Νίκος Βαλιανάτος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι συναγωνιστές του έτρεφαν μεγάλη εκτίμηση και σεβασμό για το πρόσωπο του Βαλιανάτου και τον αποκαλούσαν χαρακτηριστικά "παππού". Στις αρχές της δεκαετίας του 30 θα κατέβει στην Αθήνα και θα γίνει μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Εργατικής Βοήθειας Ελλάδας (ΕΒΕ). Το 1932 ήταν αντιπρόσωπος της Ελλάδας στις εργασίες του Παγκόσμιου Συνεδρίου της Εργατικής Βοήθειας που έγινε στη Μόσχα.<ref name="ReferenceA"/>

 

Με την εγκαθίδρυση της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου]], ο γηραιός πλέον Βαλιανάτος πέρασε στην παρανομία, συνεχίζοντας την κομματική του δράση παρά την προχωρημένη ηλικία του. Συνελήφθηκε τον Αύγουστο του 1938 και οδηγήθηκε στην [[Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους|Ειδική Ασφάλεια Αθηνών]].<ref>Το κτίριο της Ειδικής Ασφάλειας Αθηνών πυρπολήθηκε από μαχητές του ΕΛΑΣ το Δεκέμβρη του 1944</ref> Εκεί ο παλαίμαχος αγωνιστής βασανίστηκε και στις 9 Αυγούστου τα μεσάνυχτα εκπαραθυρώθηκε από το κτίριο της Ειδικής Ασφάλειας στη γωνία των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Δεριγνύ.<ref>Νεφελούδης (2007), σελ.158 & "Έπεσαν για τη ζωή" (1988), σελ.61</ref> Το άψυχο σώμα του Βαλιανάτου βρήκαν περαστικοί που γύριζαν από το γειτονικό θέατρο "Ανδρεάδη".<ref>Λιναρδάτος (1967), σελ.58 & Ιστορία της Αντίστασης (1979), σελ.32</ref> Οι εκτελεστές του τον έθαψαν βιαστικά τη νύχτα στο νεκροταφείο Λιοσίων.<ref>"Έπεσαν για τη ζωή" (1988), σελ.61</ref> Η Ασφάλεια απέδωσε τη δολοφονία του Βαλιανάτου σε αυτοκτονία.