Βασίλης Ρώτας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες καλλιτέχνη}}
Ο '''Βασίλης Ρώτας''' ([[5 Μαΐου]] [[1889]] - [[30 Μαΐου]] [[1977]]) από το [[Χιλιομόδι Κορινθίας]], ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] [[θεατρικός συγγραφέας]], [[ποιητής]], [[δοκιμιογράφος|πεζογράφος, δοκιμιογράφος]], [[κριτικός]] και [[μεταφραστής]].
 
==Η ζωή του==
Γεννήθηκε στις [[23 [[Απρίλιος|Απριλίου]] / [[5 [[Μάιος|Μαΐου]] του [[1889]] στο Χιλιομόδι Κορινθίας. Φοίτησε στο γυμνάσιο της [[Κόρινθο|Κορίνθου]] και αποφοίτησε από το Α΄ Βαρβάκειο Γυμνάσιο Αθηνών. Σπούδασε φιλολογία στο [[Πανεπιστήμιο Αθηνών]] και θέατρο στη Δραματική Σχολή του [[Ωδείο Αθηνών|Ωδείου Αθηνών]] ([[1906]]-[[1910]]). Το [[1910]] φοίτησε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών [[Κέρκυρα|Κέρκυρας]]. Πολέμησε στους [[Βαλκανικοί Πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]] (1912-1913) σαν ανθυπολοχαγός, στις μάχες Κιλκίς, Ναλμπάγκιοϊ, Τζουμαγιά, Ουράνοβο, Σέτε Βρατς, Στενά της Κρέσνας, Σιμιτλί. Στη διάρκεια του [[ΑΠΠ|πρώτου Παγκοσμίου πολέμου]], στα 1916, υπηρετούσε ως αξιωματικός στο Δ΄ Σώμα Στρατού, στην Καβάλα. Ολόκληρο το Δ΄ Σώμα Στρατού μεταφέρθηκε στο ([[Γκέρλιτς]]) της Πολωνίας, σε μια ιδιότυπη αιχμαλωσία, μέχρι το 1919. Πήρε μέρος στην [[Μικρασιατική Εκστρατεία]] και για δύο χρόνια (1921-1922) υπηρέτησε ως στρατιωτικός ακόλουθος στην ελληνική πρεσβεία του [[Βερολίνο|Βερολίνου]]. Το 1921 παντρεύτηκε την παιδική του φίλη Κατερίνη Γιαννακοπούλου, με την οποία απέκτησαν τρία παιδιά: τον Ρένο (γιατρό), την Μαρούλα (ηθοποιό) και τον Νικηφόρο (συνθέτη). Αποστρατεύτηκε στα 1926 με το βαθμό του συνταγματάρχη και από τότε αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία, τη μετάφραση και το θέατρο. Στη διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στο [[Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο]] και πήρε μέρος στην [[Εθνική Αντίσταση]]<ref>Θανάσης Καραγιάννης, «Βασίλης Ρώτας-χρονολόγιο», στο αφιέρωμα Βασίλης Ρώτας, Διαβάζω, τ/χ.434, (Νοέμβριος 2002), σελ.80-86</ref>. Από το τέλος της δεκαετίας του 1940 συντρόφισσά του ήταν η συγγραφέας [[Βούλα Δαμιανάκου]] (1914-2016), με την οποία έζησε από το 1954 στη Ν. Μάκρη Αττικής. Ο Β. Ρώτας πέθανε το 1977 στην Αθήνα σε ηλικία 88 ετών.
 
==Το έργο του==