Δημόσια πρόταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΒΙΚΙΣΥΝΔΕΣΜΟΥ Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
||
Γραμμή 2:
Ως '''δημόσια πρόταση''' νοείται η πρόταση, η οποία απευθύνεται στους κατόχους κινητών αξιών μιας εταιρείας για την απόκτηση του συνόλου ή μέρους των αξιών αυτών. Μια δημόσια πρόταση μπορεί είναι είτε προαιρετική είτε υποχρεωτική.
Όταν μία εταιρεία που έχει εισαγάγει τις [[Μετοχή (οικονομία)|μετοχές]] της στο [[Χρηματιστήριο]], αποφασίσει να τις αποσύρει θα πρέπει,σύμφωνα με το νόμο, να έχει στην κατοχή της τουλάχιστον το 90% των μετοχών. Γι αυτό υπάρχει η διαδικασία της "δημόσιας πρότασης" μέσω της οποίας η εταιρεία ζητάει από τους μετόχους που κατέχουν τις μετοχές της να της δώσουν αυτές τις μετοχές έναντι ενός τιμήματος που υπολογίζεται με μια συγκεκριμένη διαδικασία που ορίζει ο νόμος. Ο τελευταίος νόμος περί δημοσίων προτάσεων ψηφίσθηκε από την Ελληνική Βουλή το 2006 και είναι ο ν.3461/2006 ([[ΦΕΚ]] 106 Α').
Πιο συγκεκριμένα, η δημόσια πρόταση είναι μορφή εξαγοράς μιας επιχείρησης, η οποία είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο και παρουσιάζει, συνήθως, ευρεία διασπορά. Η εξαγορά με δημόσια πρόταση γίνεται σε καθορισμένο σύντομο χρονικό διάστημα και συνήθως το τίμημα είναι το βέλτιστο. Η ιδιαιτερότητα που παρουσιάζεται στις δημόσιες προτάσεις συγκριτικά με άλλες μορφές εξαγοράς είναι το γεγονός ότι η εξαγορά με δημόσια πρόταση δεν προϋποθέτει την σύμφωνη γνώμη των διοικούντων της υπό εξαγορά εταιρείας. Η δημόσια πρόταση εκδηλώνεται εν αγνοία της υπό εξαγορά εταιρείας και συχνά αιφνιδιαστικά . Επιπρόσθετα, οι δημόσιες προτάσεις ενώ αποσκοπούν στην εξαγορά μετοχών, δεν υπάρχει επίδραση στην χρηματιστηριακή τιμή μετοχής. Παρ’ όλο που η λογική της οικονομικής επιστήμης ορίζει ότι εφόσον υπάρχει αυξημένη ζήτηση, η τιμή της μετοχής θα αυξηθεί, κάτι τέτοιο δεν παρατηρείται να συμβαίνει.
| |||