Νόμος του Γκάους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 29:
==Νόμος του Κουλόμπ==
Στην ειδική περίπτωση μιας σφαιρικής επιφάνειας με φορτίο στο κέντρο της, το [[ηλεκτρικό πεδίο]] είναι παντού κάθετο στην επιφάνεια, με το ίδιο μέτρο σε όλα τα σημεία αυτής, δίνοντας την απλή έκφραση:
:<math>E=\frac{Q}{4\pi\varepsilon_0r^{2}}</math>
όπου ''E'' η ένταση του ηλεκτρικού πεδίου σε ακτίνα ''r'', ''Q'' είναι το ηλεκτρικό φορτίο, και ε<sub>0</sub> είναι η επιδεκτικότητα του κενού χώρου. Δηλαδή η εξάρτηση του αντίστροφου τετραγώνου του ηλεκτρικού πεδίου στο [[Νόμος του Κουλόμπ|Νόμο του Κουλόμπ]], προκύπτει από το νόμο του Γκάους.
Ο νόμος του Γκάους μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να δειχθεί ότι δεν υπάρχει ηλεκτρικό πεδίο μέσα σε μια περιοχή όπου απουσιάζουν ηλεκτρικά φορτία. Ο νόμος του Γκάους είναι το ηλεκτροστατικό ισοδύναμο του [[Νόμος του Αμπέρ|νόμου του Αμπέρ]], που έχει να κάνει με τον [[μαγνητισμό]]. Και οι δύο αυτές εξισώσεις ενσωματώθηκαν αργότερα στις [[εξισώσεις Μάξουελ|εξισώσεις του Μάξουελ]].
Ο νόμος φτιάχτηκε από τον [[Καρλ Φρίντριχ Γκάους]] το [[1835]], αλλά δε δημοσιεύτηκε μέχρι το [[1867]]. Εξ αιτίας της μαθηματικής ομοιότητας, ο νόμος του Γκάους έχει εφαρμογές και σε άλλες φυσικές ποσότητες, όπως η [[βαρύτητα]] ή η ένταση της [[ακτινοβολία]]ς. Δείτε επίσης και το [[θεώρημα της απόκλισης]].
==Εφαρμογή στο Μαγνητισμό==
|