Αλκιβιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όσο ο Αλκιβιάδης περίμενε, η απουσία του ενθάρρυνε τους εχθρούς του, και εκείνοι άρχισαν να τον κατηγορούν για άλλες ιερόσυλες πράξεις και σχόλια, και μάλιστα ισχυρίστηκαν ότι αυτές οι πράξεις σχετίζονταν με συνωμοσία κατά της δημοκρατίας.<ref name="Th6.61">Θουκυδίδης, [[s:Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου/Βιβλίο 6#6:61|6.61]].</ref> Σύμφωνα με τον [[Θουκυδίδης|Θουκυδίδη]], οι Αθηναίοι πάντα δέχονταν κάτι με φόβο και καχυποψία.<ref name="Th6.53">Θουκυδίδης, [[s:Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου/Βιβλίο 6#6:53|6.53]].</ref> Όταν ο στόλος έφθασε στην [[Κατάνη]], βρήκαν την [[τριήρης|τριήρη]] ''Σαλαμίνια'' να περιμένει να φέρει τον Αλκιβιάδη και τους υπόλοιπους κατηγορούμενους για τον ακρωτηριασμό των Έρμεων ή για τη βεβήλωση των Ελευσινίων Μυστηρίων πίσω στην Αθήνα για δίκη.<ref name="Th6.53" /> Ο Αλκιβιάδης είπε στους κήρυκες ότι θα επιστρέψει στην Αθήνα με το πλοίο του, αλλά στους [[Θούριοι|Θούριους]] απέδρασε με το πλήρωμα του - στην Αθήνα καταδικάστηκεδικάστηκε για ''την απουσία του''ερήμην και καταδικάστηκε σε θάνατο. Η περιουσία του κατασχέθηκε και οι Αθηναίοι υποσχέθηκαν ένα [[τάλαντο]] σε αυτόν που θα κατάφερνε να σκοτώσει τους κατηγορούμενους.<ref>D. Kagan, ''The Peloponnesian War'', 273</ref> Εν τω μεταξύ, η αθηναϊκή δύναμη στη Σικελία, μετά από νίκες στην αρχή, κινήθηκε κατά της [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνης]], όπου οι Στρατηγοί περίμεναν τους μυστικούς τους συμμάχους για να οδηγήσουν τους πολίτες σε προδοσία. Ο Αλκιβιάδης, ωστόσο, φοβούμενος ότι θα τεθεί εκτός νόμου, έδωσε πληροφορίες σε φίλους των Συρακουσίων στη Μεσσήνη, οι οποίοι κατάφεραν να αποτρέψουν την είσοδο των Αθηναίων.<ref name="Th6.74">Θουκυδίδης, [[s:Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου/Βιβλίο 6#6:74|6.74]]</ref> Με τον θάνατο του Λάμαχου σε μια μάχη, λίγο αργότερα, τη διοίκηση ανέλαβε ο Νικίας, τον οποίο οι σύγχρονοι μελετητές θεωρούν ανεπαρκή στρατιωτικό αρχηγό.<ref name="Vlachos59" />