Μεσαίωνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση έκδοσης 6335804 από τον 2A02:2149:8175:A300:9CBD:E3F9:8349:D016 (Συζήτηση)
Γραμμή 6:
Η μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού, η σμίκρυνση των μεγάλων αστικών κέντρων, οι επιδρομές και η μετακίνηση φύλων, οι οποίες ήδη είχαν ξεκινήσει από την Ύστερη Αρχαιότητα, συνεχίστηκαν στη διάρκεια του Πρώιμου Μεσαίωνα. Οι [[βάρβαροι]] επιδρομείς, κυρίως [[Γερμανικά φύλα]], δημιούργησαν νέα βασίλεια σε ό,τι απέμεινε από το Δυτικό Ρωμαϊκό Κράτος. Κατά τον 7<sup>ο</sup> αιώνα μ.Χ., η [[Βόρεια Αφρική]] και η [[Μέση Ανατολή]], κάποτε κομμάτια του [[Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους]] βρέθηκαν υπό τον έλεγχο του [[Χαλιφάτο]]υ, μιας [[Ισλάμ|Ισλαμικής Αυτοκρατορίας]], μετά την ολοκλήρωση των κατακτήσεων του [[Μωάμεθ]] και των διαδόχων του. Παρόλο που έλαβαν χώρα σημαντικές αλλαγές στις κοινωνικές και πολιτικές δομές, η ρήξη με την Αρχαιότητα δεν υπήρξε ολοκληρωτική. Η ακόμη εκτενής [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]] επιβίωσε στην Ανατολή και παρέμεινε αξιοσημείωτη δύναμη. Το [[Νομοθεσία|νομικό της σύστημα]], ο [[Ιουστινιάνειος Κώδικας]], ανακαλύφθηκε εκ νέου στη Βόρεια Ιταλία το 1070 και κέρδισε μεγάλο θαυμασμό τους επόμενους αιώνες. Στη Δύση, τα περισσότερα βασίλεια απορρόφησαν τους λίγους διασωθέντες [[Ρωμαϊκό δίκαιο|ρωμαϊκούς θεσμούς]]. Τα [[Μοναστήρι (θρησκεία)|μοναστήρια]] δημιουργήθηκαν ενώ συνεχίζονταν οι εκστρατείες [[Χριστιανισμός|εκχριστιανισμού]] της [[Παγανισμός|παγανιστικής]] Ευρώπης. Οι [[Φράγκοι]], υπό την [[Δυναστεία των Καρολιδών|Καρολίγγεια Δυναστεία]], ίδρυσαν για σύντομο διάστημα, από τα τέλη του 8<sup>ου</sup> αιώνα μέχρι τις αρχές του 9<sup>ου</sup> αιώνα, μια Αυτοκρατορία που κάλυπτε το μεγαλύτερο τμήμα της Δυτικής Ευρώπης. Η τελευταία τελικά υπέκυψε στις πιέσεις [[Εμφύλιος πόλεμος|εμφύλιων συγκρούσεων]] σε συνδυασμό με κατά το μάλλον ή ήττον πρόσκαιρες εισβολές από το εξωτερικό ([[Βίκινγκς]] από το Βορρά, [[Μαγυάροι]] από την Ανατολή και [[Σαρακηνοί]] από το Νότο) που την αποδυνάμωσαν και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις δημιουργίας νέων αυτοχθόνων κρατικών σχηματισμών.
 
