Παραμαγνητισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Για χαμηλά επίπεδα μαγνήτισης, η μαγνήτιση των παραμαγνητών ακολουθεί τον [[νόμος Κιουρί|νόμο Κιουρί]] (Curie'sονομαζόμενος lawέτσι από τον [[Πιέρ Κιουρί]]), τουλάχιστον προσεγγιστικά. Αυτός ο νόμος υποδεικνύει ότι η επιδεκτικότητα <math>\chi</math> των παραμαγνητικών υλικών είναι αντιστρόφως ανάλογη με τη θερμοκρασία τους, δηλαδή ότι τα υλικά γίνονται πιο μαγνητικά σε χαμηλότερες θερμοκρασίες. Η μαθηματική παράσταση είναι:

: <math>C</math> είναι η [[σταθερά ΚιρίΚιουρί]] που εξαρτάται από το υλικό

Ο νόμος του ΚιρίΚιουρί ισχύει κάτω από τις συνήθως εμφανιζόμενες συνθήκες για χαμηλή μαγνήτιση (μ_BH ≲ k_BT), αλλά δεν ισχύει στην περιοχή υψηλού πεδίου/χαμηλής θερμοκρασίας, όπου συμβαίνει κορεσμός της μαγνήτισης (μ_BH ≳ k_BT) και όλα τα μαγνητικά δίπολα στοιχίζονται με το εφαρμοζόμενο πεδίο. Όταν τα δίπολα στοιχίζονται, η αύξηση του εξωτερικού πεδίου δεν θα αυξήσει τη συνολική μαγνήτιση, αφού τότε δεν μπορεί να υπάρξει παραπέρα στοίχιση.

Για ένα παραμαγνητικό ιόν με μαγνητικές ροπές που δεν αλληλεπιδρούν με τη στροφορμή J, η σταθερά ΚιρίΚιουρί σχετίζεται με τις μαγνητικές ροπές των ατομικών ιόντων,