Ιουδήθ της Φλάνδρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
H '''Ιουδήθ της Φλάνδρας''' ([[843]] – [[870]]) <ref>Judith's date of birth is uncertain. Janet Nelson in her Online DNB article on ?thelwulf dates it after 843, but the entry for Judith in A Biographical Dictionary of Dark Age Britain states that she was around fourteen when she married ?thelwulf in 856. It is also not known when she died. Nelson gives the date as c. 870, but also says that if she was alive in the 890s she may have arranged her son Baldwin's marriage to a daughter of Alfred the Great.</ref> βασίλισσα του Ουέσσεξ και κόμισσα της Φλάνδρας ήταν η μεγαλύτερη κόρη του [[βασίλειο των Φράγκων|βασιλιά των Φράγκων]] και αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας [[Κάρολος ο Φαλακρός|Καρόλου του Φαλακρού]] και της [[Ερμεντρούδη της Ορλεάνης|Ερμεντρούδης της Ορλεάνης]]. Έγινε βασίλισσα του [[Ουέσσεξ]] με τους δύο διαδοχικους γάμους της με δύοτους βασιλείς του [[Έθελγουλφ του Ουέσσεξ|Έθελγουλφ]] και [[Έθελμπαλντ του Ουέσσεξ|Εθελμπάλντ]], με τον τρίτο της γάμο με τον [[Βαλδουίνος Α΄ της Φλάνδρας|Βαλδουίνο]] έγινε κόμισσα της [[Φλάνδρα|Φλάνδρας]] και μαζί με τον Βαλδουίνο γενάρχες του [[οίκος της Φλάνδρας|οίκου της Φλάνδρας]]. ΉτανΈνας θετήαπο μητέρατους καιγιους της Ιουδήθ με τον Βαλδουίνο παντρεύτηκε την [[Έλφθριθ της Φλάνδρας]] την μικρή κόρη του αδελφού του Εθελμπάλντ [[Αλφρέδος του Ουέσσεξ|Αλφρέδου του ΜεγάλουΜέγα]]., ήταν πρόγονος της [[Ματθίλδη της Φλάνδρας|Ματθίλδης της Φλάνδρας]] συζύγου του ιδρυτή της Νορμανδικής δυναστείας στην Αγγλία [[Γουλιέλμος Α΄ της Αγγλίας|Γουλιέλμου του Κατακτητή]].
{{πηγές|16|06|2012}}
 
==Βασίλισσα του Ουέσσεξ==
H '''Ιουδήθ της Φλάνδρας''' ([[843]] – [[870]]) ήταν η μεγαλύτερη κόρη του [[βασίλειο των Φράγκων|βασιλιά των Φράγκων]] και αυτοκράτορα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας [[Κάρολος ο Φαλακρός|Καρόλου του Φαλακρού]] και της [[Ερμεντρούδη της Ορλεάνης|Ερμεντρούδης της Ορλεάνης]]. Έγινε βασίλισσα με τους γάμους της με δύο βασιλείς του [[Ουέσσεξ]] και με τον τρίτο της γάμο με τον [[Βαλδουίνος Α΄ της Φλάνδρας|Βαλδουίνο]] έγινε κόμισσα της [[Φλάνδρα|Φλάνδρας]] και μαζί με τον Βαλδουίνο γενάρχες του [[οίκος της Φλάνδρας|οίκου της Φλάνδρας]]. Ήταν θετή μητέρα και του [[Αλφρέδος του Ουέσσεξ|Αλφρέδου του Μεγάλου]].
 
