Κυτοσίνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ανακαλύφθηκε το 1894 από τοτον Γερμανό χημικό Άλμπρεχτ Κόσελ (Albrecht Kossel). Το 1903 επιτεύχθηκε συνθετική της παρασκευή και αποσαφηνίστηκε η χημική της δομή, η οποία είχε προταθεί επίσης το 1903.<ref>[http://www.answers.com/topic/cytosine?cat=health Answers.com]</ref>. Το νουκλεοσίδιό της (με ριβόζη ως πεντόζη) ονομάζεται κυτιδίνη, το οποίο μπορεί να [[φωσφορυλίωση|φωσφορυλιωθεί]] δίνοντας μονο-, δι- ή τρι-φωσφορική κυτιδίνη. Tα νουκλεοσίδια αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο στο μεταβολισμό του κυττάρου: H τριφωσφορική κυτιδίνη δρα ως συνένζυμο στο μεταβολισμό λιπιδίων και υδατανθράκων, επειδή μπορεί εύκολα να αποδώσει τη μία φωσφορική της ρίζα στο αντίστοιχο νουκλεοσίδιο της [[αδενίνη|αδενίνης]], τη διφωσφορική αδενοσίνη, προς σχηματισμό τριφωσφορικής αδενοσίνης, μόριο που αποτελεί το "ενεργειακό νόμισμα" των ζωντανών οργανισμών.

Χημικά, η κυτοσίνη είναι σχετικά ασταθής και να υποστεί τυχαία [[απαμίνωση]], οπότε και μετατρέπεται σε [[ουρακίλη]]. Αυτή η διαδικασία οδηγεί σε σημειακή [[μετάλλαξη]], η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις αποτρέπεται από την παρέμβαση των επανορθωτικών ενζύμων του DNA.