Στη διάρκεια του Ώριμου Μεσαίωνα, που ξεκίνησε μετά το 1000 μ.Χ., ο πληθυσμός της Ευρώπης αυξήθηκε εξαιρετικά καθώς νεωτερισμοί στην [[τεχνολογία]] και στις μεθόδους καλλιέργειας της γης επέτρεψαν την άνθηση του [[Εμπόριο|εμπορίου]], ενώ η [[κλιματική αλλαγή]] της [[Μεσαιωνική Θερμή Περίοδος|Μεσαιωνικής Θερμής Περιόδου]] βελτίωσε σημαντικά την απόδοση της αγροτικής παραγωγής. Ο [[φεουδαλισμός]], η πολιτική οργάνωση όπου οι [[Ιππότης|ιππότες]] -και εν γένει οι ευγενείς- όφειλαν στρατιωτικές υπηρεσίες στους ηγεμόνες τους με αντάλλαγμα το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται οικονομικά τη γη, την οποία καλλιεργούσαν χωρικοί που όφειλαν ενοίκιο και εργασία στους ευγενείς, ήταν το σύστημα με το οποίο οργανώθηκε ιεραρχικά και οικονομικά η κοινωνία την περίοδο αυτή. Οι [[Σταυροφορίες]], που διακηρύχθηκαν για πρώτη φορά το 1095, υπήρξαν στρατιωτικές προσπάθειες των Χριστιανών της Δυτικής Ευρώπης να αφαιρέσουν τον έλεγχο των [[Άγιοι Τόποι|Αγίων Τόπων]] από τους [[Μουσουλμάνοι|Μουσουλμάνους]]. Οι βασιλείς έγιναν η κεφαλή συγκεντρωτικών κρατών, μειώνοντας την [[εγκληματικότητα]] και τη βία, απομακρύνοντας, ωστόσο, από την πραγματικότητα την ιδέα ενός ενιαίου χριστιανικού κράτους. Την πνευματική ζωή χαρακτήρισε ο [[σχολαστικισμός]], μια φιλοσοφία που έδινε έμφαση στη συνύπαρξη της [[Πίστη]]ς με τη [[Λογική]], και η ίδρυση [[Πανεπιστήμιο|πανεπιστημιακών ιδρυμάτων]]. Η θεολογία του [[Θωμάς Ακινάτης|Θωμά Ακινάτη]] (1225-1274), τα έργα ζωγραφικής του [[Τζιότο]] (1266-1337), η ποίηση του [[Δάντης Αλιγκέρι|Δάντη]] (περ. 1265-1321) και του [[Τζέφρι Τσόσερ|Τσόσερ]] (περ. 1343-1400), τα ταξίδια του [[Μάρκο Πόλο]] (1254-1324) και οι ανέγερση [[Γοτθικός ρυθμός|Γοτθικών]] [[Καθεδρικός Ναός|Καθεδρικών Ναών]], όπως [[Καθεδρικός Ναός της Σαρτρ|εκείνος στη Σαρτρ]], είναι μερικά από τα επιφανέστερα επιτεύγματα αυτής της περιόδου.
Ιστορίας.
 
{{Ιστορία του κόσμου}}
Ο Ύστερος Μεσαίωνας στιγματίστηκε από δοκιμασίες και κινδύνους όπως ο [[Πείνα|λιμός]], η [[πανούκλα]] και ο [[πόλεμος]], που μείωσαν κατά πολύ τον πληθυσμό της Δυτικής Ευρώπης. Μεταξύ των ετών 1347 και 1350 η [[Μαύρη πανώλη|Μαύρη Πανώλη]] εξόντωσε το ένα τρίτο περίπου του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Οι αμφιγνωμίες, η εμφάνιση [[Αίρεση|αιρέσεων]] και τα σχίσματα στους Κόλπους της Εκκλησίας εμφανίστηκαν παράλληλα με διακρατικούς πολέμους, εμφύλιες συγκρούσεις και επαναστάσεις χωρικών. Πολιτιστικές και τεχνολογικές πρόοδοι μεταμόρφωσαν την ευρωπαϊκή κοινωνία, γράφοντας τον επίλογο του Ύστερου Μεσαίωνα και δίνοντας τη σκυτάλη στην Πρώιμη Νεότερη Περίοδο της Ευρωπαϊκής Ιστορίας.
 
== Ετυμολογία και Περιοδολόγηση ==