Ο βασιλιάς του Ουέσσεξ Έθελγουλφ πραγματοποίησε προσκύνημα στην [[Ρώμη]], στον δρόμο της επιστροφής του (856) επισκέφτηκε την αυλή του βασιλιά των Δυτικών Φράγκων Καρόλου του Φαλακρού ο οποίος του πρόσφερε το χέρι της μεγαλύτερης κόρης του Ιουδήθ ως συζύγου η οποία ήταν τότε μόλις 13 ετών ενώ ο ίδιος ήταν 15, ο γάμος έγινε στις 1 Οκτωβρίου 856 στο Βερμπερί της βόρειας Γαλλίας.
Όταν ήταν 12 ετών στις [[1 Οκτωβρίου]] [[856]], ο πατέρας της την πάντρεψε με τον [[Έθελγουλφ του Ουέσσεξ|Έθελγουλφ]], βασιλιά του [[Ουέσσεξ]], ο οποίος είχε πάει για προσκύνημα στην [[Ρώμη]] και επιστρέφοντας πέρασε από την αυλή του πατέρα της. Επιστρέφοντας ο σύζυγος της μαζί με την νέα του σύζυγο στην [[Αγγλία]], αντιμετώπισε συνωμοσία από τον μεγαλύτερο γιο του, [[Έθελμπαλντ του Ουέσσεξ|Εθελμπάλντ]], που αναγκάστηκε τελικά να του δώσει το δυτικό Ουέσσεξ, ενώ κράτησε για τον εαυτό του το κεντρικό και το ανατολικό Ουέσσεξ. Η Ιουδήθ σαν Ευρωπαία πριγκίπισσα υψηλής καταγωγής ανέτρεψε την ως τότε συνήθεια των βασιλέων του [[Ουέσσεξ]] να μην αποκαλούν την σύζυγο τους βασίλισσα παρά μονάχα βασιλική σύζυγο και να μην την αφήνουν να κάθεται δίπλα του στον θρόνο. Όταν ο Εθελγούλφ πέθανε στις [[13 Ιανουαρίου]] [[858]], ορίστηκε διάδοχος του ο μεγαλύτερος γιος του, Εθελμπάλντ, που παντρεύτηκε την θετή του μητέρα, Ιουδήθ. Ο γάμος ακυρώθηκε από την εκκλησία ([[860]]), αλλά την ίδια χρονιά ο Εθελμπάλντ πέθανε πρόωρα.
Ο γάμος έγινε περισσότερο για πολιτικούς λόγους, και οι δύο βασιλείς είχαν μεγάλο πρόβλημα απο τις επιθέσεις των Βίκιγκς ενώ και ο ίδιος ο Έθελγουλφ χρειαζόταν έντονα την στρατιωτική υποστήριξη των Καρολιδών, οι πριγκίπισσες της δυναστείας των Καρολιδών σπάνια παντρεύονταν ιδιαίτερα με ξένους και ήταν πολύ γνωστή η συνήθεια των γονέων τους να τις στέλνουν μοναχές. Η Ιουδήθ στέφθηκε βασίλισσα του Ουέσσεξ απο τον Χίνκμαρ, αρχιεπίσκοπο του Ρεμς οι βασιλείς των Ουέσσεξ δεν έστεφαν συνήθως τις συζύγους τους βασίλισσες ούτε μπορούσαν να καθήσουν δίπλα τους στον θρόνο, <ref>Stafford 1981, pp. 139–42; Story 2003, pp. 240–42.</ref> αλλά ο Έθελγουλφ αναγκάστηκε να το κάνει επειδή του το έβαλε σαν όρο ο ίδιος ο Κάρολος ο Φαλακρός, <ref>Williams et al., A Biographical Dictionary of Dark Age Britain</ref> ήταν η πρώτη γνωστή περίπτωση που πριγκίπισσα των Καρολιδών στέφθηκε βασίλισσα.
Ο γάμος αυτός προκάλεσε επανάσταση του μεγαλύτερου γιου του Έθελγουλφ, Έθελμπαλντ πιθανώς επειδή θεωρούσε οτι ο πατέρας του τον εκτόπισε απο τον μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό του, τελικά συμφιλιώθηκαν αφού ο Έθελγουλφ αναγκάστηκε να μοιράσει το βασίλειο του κρατώντας για τον εαυτό του μονάχα το Κέντ το δυτικό τμήμα παραχωρώντας στον Έθελμπαλντ την διακυβέρνηση του ανατολικού τμήματος δηλαδή το Ουέσσεξ.
 
==Δεύτερος γάμος της Ιουδήθ με τον γιο του πρώτου της συζύγου==
== Πρώτη κόμισσα της Φλάνδρας ==
 
