοτάκης'', ήταν [[Έλληνας]] νομικός, πολιτικός και δημοσιογράφος. Αποτελεί τον γενάρχη της πολιτικής [[Οικογένεια Μητσοτάκη|οικογένειας Μητσοτάκη]]. Εγγονός του είναι ο [[Κατάλογος Πρωθυπουργών της Ελλάδας|πρώην πρωθυπουργός]] της [[Ελλάδα]]ς [[Κωνσταντίνος Μητσοτάκης]].
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γραμμή 8:
Το [[1878]] ίδρυσε το Κόμμα των Ξυπόλητων, προπομπό του [[Κόμμα Φιλελευθέρων|Κόμματος των Φιλελευθέρων]] του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριου Βενιζέλου]].<ref name="IKM"/> Αντιπολιτευόταν το λεγόμενο «των Καραβανάδων», το συντηρητικό κόμμα των «από καραβάνεως ψωμιζομένων», δηλαδή όσων κατείχαν τις κρατικές θέσεις, το κόμμα που είχε την υποστήριξη των τουρκικών αρχών της Κρήτης.<ref>{{cite book |author=Στρατής Παπαμανουσάκης|title=Αναδρομή στην ιστορία του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων, 1884-1984 |publisher=Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων |location=Χανιά |year=1984 |page=23}} Το κείμενο του βιβλίου, χωρίς το παράρτημα και με διαφορετική σελιδοποίηση, είναι διαθέσιμο διαδικτυακά: [http://www.dschania.org/index.php/2011-11-23-15-52-15/2011-07-01-19-43-09/item/download/44_ff7872e97e1da179325be95830b5e0c7 Ιστορία Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων (pdf)]. ''Δικηγορικός Σύλλογος Χανίων''. Ανακτήθηκε στις 27.03.2017.</ref>
 
Εκλέχθηκε πληρεξούσιος (βουλευτής) Κυδωνίας<ref>Παπαμανουσάκης (1984), σ.35.</ref> στην τοπική Κρητική Βουλή, τη ''Γενική Συνέλευση'', της οποίας αναδείχθηκε από τις ηγετικές φυσιογνωμίες,<ref>{{cite book |author=Κάλλια Καλλιατάκη-Μερτικοπούλου |title=Ελληνικός αλυτρωτισμός και οθωμανικές μεταρρυθμίσεις: η περίπτωση της Κρήτης, 1868-1877 |publisher=[[Βιβλιοπωλείο της Εστίας]] |location=Αθήνα |year=1988 | page=292 |url=https://books.google.gr/books?id=MfkcAAAAYAAJ&q=%CE%BC%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82&dq=%CE%BC%CE%B9%CF%84%CF%83%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwi9torSoPnSAhWEXBQKHQdSDCkQ6wEIHTAA |isbn=960-05-0067-3}}</ref> θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1888]], οπότε και παραιτήθηκε και ορίστηκε εφέτης.<ref name="DSCh-2">«Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (Γεροκωστής)», σ. 2.</ref> Υπήρξε εκδότης της χανιώτικης εφημερίδας ''Λευκά Όρη'' (1881–1887).<ref name="DSCh-2"/> Ήταν ιδρυτικό μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Χανίων, του οποίου ανέλαβε πρώτος πρόεδρος το 1884, θέση που κράτησε μέχρι το 1897.<ref>Παπαμανουσάκης (1984), σσ. 26, 108.</ref> Υπήρξε στενός φίλος και συνεργάτης του Ελευθερίου Βενιζέλου, τον οποίο προώθησε στην πολιτική μετά από την παραίτησή του από την βουλευτική έδρα.
 
Ο Κωστής Μητσοτάκης ήταν παντρεμένος από το 1879 με την Κατίγκω [[Οικογένεια Βενιζέλου|Βενιζέλου]],<ref name="DSCh-1"/> αδελφή του Ελευθέριου, και είχαν αποκτήσει μαζί πολλά παιδιά, μεταξύ των οποίων τη Μαρία, τον [[Αριστομένης Μητσοτάκης|Αριστομένη]] και τον [[Κυριάκος Κ. Μητσοτάκης|Κυριάκο]].{{πηγή}} Έπετα από τη [[Κρητική Επανάσταση (1895-1898)|Επανάσταση του 1895]], στην οποία είχε ανάμειξη, φυγάδευσε την οικογένειά του στην Αθήνα. Ο ίδιος παρέμεινε στην Κρήτη, παρά τους κινδύνους, μέχρι τον Φεβρουάριο του 1898, οπότε μετέβη στην ελληνική πρωτεύουσα για υποθέσεις του κρητικού αγώνα. Τότε ασθένησε και πέθανε μέσα σε πέντε μέρες από [[Έμφραγμα του μυοκαρδίου|καρδιακή προσβολή]].<ref name="DSCh-3">«Κωνσταντίνος Μητσοτάκης (Γεροκωστής)», σ. 3.</ref> Η ελληνική Κυβέρνηση, τιμώντας τους αγώνες του, απέδοσε δια νόμου στην οικογένειά του τιμητική σύνταξη.<ref name="IKM"/> Σύμφωνα με το σκεπτικό: «ο φιλόπατρις και φιλελεύθερος ούτος ανήρ, ου ο βίος και τα έργα αποτελούσι αληθώς ωραίον ύμνον της Κρητικής Ελληνικής Ελευθερίας, εξεμέτρησε το ζην, καταλιπών χήραν και επτά ορφανά εν εσχάτη πενία, αν ό,τι εκέκτητο, ζωήν και περιουσίαν μεγαλοφρόνως θυσιάσας κατά το διάστημα των πολυμόχθων τούτων τριαντακονταετών αγώνων εις τον βωμόν της εθνικής ιδέας».<ref name="DSCh-3"/>