Γιάννης Ιωαννίδης (στέλεχος ΚΚΕ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 32:
"''Καλά-καλά λοιπόν το ήξερε ο Ιωαννίδης και τα άλλα μέλη της ηγεσίας ότι ο διοικητής έλεγε ψέματα. Μα το ψέμα του διοικητή εξυπηρετούσε την απόφαση που είχανε πάρει, να παραμείνουμε εκεί μέσα. Η καθοδήγησή μας είχε μεταμορφωθεί σε μια τεράστια στρουθοκάμηλο όσο οι Γερμανοί μας ζύγωναν''". <ref>Μανούσακας (1978), σελ. 176-179</ref>
Οι Ακροναυπλιώτες που εκτελέστηκαν στην κατοχή σύμφωνα με εκτιμήσεις ήταν 304.<ref>Ρούσος (1976), Μπαρτζιώτας (1982), Ιστορία της Αντίστασης 1940-45 (1979)</ref> Κατά την άποψη των Μανούσακα, [[Αντώνης Φλούντζης|Φλούντζη]], Χαριτόπουλου και άλλων, ο Ιωαννίδης και η εκεί ηγεσία, αποκομμένοι για χρόνια από την πολιτική πραγματικότητα, πίστευαν ότι οι Γερμανοί θα τους απελευθέρωναν βάσει της Γερμανοσοβιετικής [[Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης|συμφωνίας Ρίμπεντροπ-Μολότωφ]].<ref>Μανούσακας (1978), σελ. 184</ref> Ο Θανάσης Χατζής αναφέρει ότι ο Ιωαννίδης έτρεφε ελπίδες για απελευθέρωση μέσω διαπραγματεύσεων με το Μεταξικό καθεστώς.<ref>Χατζής (1983),σελ. 99</ref>
Αντίθετα ο [[Βασίλης Μπαρτζιώτας]] αναφέρει ότι η απόφαση του Ιωαννίδη ήταν σωστή, καθώς όταν έγινε η έκρηξη είχανε να αντιμετωπίσουν "''70 και πάνω χωροφύλακες οπλισμένους"''.
| |||