Κοίμηση της Θεοτόκου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ίωσ |
|||
Γραμμή 21:
Το 10ο αιώνα, συνενώθηκαν σε μια νηστεία που περιλαμβάνει 14 ημέρες και ξεκινά την 1η Αυγούστου. Κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης νηστείας, νηστεύεται το λάδι εκτός του [[Σάββατο|Σαββάτου]] και της [[Κυριακή]]ς, ενώ στη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα καταλύεται το ψάρι. Κατά τη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου καταλύονται τα πάντα, εκτός κι αν η γιορτή πέσει σε ημέρα [[Τετάρτη]] ή [[Παρασκευή]], οπότε καταλύεται μόνο το [[ψάρι]].<ref>Μαρία Σωτηροπούλου,''Οι προ των εορτών νηστείες της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας'', Θεολογία, τομ. 76, τ/χ.1, (Ιαν-Ιουν 2005),σελ.272-275 </ref>
==Εικονογραφία==
Στη διαμορφωησ του θέματος της Κοίμησης σημαντική επίδραση άσκησαν τα απόκρυφα (''Περί της Κοιμήσεως της Μαρίας'' του Ιωάννου του Θεολόγου, ''Trasitus beatae Mariae Virginis''), οι Πατέρες και βυζαντινοί συγγραφείς, οι υμνογάφοι και η εκκλησιαστική παράδοση.<ref>Κωνσταντίνος Δ. Καλοκύρης, Η Θεοτόκος εις την εικονογραφίαν Ανατολής και Δύσεως. Θεσσαλονίκη: Πατριαρχικόν Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, 1972, σελ.129-130</ref> Το θέμα της Κοιμήσεως ανάγεται στον 6ο αι. αν
Η ψυχή της Θεοτοκου απεικονιζεται ως σπαργανωμένο βρέφος, την οποια κρατάει ο Ιησούς, ζωγραφιζόμενοςπάνω από το φέρετρο και στο μέσο της σύνθεσης.Σε άλλες παραστάσεις περιβάλλεται το ξαπλωμένο σώμα της από γυναίκες οι οποίες καθώς προβάλουν από αρχιτεκτονήματα θρηνούν το θανάτό της, όπως και άγγελοι. Άγγελος, απεικονίζεται απότον 11οαι. και μετά να παραλαμβάνει την ψυχή της Παναγίας με σκοπό να την οδηγήσει στον Παράδεισο. Στον ουρανό ζωγραφίζεται πύλη η οποία ανοίγει για να δεχθεί τη Θεοτόκο ένδοξη. Έτσι σε παραστάσεις της Κοιμησεως απεικονίζεται τρεις φορές η Θεοτόκος: μία κοιμωμένη κάτω, ωςψυχή στα χέρια του Ιησού και ανεβαίνοντας στους ουρανούς. Σε κάποιες περιπτώσεις η απεικόνιση της Ανάληψης της Παναγίας συνοδεύερται με την απεικόνιση της ταυτόχρονης ρίψης της ζώνης της στον απόστολο Θωμά ο οποίος δεν πρόφτασε την κηδεία της. Τον 12ο αι. κ.εξ εμφανίζεται το επεισόδιο του εβραίου Ιεφωνίου, κατά το οποίο ο άγγελος αποκόβει τα χέρια του επειδή επιχείρησε να σπάσει το φέρετρο της Παναγίας.<ref>ίσως απειχεί το επεισόδιο στο Βιβλίο των Βασιλειών κατά το οποίο ο Οζά όταν έβαλε το ΄χερι του πάνω στην Κιβωτό της Διαθήκης πέθανε.Κωνσταντίνος Δ. Καλοκύρης, Η Θεοτόκος εις την εικονογραφίαν Ανατολής και Δύσεως. Θεσσαλονίκη: Πατριαρχικόν Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, 1972, σελ.130</ref> Η Κοίμηση ιστορείται στον δυτικό τοίχο πάνω από την είσοδο του κυρίως ναού.<ref>Κωνσταντίνος Δ. Καλοκύρης, Η Θεοτόκος εις την εικονογραφίαν Ανατολής και Δύσεως. Θεσσαλονίκη: Πατριαρχικόν Ίδρυμα Πατερικών Μελετών, 1972, σελ.127</ref>
| |||