Μαρούσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά την απελευθέρωση του ελληνικού έθνους και την ανάδειξη των Αθηνών σε νέα πρωτεύουσα, ιδρύθηκε για πρώτη φορά ο Δήμος Αμαρυσίων Αττικής με τους οικισμούς του Αμαρουσίου με 360 κατοίκους, το Χαλάνδρι με 127 κατοίκους, την Καλογρέζα με 8 κατοίκους, την Πεντέλη με 6 κατοίκους, το Γέρακα με 2 κατοίκους, τον Καρυτό με 21 κατοίκους, το Μπραχάμι με 7 κατοίκους και την Κηφισιά με 181 κατοίκους. Πρώτος δήμαρχος εκλέγεται ο Δημήτριος Μόσχας το [[1836]]. Η περιοχή μπορούσε πλέον να αναπτυχθεί ομαλά και οι κάτοικοι να διάγουν ένα φιλήσυχο και δημιουργικό βίο. Ανθοστόλιστες αυλές, πλούσιοι [[αμπελώνας|αμπελώνες]], [[ελαιώνας|ελαιώνες]] και όμορφες αρχοντικές κατοικίες συμπληρώνουν το παραδείσιο τοπίο του Αμαρουσίου. Οι κάτοικοι ασχολούνται με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες, ενώ σύντομα στην περιοχή εγκαθίστανται πολλοί αγγειοπλάστες από τη [[Σίφνος|Σίφνο]], που διδάσκουν την τέχνη τους στους ντόπιους και πωλούν κανάτια στην Αθήνα και τον [[Πειραιάς|Πειραιά]]. Εγκαθίστανται επίσης πολλοί [[Κάρπαθος|Καρπάθιοι]] που δούλευανδουλεύουν κυρίως στα λατομεία μαρμάρου (νταμάρια) της Πεντέλης. Το [[1860]] ανεγείρεται το πρώτο δημοτικό σχολείο του Αμαρουσίου, καθώς και [[παρθεναγωγείο]] για τα κορίτσια. Το [[1874]] ανεγείρεται και ο μητροπολιτικός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ο οποίος το Δεκαπενταύγουστο προσελκύει χιλιάδες προσκυνητών από ολόκληρη την Ελλάδα. Το [[1885]] καταφθάνει στην περιοχή το περιβόητο "[[Θηρίο]]", ατμοκίνητο τρένο που ξεκινούσε από τον Πειραιά, περνούσε από την Αθήνα και διερχόταν από το Μαρούσι προς το [[άλσος της Κηφισιάς]].