O Έθελγουλφ πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 858 χωρίς να προλάβει να αποκτήσει παιδιά με την Ιουδήθ, ο Έθελμπαλντ εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να παντρευτεί την θετή του μητέρα καθοριστικό ρόλο στην απόφαση του αυτή έπαιξε το γεγονός οτι ήταν κόρη του Φράγκου βασιλια, ο γάμος περιγράφεται απο τον Άσσερ στο έργο του "Η ζωή του Αλφρέδου του Μέγα". Ο Έθελμπαλντ με την απόφαση του αυτή πήγε κόντρα στο θέλημα του θεού, στην εκκλησία και στον λαό επειδή πάντα σε όλες τις θρησκείες ο γάμος της θετής μητέρας ήταν ένα απο τα μεγαλύτερα παραπτώματα, ο Έθελμπαλντ μετά απο δυόμιση χρόνια βασιλείας του στο Ουέσσεξ πέθανε και αυτός χωρίς να αποκτήσει παιδιά (860). <ref>Simon Keynes and Michael Lapidge eds., Alfred the Great: Asser's Life and Other Contemporary Sources, Penguin 1983 (2004 reprint), p. 73</ref>
Στην συνέχεια, η Ιουδήθ πούλησε την περιουσία της στο [[Ουέσσεξ]] για να επανέλθει στην αυλή του πατέρα της στην [[Γαλλία]], όπου ετοίμαζε έναν νέο γάμο για την κόρη του. Παρόλα αυτά τα [[Χριστούγεννα]] του [[861]] η Ιουδήθ απήχθη από τον Βαλδουίνο, μετέπειτα πρώτο κόμη της Φλάνδρας, οπότε και παντρεύτηκαν στο μοναστήρι του Σενλί που είχε τοποθετηθεί εκεί από τον πατέρα της. Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, η Ιουδήθ δεν ήταν θύμα της απαγωγής, αφού έγινε με την συγκατάθεση της, σαν μόλις ενήλικη και με την συγκατάθεση του διαδόχου αδελφού της [[Λουδοβίκος ο Τραυλός|Λουδοβίκου του τραυλού.]] Ο πατέρας της εξοργίστηκε και το ζευγάρι βρήκε καταφύγιο στην αυλή του ξαδέλφου της, [[Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας|Λοθαρίου Β΄ της Λοθαριγγίας]], και στην συνέχεια κατέφυγαν στον [[πάπας Νικόλαος Α΄|πάπα Νικόλαο Α΄]] να μεσολαβήσει για την περίπτωσή της στον πατέρα της, Κάρολο τον Φαλακρό.
Μετά τον θάνατο και του δεύτερου της συζύγου η Ιουδήθ πούλησε όλη την περιουσία της στο [[Ουέσσεξ]] και επέστρεψε στην πατρίδα της στην Γαλλία, σύμφωνα με τα Χρονικά του Αγίου Μπερτίν ο πατέρας της την έστειλε προσωρινά στο μοναστήρι στο Σενσλίς μέχρι να τακτοποιήσει άλλο γάμο γι'αυτήν σύμφωνα με τους νόμους και την θρησκεία. <ref>Geary, Patrick J. Women at the Beginning: Origin Myths from the Amazons to the Virgin Mary. (Princeton: Princeton University Press, 2006),p. 52</ref> Η Ιουδήθ όμως τα Χριστούγεννα του 861 η Ιουδήθ έπεσε σε κεραυνοβόλο έρωτα και κλέφτηκε με κάποιον κόμη ονόματι Βαλδουίνο, στα Χρονικά παρουσιάζεται πλέον σαν ώριμη γυναίκα που τα έκανε όλα εν γνώση της με την σύμφωνη γνώμη και του αδελφού της [[Λουδοβίκος ο Τραυλός|Λουδοβίκου του Τραυλού.]] <ref>Geary, op. cit., p. 53</ref>
 
==Τρίτος γάμος της Ιουδήθ με τον Βαλδουίνο γενάρχη του Οίκου της Φλάνδρας==
Με την μεσολάβηση του πάπα, ο Κάρολος δέχτηκε το ζευγάρι. Ο γάμος μεταξύ τους πραγματοποιήθηκε το [[870]] στην [[Οσέρ]]. Ο Βαλδουίνος δέχτηκε από τον Κάρολο την διοίκηση της περιοχής που αργότερα θα εξελιχθεί στην κομητεία της Φλάνδρας, με καθήκον να προστατέψει τον βασιλιά πεθερό του από τους [[Βίκινγκς]] εισβολείς. Ο Κάρολος έτρεφε την ελπίδα να σκοτωθεί ο Βαλδουίνος σε μάχη με τους Βίκινγκς, αλλά ο Βαλδουίνος ανταποκρίθηκε άριστα στα καθήκοντα του.
 
Ο πατέρας της όμως βασιλιάς Κάρολος ο Φαλακρός όταν το έμαθε έγινε έξαλλος διατάζοντας τους επισκόπους να αφορίσουν το ζευγάρι, η Ιουδήθ κατέφυγε στον ξάδελφο της βασιλιά της Λοθαριγγίας [[Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας|Λοθαρίου Β΄]] ο οποίος ζήτησε και την προστασία του πάπα [[Πάπας Νικόλαος Α΄|Νικολάου Α΄.]] Ο πάπας μετά απο πολλές διπλωματικές προσπάθειες πείστηκε να κατοχυρώσει τον γάμο του νεαρού ζεύγους, ο Κάρολος ο Φαλακρός μετά απο αυτό υπέκυψε το ζευγάρι επέστρεψε στην Γαλλία και παντρεύτηκε στην [[Οσέρ]] στις 13 Δεκεμβρίου 862.
Η Ιουδήθ πέθανε πρόωρα σε ηλικία 26 ετών. Με τον γάμο της με τον Βαλδουίνο Α΄ της Φλάνδρας παιδιά τους ήταν:
Στον Βαλδουίνο δόθηκε απο τον πεθερό του η διοίκηση μιας περιοχής στα βόρεια του βασιλείου της μετέπειτα Φλάνδρας προκειμένου να την προστατέψει απο τις επιδρομές των Βίκινγκς πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν οτι ο Κάρολος ο Φαλακρός τοποθέτησε σκόπιμα τον γαμπρό του εκεί για να σκοτωθεί. Ο Βαλδουίνος όμως σύντομα αποδείχτηκε καλός μαχητής του βασιλείου και ένας απο τους καλύτερους υποστηριχτές του πεθερού του γι'αυτό ανταμείφτηκε με την δημιουργία της κομητείας της [[Φλάνδρα|Φλάνδρας]] τον Μάρτιο του ίδιου χρόνου και τον τίτλο του κόμη της Φλάνδρας η οποία έγινε σύντομα η ισχυρότερη κομητεία της Γαλλίας.
* [[Βαλδουίνος Β΄ της Φλάνδρας]] ([[864]] – [[918]])
Η Ιουδήθ παρά το γεγονός οτι κατακρίθηκε για τον τρόπο ζωής και τον γάμο της θεωρήθηκε καλλιεργημένη γυναίκα για την εποχή εμπνέοντας στον βασιλιά των Αγγλοσαξόνων Αλφρέδο τον Μέγα τις αρχές του πολιτισμού των Καρολιδών, πέθανε πρόωρα σε ηλικία 26 ετών. <ref>Wormald, p. 142</ref>
* Ραούλ ([[869]] – [[896]])
 
==Κληρονόμοι==
 
Με τον τρίτο σύζυγο της [[Βαλδουίνος Α΄ της Φλάνδρας|Βαλδουίνο Α΄ της Φλάνδρας]] παιδιά της ήταν : <ref>http://fmg.ac/Projects/MedLands/FLANDERS,%20HAINAUT.htm#BaudouinIdied879A</ref>
 
*Κάρολος
* [[Βαλδουίνος Β΄ της Φλάνδρας]] ([[864]] – [[918]])
*Ραούλ (869 - δολοφονηθείς 896)
 
==Παραπομπές==
{{παραπομπές}}
 
==Πηγές==
 
*Stafford 1981, pp. 139–42; Story 2003, pp. 240–42.
*Simon Keynes and Michael Lapidge eds., Alfred the Great: Asser's Life and Other Contemporary Sources, Penguin 1983 (2004 reprint), p. 73
*Geary, Patrick J. Women at the Beginning: Origin Myths from the Amazons to the Virgin Mary. (Princeton: Princeton University Press, 2006),p. 52
*Stafford, Pauline (1981). "Charles the Bald, Judith and England". In Gibson, M.; Nelson J,; Ganz, D. Charles the Bald. Oxford. pp. 137–151.
*Britannica entry on Judith's third husband, Baldwin I of Flanders
*Williams, Ann, Smyth, Alfred P. and Kirby, D. P., entry for Judith in A Biographical Dictionary of Dark Age Britain, Seaby 1991
*Humble, Richard. The Saxon Kings. London: Weidenfeld and Nicolson, 1980
*Wormald, Patrick (1982). "The Ninth Century". In Campbell, James. The Anglo-Saxons. London, UK: Penguin Books.
*Story, Joanna (2003). Carolingian Connections: Anglo-Saxon England and Carolingian Francia, c. 750–870. Aldershot, UK: Ashgate.
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Judith of Flanders}}